Starszy ogniomistrz sztabowy

Starszy ogniomistrz sztabowy
Wojska Lądowe
Oznaczenie stopnia do 2004
naramiennik
naramiennik
kurtka nieprzemakalna
kurtka nieprzemakalna

Starszy ogniomistrz sztabowy (st.ogn. szt.) – stopień wojskowy w wojskach rakietowych i artylerii.

W Wojsku Polskim wprowadzony w 1967 roku[1]. Odpowiadał starszemu sierżantowi sztabowemu i w Marynarce Wojennej starszemu bosmanowi sztabowemu. W 2004 stopień został zniesiony, ale żołnierze awansowani na ten stopień przed tą datą, zachowują go dożywotnio.

W Siłach Zbrojnych PRL należał do grupy podoficerów starszych[2].

Oznaczenia

Oznaczenie stopnia w Wojsku Polskim to dwie srebrne krokiewki i pasek na naramiennikach i otoku czapki; naramienniki obszyte matowosrebrną taśmą[1].

Przypisy

  1. a b Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. s. 411.
  2. Podręcznik dowódcy drużyny. s. 66.

Bibliografia

  • Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979.
  • Ministerstwo Obrony Narodowej; Inspektorat Szkolenia: Podręcznik dowódcy drużyny; Szkol. 378/69. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.Sprawdź autora:1.

Media użyte na tej stronie

Naramiennik Starszy Sierzant Sztabowy.svg
Naramiennik starszego sierżanta sztabowego Wojsk Lądowych RP.
Stsierzantsztabowy m.svg
Oznaka starszego sierżanta sztabowego (stopień wycofany 1.7.2004)