Star 66

Star 66

Star 66 z radiostacją R-118K
Producent

Fabryka Samochodów Ciężarowych "Star"

Zaprezentowany

1953

Okres produkcji

19581965

Miejsce produkcji

Starachowice

Następca

Star 660

Dane techniczne
Segment

terenowy samochód ciężarowy średniej ładowności

Silniki

S47, benzynowy, rzędowy, 6 - cylindrowy, 77,3 kW (105 KM)

Skrzynia biegów

5-biegowa, manualna, niezsynchronizowana

Długość

6528 mm

Szerokość

2400 mm

Wysokość

2875 mm

Rozstaw osi

2858 mm
1200 mm

Masa własna

5200 kg

Liczba miejsc

2

Star 66 − polski terenowy samochód ciężarowy o ładowności 4,5 tony produkowany w latach 19581965 przez FSC Star.

Historia modelu

W 1952 roku Państwowa Komisja Planowania Gospodarki oraz Zarząd Główny Planowania Uzbrojenia i Techniki Wojennej zorganizowały konkurs na opracowanie dokumentacji technicznej terenowego samochodu ciężarowego średniej ładowności. Według kryteriów konkursu w projektach należało wykorzystać jak najwięcej podzespołów samochodów ciężarowych Star 20 i Lublin 51. Pierwsze rezultaty prac zostały przedstawione w czerwcu 1952 roku przez Biuro Konstrukcji Przemysłu Motoryzacyjnego z Warszawy oraz jego łódzki oddział. Po zatwierdzeniu zaprezentowanych projektów przez komisję konkursową, w 1953 roku zbudowano po dwa prototypy dwuosiowego modelu Star 44 oraz trzyosiowego Star 66.

Konstrukcja prototypowego Stara 44 osadzona została na podłużnicowej ramie spawanej wykonanej z blachy tłoczonej. W układzie jezdnym zastosowano przedni oraz tylny sztywny most napędowy zawieszony na półeliptycznych resorach piórowych. Tylny most napędowy wyposażony zostały w sterowaną mechanicznie blokadę mechanizmu różnicowego. Do napędu zastosowano prototypowy, 6-cylindrowy, rzędowy silnik benzynowy typu S44, o pojemności skokowej 4680 cm³ i mocy maksymalnej 63 kW (85,7 KM). Silnik współpracował z 5-biegową manualną, niezsynchronizowaną skrzynią biegów z modelu Star 20. Skrzynia przekładniowa zblokowana była z reduktorem o dwóch przełożeniach.

Nadwozie drugiego modelu, jakim był prototypu trzyosiowego Stara 66 osadzone zostało na podłużnicowej ramie spawanej wykonanej z blachy tłoczonej. Układ jezdny stanowił przedni sztywny most napędowy zawieszony na półeliptycznych resorach piórowych, oraz środkowy i tylny most napędowy, każdy zawieszony na dwóch odwróconych półeliptycznych resorach piórowych oraz sześciu drążkach reakcyjnych. Środkowy oraz tylny most napędowy wyposażony został w mechaniczną blokadę mechanizmu różnicowego. Do napędu zastosowano prototypowy, 6-cylindrowy, rzędowy silnik benzynowy typu S46, o pojemności skokowej 4680 cm³ i mocy maksymalnej 75,5 kW (102,5 KM). 5-biegowa manualna, niezsynchronizowana skrzynia biegów zblokowana była z 2-biegowym reduktorem.

Po przeprowadzeniu badań drogowych prototypów w 1954 roku, zdecydowano o niekontynuowaniu dalszych prac na modelem Star 44 i skupieniu się wyłącznie na rozwoju konstrukcji Stara 66. Przyczyną podjęcia takiej decyzji był brak możliwości równoczesnej produkcji dwóch modeli, spowodowanej ówczesnymi ograniczeniami technicznymi oraz finansowymi polskiego przemysłu motoryzacyjnego. W tym samym roku zbudowano kolejne zmodernizowane prototypy tego pojazdu, które testowane były przez wojsko do 1955 roku. Po wydaniu pozytywnej opinii przez komisję Ministerstwa Obrony Narodowej, w styczniu 1956 roku zatwierdzono dokumentację techniczną wersji seryjnych i rozpoczęto prace przygotowujące fabrykę w Starachowicach do produkcji tego modelu.

Produkcję seryjną Stara 66 rozpoczęto w 1958 roku. Nadwozie pojazdu, podobnie jak wersji prototypowych osadzone zostało na podłużnicowej ramie spawanej wykonanej z blachy tłoczonej. W układzie jezdnym zastosowano przedni sztywny most napędowy zawieszony na półeliptycznych resorach piórowych, wspartych dodatkowo przez dwa hydrauliczne amortyzatory ramieniowe. Zawieszenie osi środkowej i tylnej stanowiły mosty napędowe, każdy zawieszony na dwóch odwróconych półeliptycznych resorach piórowych oraz sześciu drążkach reakcyjnych. Środkowy oraz tylny most napędowy wyposażony został w sterowaną mechanicznie blokadę mechanizmu różnicowego. Układ hamulcowy wyposażony został w podciśnieniowy system wspomagania. Do napędu Stara 66 zastosowano, 6-cylindrowy, rzędowy silnik benzynowy typu S47, o pojemności skokowej 4680 cm³ i mocy maksymalnej 77,3 kW (105 KM). Jednostka napędowa zblokowana została z 5-biegową manualną, niezsynchronizowaną skrzynią biegów, zespoloną poprzez wał rurowy ze sterowanym mechanicznie reduktorem o dwóch przełożeniach.
Star 66 wyposażany był w otwartą, dwuosobową kabinę wagonową typu N66 z brezentowym, składanym do tyłu dachem oraz dwudzielną przednią szybą.

Produkcja Stara 66 została zakończona w 1965 roku, po wprowadzeniu do produkcji modelu Star 660, będącego zmodernizowaną odmianą swojego poprzednika.

Bibliografia

  • Andrzej Zieliński: Polskie konstrukcje motoryzacyjne 1947-1960. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2006. ISBN 978-83-206-1541-8.
  • Sławomir Drążkiewicz: Samochód terenowy Star 266. Warszawa: Dom wydawniczy Bellona i Agencja Wydawnicza CB, 2001.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

REF new (questionmark).svg
Autor: Sławobóg, Licencja: LGPL
Icon for missing references
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Radiostacja R-118K-colorized.jpg
(c) Markier z polskiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
Widok zewnętrzny radiostacji KF R-118K. Zwykła radiostacja jeszcze przed modernizacją nie posiadała tych misternych instalacji - anteny magnetycznej. Zdjęcie pochodzi ze strony http://www.2brygada.walcz.paak.net/.