Starszy chorąży
| ||
| Aktualne oznaczenie stopnia | ||
 naramiennik | ||
 kurtka nieprzemakalna | ||
Starszy chorąży (st. chor.) – stopień wojskowy Wojsk Lądowych i Sił Powietrznych RP w korpusie podoficerskim (do 2004 roku w osobnym korpusie chorążych).
Stopień starszego chorążego został wprowadzony w Wojsku Polskim na podstawie ustawy z dnia 29 marca 1963 o służbie wojskowej chorążych Sił Zbrojnych, która weszła w życie 4 kwietnia tego roku. Był wówczas jednym z dwóch stopni występujących w korpusie chorążych Sił Zbrojnych. Na stopień starszego chorążego mianował minister obrony narodowej, a w wojskach wewnętrznych – minister spraw wewnętrznych. Na stopień starszego chorążego mógł być mianowany chorąży po przesłużeniu w tym stopniu pięciu lat[1][2].
W hierarchii wojskowej stoi bezpośrednio wyżej od chorążego i niżej od starszego chorążego sztabowego.
| Stopnie równorzędne | ||
|---|---|---|
| Nazwa stopnia | Nazwa formacji, w której stopień występuje (występował) | Okres występowania |
| starszy chorąży marynarki | Marynarka Wojenna | od 4 kwietnia 1963 |
| starszy chorąży | Służba Kontrwywiadu Wojskowego | od 1 października 2006[3] |
| starszy chorąży | Służba Wywiadu Wojskowego | od 1 października 2006[3] |
| starszy chorąży | Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego | od 29 czerwca 2002[4] |
| starszy chorąży | Agencja Wywiadu | od 29 czerwca 2002[4] |
| starszy chorąży | Urząd Ochrony Państwa | od 10 maja 1990[5] do 29 czerwca 2002 |
| starszy chorąży | Biuro Ochrony Rządu | do 1 lutego 2018[6] |
| starszy chorąży SOP | Służba Ochrony Państwa | od 1 lutego 2018[7] |
| starszy chorąży Służby Więziennej | Służba Więzienna | od 26 listopada 1983[8] |
| starszy chorąży Straży Granicznej | Straż Graniczna | od 19 listopada 1990[9] |
| starszy chorąży pożarnictwa | Straże pożarne | od 1 maja 1975[10] do 1 stycznia 1992 |
| starszy aspirant | Państwowa Straż Pożarna | od 1 stycznia 1992[11] |
| starszy aspirant Policji | Policja | od 10 października 1995[12] |
| starszy chorąży Milicji Obywatelskiej | Milicja Obywatelska i Służba Bezpieczeństwa | od 29 listopada 1974[13] do 10 maja 1990[14] |
Oznaczenie stopnia
Zgodnie z przepisami ubiorczymi żołnierzy Wojska Polskiego z 1972 roku starszy chorąży nosił na środku taśmy otokowej czapki garnizonowej podoficera umieszczone w linii równoległej do krawędzi taśmy dwie gwiazdki, przy czym odległość między ramionami gwiazdek wynosiła 2 mm. Naramienniki obszyte wokół (z wyjątkiem miejsca wszycia rękawa) jednolitą taśmą szerokości 5 mm. Ponadto dwie gwiazdki umieszczone wzdłuż linii prostej biegnącej przez środek naramiennika; pierwsza w odległości 3 cm od wszycia rękawa, drugą w odległości 5 mm od wierzchołka ramienia pierwszej gwiazdki do kąta wklęsłego między dwoma ramionami drugiej gwiazdki[15].
Przypisy
- ↑ Dz.U. z 1963 r. nr 15, poz. 78.
- ↑ Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. s. 410.
- ↑ a b Dz.U. z 2006 r. nr 104, poz. 710.
- ↑ a b Dz.U. z 2002 r. nr 74, poz. 676.
- ↑ Dz.U. z 1990 r. nr 30, poz. 180.
- ↑ Dz.U. z 2017 r. poz. 985.
- ↑ Dz.U. z 2018 r. poz. 138.
- ↑ Dz.U. z 1983 r. nr 63, poz. 289.
- ↑ Dz.U. z 1990 r. nr 78, poz. 462.
- ↑ Dz.U. z 1975 r. nr 50, poz. 321.
- ↑ Dz.U. z 1991 r. nr 88, poz. 400.
- ↑ Dz.U. z 1995 r. nr 104, poz. 515.
- ↑ Dz.U. z 1974 r. nr 44, poz. 264.
- ↑ Dz.U. z 1985 r. nr 38, poz. 181.
- ↑ Przepisy ubiorcze żołnierzy Wojska Polskiego z 1972 roku. s. 49-55.
Bibliografia
- Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979.
- Ministerstwo Obrony Narodowej; Inspektorat Szkolenia: Podręcznik dowódcy drużyny; Szkol. 378/69. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.Sprawdź autora:1.
- Przepisy ubiorcze żołnierzy Wojska Polskiego; sygn. Mund. 45/71/III. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1972.
Media użyte na tej stronie
Naramiennik starszego chorążego Wojsk Lądowych RP.
Dystynkcja na kurtkę Wojska Polskiego - starszy chorąży