Starszy ogniomistrz sztabowy
| ||
Oznaczenie stopnia do 2004 | ||
naramiennik | ||
kurtka nieprzemakalna |
Starszy ogniomistrz sztabowy (st.ogn. szt.) – stopień wojskowy w wojskach rakietowych i artylerii.
W Wojsku Polskim wprowadzony w 1967 roku[1]. Odpowiadał starszemu sierżantowi sztabowemu i w Marynarce Wojennej starszemu bosmanowi sztabowemu. W 2004 stopień został zniesiony, ale żołnierze awansowani na ten stopień przed tą datą, zachowują go dożywotnio.
W Siłach Zbrojnych PRL należał do grupy podoficerów starszych[2].
Oznaczenia
Oznaczenie stopnia w Wojsku Polskim to dwie srebrne krokiewki i pasek na naramiennikach i otoku czapki; naramienniki obszyte matowosrebrną taśmą[1].
Przypisy
Bibliografia
- Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979.
- Ministerstwo Obrony Narodowej; Inspektorat Szkolenia: Podręcznik dowódcy drużyny; Szkol. 378/69. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.Sprawdź autora:1.
|
Media użyte na tej stronie
Naramiennik starszego sierżanta sztabowego Wojsk Lądowych RP.
Oznaka starszego sierżanta sztabowego (stopień wycofany 1.7.2004)