Starobielsk
 | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Obwód | |||||
| Data założenia | 1686[1] | ||||
| Prawa miejskie | 1797[1] | ||||
| Powierzchnia | 13,32 km² | ||||
| Populacja (2019) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy | +380 6461 | ||||
| Kod pocztowy | 92700 | ||||
| Tablice rejestracyjne | BB | ||||
Położenie na mapie obwodu ługańskiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |||||
 49°17′N 38°55′E/49,283333 38,916667 | |||||
| Strona internetowa | |||||
Portal  Ukraina | |||||
Starobielsk (ukr. Старобільськ, ros. Старобельск) – miasto na Ukrainie, w obwodzie ługańskim, siedziba rejonu starobielskiego.
Położenie
Starobielsk leży nad rzeką Ajdar (dopływ Dońca)[3], na południowy wschód od Charkowa[4]. W przeszłości należał do obłastii (obwodu) woroszyłowgradzkiej, a obecnie do obwodu ługańskiego[4].
Gospodarka
W mieście rozwinął się przemysł spożywczy, meblarski oraz odzieżowy[5].
Historia
.jpg)
Miasto powstało w 1686 roku, ale już w 1650 roku na wyspie między rozlewiskami rzeki Ajdar zbudowano placówkę dla ochrony południowych granic Rosji i drewniany kościół Matki Bożej Pokrowskiej.
W latach 30. XX wieku w mieście zbudowano fabrykę mechaniczną[3][1], fabrykę odzieży[3][1].
W latach 1939–1940 w Starobielsku na obszarze byłego klasztoru mieścił się obóz jeniecki dla Polaków, oficerów (także podchorążych) służby stałej i rezerwy Wojska Polskiego, wziętych do niewoli przez Związek Radziecki po zajęciu wschodnich obszarów Polski po 17 września 1939 roku[4].
W kwietniu i maju 1940 roku byli oni przewożeni sukcesywnie do Charkowa i rozstrzeliwani przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Charkowie oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 roku (część zbrodni katyńskiej). Zamordowani jeńcy są pochowani na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie w Piatichatkach. 48 Polaków zmarło w obozie starobielskim i zostało pochowanych na starym cmentarzu miejskim, w 1995 roku przeniesiono ich ciała na cmentarz czmirowski.
W 1961 r. w mieście zbudowano fabrykę mebli[3][1].
Demografia
- Według spisu powszechnego z 1897 roku Starobielsk liczył 13 123 osoby.
- 1975 – 22,7 tys. mieszkańców[3]
- 1989 – 25 053 mieszkańców[6][1]
- 2013 – 18 297 mieszkańców[7]
Miasta partnerskie
Przypisy
- ↑ a b c d e f Старобельск // Большой энциклопедический словарь (в 2-х тт.). / редколл., гл. ред. А. М. Прохоров. том 2. М., „Советская энциклопедия”, 1991. стр.408.
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.48.
- ↑ a b c d e Старобельск // Большая Советская Энциклопедия. / под ред. А. М. Прохорова. 3-е изд. том 24 (кн.1). М., «Советская энциклопедия», 1976.
- ↑ a b c W świetle 1982 ↓, s. 16.
- ↑ Starobielsk, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-08-11].
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу.
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України. Київ, 2013. стор.78.
Bibliografia
- Zbrodnia katyńska w świetle dokumentów. Londyn: Gryf, 1982.
- Старобельск // Большая Советская Энциклопедия. / редколл., гл. ред. Б. А. Введенский. 2-е изд. том 40. М., Государственное научное издательство «Большая Советская энциклопедия», 1957. стр.505
- Старобельск // Советский энциклопедический словарь. редколл., гл. ред. А. М. Прохоров. 4-е изд. М., «Советская энциклопедия», 1986. стр.1269
Linki zewnętrzne
- Oficjalne informacje o mieście (ukr.) gska2.rada.gov.ua [dostęp 2011-08-27]
- Starobielsk, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 245.
- Informacje o obozie starobielskim. lwow.wilno.w.interia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-19)]. interia.pl [dostęp 2011-08-27]
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Ukraine
Coat of arms of Starobilsk
Autor: RosssW, Licencja: CC BY-SA 4.0
Районы Луганской области Украины по Постановлению Верховной рады от 17 июля 2020 года на фоне старых административных границ районов и городов областного значения (горсоветов) и с отображением неподконтрольных украинским властям территорий непризнанной ЛНР.
Autor: Qypchak, Licencja: CC BY-SA 4.0
Starobilsk.
"W murach tego klasztoru w latach 1939 -1940 znajdował się obóz NKWD, w którym przetrzymywano pońąd 4000 polskich jeńców wojennych wziętych do niewóli po 17 września 1939 r.
Decyzją najwyższych władz ZSRR z 5 marca 1940 r. 3820 oficerów wojska polskiego, w tym 8 generałów, rozstrzelano w piwnicach więzienia NKWD w Charkowie. Spoczywają na cmentarzu ofiar totalitaryzmu w Charkowie - Piatichatkach"Monastry in Starobilsk, Ukraine
Coat of arms of the Luhansk Oblast, Ukraine
Flag of Starobilsk
Flag of Luhansk Oblast, Ukraine
Flag of Luhansk Oblast, Ukraine
Autor: V1snyk, Licencja: CC BY-SA 4.0
To jest zdjęcie miejsca lub budynku wpisanego do Państwowego Rejestru Zabytków Nieruchomych Ukrainy pod numerem: 44-251-0005