Staroleśna Szczerbina

Staroleśna Szczerbina

Widok ze Świstowego Szczytu
Państwo	Słowacja
Pasmo	Tatry, Karpaty
Sąsiednie szczyty	Staroleśna Igła, Zadnia Warzęchowa Turnia
Położenie na mapie Tatr Staroleśna Szczerbina
Położenie na mapie Karpat Staroleśna Szczerbina
49°10′17,8″N 20°09′27,5″E/49,171611 20,157639

Staroleśna Szczerbina (słow. Starolesnianska štrbina, niem. Kastenbergscharte, węg. Szekrényes-csorba) – wąska przełęcz w bocznej grani słowackich Tatr Wysokich. Stanowi najniższy punkt grani pomiędzy Staroleśnym Szczytem a Zadnią Warzęchową Turnią, bliższą z Warzęchowych Turni, należących już do Nowoleśnej Grani.

Od wschodniego wierzchołka Staroleśnego Szczytu, Tajbrowej Turni, wschodnia grań prowadzi przez następujące obiekty:

• Staroleśne Wrótka (Starolesnianska bránka),
• Staroleśna Kopa (Starolesnianska kopa),
• Wyżnia Staroleśna Szczerbina (Vyšná Starolesnianska štrbina),
• Staroleśna Igła (Ihla v Skriniciach),
• Staroleśna Szczerbina.

Wyżnia Staroleśna Szczerbina położona jest na wschód od Staroleśnej Igły, oddzielającej ją od Wyżniej Staroleśnej Szczerbiny. Najprostsza droga na przełęcz prowadzi z Doliny Staroleśnej przez północną ścianę Staroleśnego Szczytu. O wiele trudniejsze są drogi lewą grzędą wspomnianej ściany, wprost żlebem z Doliny Staroleśnej oraz z południowego wschodu, z Doliny Sławkowskiej. Zimą najwygodniejsze jest wejście wprost żlebem z Doliny Staroleśnej.

Pierwsze wejścia (przy przejściu granią):

• letnie: Heinrich Behn, Ernst Dubke i przewodnik Johann Franz senior, 5 sierpnia 1906 r.,
• zimowe: Władysław Krygowski, 13 marca 1928 r.

Staroleśna Szczerbina widoczna jako prawe z najgłębszych wcięć na prawo od Staroleśnego Szczytu (widok znad Granackiego Stawu)

Bibliografia

• Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIII. Litworowy Szczyt – Staroleśna Szczerbina. Warszawa: Sport i Turystyka, 1967, s. 123–125, 253–254.