Stanisława Sowińska

Stanisława Sowińska
Ilustracja
Imię i nazwisko urodzeniaNecha Zalcman
Data i miejsce urodzenia4 kwietnia 1912
Łódź
Data śmierci24 listopada 2004
Zawód, zajęciedziałaczka partyjna, pisarka
Odznaczenia
Order Krzyża Grunwaldu III klasy

Stanisława Sowińska ps. „Barbara”, „Natka” (ur. jako Necha Zalcman 4 kwietnia 1912 w Łodzi, zm. 24 listopada 2004) – polska działaczka partyjna, pisarka.

Życiorys

Pochodziła z łódzkiej rodziny robotniczej. Od 1934 roku działała w Komunistycznej Partii Polski, za co została uwięziona w latach 1938–1939. Ocalała z Zagłady w Horodyszczach i Baranowiczach. Od 1942 w Warszawie działała w Polskiej Partii Robotniczej. Kierowniczka Sekretariatu Oddziału Informacji (wywiadu) Gwardii Ludowej, bliska współpracowniczka Mariana Spychalskiego[1]. Po wojnie funkcjonariuszka Głównego Zarządu Informacji Wojska Polskiego w latach 1946–1948. W latach 1949–1954 jako ofiara czystki władz komunistycznych – w ramach walki z tzw. odchyleniem prawicowo-nacjonalistycznym, skazana i uwięziona w areszcie na ul. Rakowieckiej w Warszawie[2], w późniejszym okresie pracowała w Państwowym Wydawnictwie Naukowym[1]. W 1981 wyemigrowała do Francji, gdzie uzyskała azyl polityczny[1].

Opublikowała wspomnienia z okresu okupacji „Lata walki” (1946 w „Głosie Ludu”, 1948), zbiór wspomnień „Rozszumiały się wierzby” (1961, 1964), powieść „Kwiaty łódzkie” (1958), sztukę „Łęgi idą” („Teatr Ludowy” nr 4/1959), powieści podróżnicze „Wyprawa Armanda” (1959) i „Pod znakiem Trójzęba” (1969), wspomnienia z lat aresztowania w stalinowskim więzieniu "Gorzkie lata" [3]

Życie prywatne

Była żoną gen. Aleksandra Kokoszyna[4].

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b c Władysław Bułhak. Donos wywiadu Gwardii Ludowej do gestapo na rzekomych komunistów i kryptokomunistów (wrzesień 1943 roku). „Pamięć i Sprawiedliwość”. 1, s. 412, 2008. ISSN 1427-7476. 
  2. ↑ „Gorzkie lata. Z wyżyn władzy do stalinowskiego więzienia”, „dzieje.pl” [dostęp 2017-06-30] (pol.).
  3. ↑ Stanisława Sowińska, Gorzkie lata, 2017, ISBN 978, ISBN 83, ISBN 64476, ISBN 72, ISBN 3.
  4. ↑ Aleksander Kokoszyn – pierwszy szef Wojskowej Służby Wewnętrznej PRL na ipn.gov.pl
  5. ↑ Aleksander Mazur: Order Krzyża Grunwaldu 1943-1985. Warszawa: MON, 1988, s. 87

Bibliografia

  • Bartosz Panek: Stanisława Sowińska. Ukarana idealistka (pol.). polskieradio.pl, 2017-06-15. [dostęp 2017-06-30].
  • Stanisława Sowińska, red. Łukasz Bertram: Gorzkie lata. Z wyżyn władzy do stalinowskiego więzienia. Warszawa: KARTA, 2017, seria: Świadectwa XX wiek. ISBN 978-83-64476-72-3.

Media użyte na tej stronie

POL Order Krzyża Grunwaldu 3 Klasy BAR.svg
Baretka: Order Krzyża Grunwaldu III klasy
Stanisława Sowińska.jpg
Stanisława Sowińska (1912-2004)