Stare Mierzwice

	Stare Mierzwice
	Stare Mierzwice
	; Bug
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Powiat	łosicki
Gmina	Sarnaki
Liczba ludności (2011)	85
Strefa numeracyjna	83
Kod pocztowy	08-220
Tablice rejestracyjne	WLS
SIMC	0019100
	Położenie na mapie gminy Sarnaki Stare Mierzwice
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Stare Mierzwice
	Położenie na mapie województwa mazowieckiego Stare Mierzwice
	Położenie na mapie powiatu łosickiego Stare Mierzwice
	52°20′53″N 22°58′11″E/52,348056 22,969722

Stare Mierzwice – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie łosickim, w gminie Sarnaki^[4]^[5]. Leży nad Bugiem.

Integralne części wsi Stare Mierzwice^[4]^[5]
SIMC	Nazwa	Rodzaj
0019130	Stare Mierzwice	osada leśna
0019146	Stare Mierzwice	osada leśna

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.

Historia

Miejscowość, niegdyś zwana Mierzwiną, a jeszcze wcześniej Mierwicą, została wymieniona w Regestrze popisu zamku mielnickiego w 1545. Wieś miała 48 dymów, czyli domostw^[6]. Przy pomiarze włócznej skomasowano rozproszone osadnictwo tworząc regularne wsie ulicówki. Według pomiary włócznej z 1545 Mierzwice będące królewszczyzną (własność królewska) posiadały 26 włók (436 ha), a 1570 już 40 włók (672 ha)^[7].

W wykazie miejscowości w ziemi mielnickiej z 1674 Mierzwice figurują jako własność szlachecka starosty drohickiego Zbigniewa Ossolińskiego^[8]. W 1792 król Stanisław August Poniatowski nadał ją w dożywotne posiadanie pułkownikowi Byszewskiemu, a po jego śmierci w tym samym roku – wojewodzie podlaskiemu Tomaszowi Aleksandrowiczowi. Później wieś i folwark stały się własnością rządową.

W 1827 wieś liczyła 43 dymy i 224 mieszkańców, a w latach 80. 46 dymów i 430 mieszkańców^[9]. W 1849 przeprowadzono regulację^[10] (urządzanie) poprzedzające oczynszowanie w dobrach rządowych. Z wydzielonych gruntów w stronę Sarnak utworzono nową wieś Nowe Mierzwice.

We wsi zachowało się kilkanaście drewnianych chat z przełomu XIX i XX w., a także budynki gospodarcze (obory i spichlerzyki), kuźnia z 1910 i murowana kapliczka z rzeźbą św. Jana Nepomucena z początku XX w.^[11].

Od 1918 na terenie Mierzwic Starych działała tajna grupa Polskiej Organizacji Wojskowej (POW). Początkowo placówka wchodziła w skład obwodu nr 6 (Sarnaki) Podokręgu IX A, a następnie, od października 1918 podlegała III Okręgowi POW z siedzibą w Siedlcach. Prace organizacyjne, które zainspirowały powstanie lokalnej POW, prowadził na terenie Mierzwic Wiktor Tomir Drymmer, pod pseudonimem „Zygmunt Oyrzanowski”. Pomysłodawcą powstania koła na bazie działań Drymmera był Bronisław Kordaczuk, a komendantem Ludwik Daniluk. Główną bazą grupy był dom Ludwika Daniluka w Mierzwicach Starych^[12]. Przykrywką dla politycznej działalności koła został, stworzony przez Drymmera w Mierzwicach Starych, amatorski teatr wiejski. Teatr grał głównie jednoaktówki patriotyczne, m.in. z okresu Powstania Kościuszkowskiego, zyskując niemały rozgłos wśród okolicznej ludności oraz lokalnej żandarmerii, która, słusznie dopatrując się politycznej motywacji grupy, wszczęła w jej sprawie dochodzenie^[13]. Po mobilizacji POW in przemianowaniu jej na Wojsko Polskie w listopadzie 1918, członkowie POW z Mierzwic Starych zasilili głównie szeregi 22. Pułku piechoty (pp) w Siedlcach i 34pp w Białej Podlaskiej^[14].

Religia

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Sarnakach.

Przypisy

↑ Wieś Stare Mierzwice w liczbach, [w:] Polska w liczbach [online], polskawliczbach.pl [dostęp 2019-05-11] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-05-11].
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1196 [dostęp 2020-12-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
↑ ^a ^b ^c GUS. Wyszukiwarka TERYT
↑ ^a ^b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑ Dorota Michaluk, Ziemia mielnicka województwa podlaskiego w XVI–XVII wieku, s. 81, Toruń 2002
↑ Dorota Michaluk: Ziemia mielnicka województwa podlaskiego w XVI–XVII wieku. Toruń, 2002, s. 67.
↑ Dorota Michaluk: Ziemia mielnicka województwa podlaskiego w XVI–XVII wieku. Toruń, 2002, s. 168.
↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VI, s. 357, Warszawa 1885
↑ Rafał Zubkowicz, Nadleśnictwo Sarnaki. Z dziejów lasów nadbużańskich, s. 51, Sarnaki 2016
↑ Grzegorz Rąkowski: Przewodnik Polska Egzotyczna II, wydanie IV aktualizowane. Piastów: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 54-55. ISBN 978-83-62460-26-7.
↑ 1. S. Kordaczuk, „Z siedleckiej księgi peowiaków cz. IV. Placówki wschodniego skraju powiatu siedleckiego”, Szkice Podlaskie 9, 206-218, s. 1
↑ 2. W.T. Drymmer, „W służbie Polsce”, Warszawska Oficyna Wydawnicza „Gryf”, Instytut Historii PAN, s. 54
↑ 1. S. Kordaczuk, „Z siedleckiej księgi peowiaków cz. IV. Placówki wschodniego skraju powiatu siedleckiego”, Szkice Podlaskie 9, 206-218, s. 2.

Linki zewnętrzne

Mierzwina, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 357 .

[pwl-1] Wieś Stare Mierzwice w liczbach, [w:] Polska w liczbach [online], polskawliczbach.pl [dostęp 2019-05-11] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.

[nsp-2] GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-05-11].

[poczta-3] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1196 [dostęp 2020-12-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .

[teryt-4] GUS. Wyszukiwarka TERYT

[roz-5] Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

[autonazwa1-6] Dorota Michaluk, Ziemia mielnicka województwa podlaskiego w XVI–XVII wieku, s. 81, Toruń 2002

[autonazwa2-7] Dorota Michaluk: Ziemia mielnicka województwa podlaskiego w XVI–XVII wieku. Toruń, 2002, s. 67.

[autonazwa3-8] Dorota Michaluk: Ziemia mielnicka województwa podlaskiego w XVI–XVII wieku. Toruń, 2002, s. 168.

[autonazwa4-9] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VI, s. 357, Warszawa 1885

[autonazwa5-10] Rafał Zubkowicz, Nadleśnictwo Sarnaki. Z dziejów lasów nadbużańskich, s. 51, Sarnaki 2016

[11] Grzegorz Rąkowski: Przewodnik Polska Egzotyczna II, wydanie IV aktualizowane. Piastów: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 54-55. ISBN 978-83-62460-26-7.

[12] 1. S. Kordaczuk, „Z siedleckiej księgi peowiaków cz. IV. Placówki wschodniego skraju powiatu siedleckiego”, Szkice Podlaskie 9, 206-218, s. 1

[13] 2. W.T. Drymmer, „W służbie Polsce”, Warszawska Oficyna Wydawnicza „Gryf”, Instytut Historii PAN, s. 54

[14] 1. S. Kordaczuk, „Z siedleckiej księgi peowiaków cz. IV. Placówki wschodniego skraju powiatu siedleckiego”, Szkice Podlaskie 9, 206-218, s. 2.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

Wsie	Binduga Bonin Bonin-Ogródki Borsuki Bużka Chlebczyn Chybów Franopol Grzybów Hołowczyce-Kolonia Horoszki Duże Horoszki Małe Klepaczew Klimczyce Klimczyce-Kolonia Kózki Mierzwice-Kolonia Nowe Hołowczyce Nowe Litewniki Nowe Mierzwice Płosków Płosków-Kolonia Raczki Rozwadów Rzewuszki Sarnaki Serpelice Stare Hołowczyce Stare Litewniki Stare Mierzwice Terlików Zabuże
Osady leśne	Sułów-Gajówka Wisielec-Gajówka
Integralne części wsi	Dubicze Płosków Proniewszczyzna Stare Mierzwice (SIMC 0019130) Stare Mierzwice (SIMC 0019146) Trojan Walimek Za Stodołami Zabuże

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Stare Mierzwice

Spis treści

Historia

Religia

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie