Stary Dobrotwór
 | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Rejon | |||||
| Powierzchnia | 3,328 km² | ||||
| Populacja • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy | +380 3254 | ||||
| Kod pocztowy | 80410 | ||||
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |||||
 50°13′11″N 24°22′26″E/50,219722 24,373889 | |||||
Portal  Ukraina | |||||
Stary Dobrotwór (ukr. Старий Добротвір, Staryj Dobrotwir, dawniej Dobrotwór) – wieś (dawniej miasto i miasteczko) na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie kamioneckim.
Miasto królewskie Dobrotwór lokowane w 1472 roku położone było w XVI wieku w województwie bełskim[2]. Wchodziło w skład starostwa kamionackiego w XVIII wieku[3].
Dziedzicem majątku był hr. Karol Mier (zm. 1885)[4]. Pod koniec XIX wieku właścicielką majątku była jego żona hr. Helena Mierowa[5].
W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Dobrotwór w powiecie kamioneckim w województwie tarnopolskim. W 1921 liczył 2979 mieszkańców[6].
Miejsce urodzenia polskiego leśnika Henryka Strzeleckiego, jednego z pionierów leśnictwa w Polsce i jednego z najwybitniejszych organizatorów leśnictwa polskiego w drugiej połowie XIX wieku[7] oraz kajakarza Michała Śliwińskiego.
W 1951 w pobliżu Dobrotwora powstało osiedle Dobrotwór jako zaplecze dla pobliskiej elektrociepłowni. Wieś Dobrotwór przemianowano natomiast na Stary Dobrotwór.
Przypisy
- ↑ (fragment), 1571, wyd. 2Biblioteka Narodowa, syg. ZZK 18611, domena publiczna
- ↑ Zenon Guldon, Jacek Wijaczka, Skupiska i gminy żydowskie w Polsce do końca XVI wieku, w: Czasy Nowożytne, 21, 2008, s. 173.
- ↑ Wiesław Bondyra, Własność ziemska w województwie bełskim w czasach saskich, Lublin 2015, s. 37.
- ↑ Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach błękitny. Genealogia żyjących rodów polskich. Lwów / Warszawa: 1908, s. 635.
- ↑ Obwieszczenie. „Gazeta Lwowska”. Nr 109, s. 6, 12 maja 1889.
- ↑ Wg publikacji: Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom XV - Województwo Tarnopolskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923.
- ↑ Stanisław Tadeusz Sroka. Strzelecki Henryk (1819–1901) [w:] Polski Słownik Biograficzny. T. XLIV, 2006-2007.
Bibliografia
- Dobrotwór, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 78.
- miejscowość na mapie
Linki zewnętrzne
- Dobrotwór, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 78.
- Dobrotwór, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 418.
- Łęczyna, część wsi Dobrotwór, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 653.
Media użyte na tej stronie
Autor: RosssW, Licencja: CC BY-SA 4.0
Районы Львовской области с 17 июля 2020 года.
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Ukraine
Autor: Wacław Grodecki, Poloniae finitimarumgue locarum descriptio, 1571, wyd. 2, Licencja: CC BY-SA 4.0
Wacław Grodecki, Poloniae finitimarumgue locarum descriptio (fragment) , 1571, wyd. 2, Biblioteka Narodowa, syg. ZZK 18611, domena publiczna
Autor: Mykola Swarnyk, Licencja: CC BY-SA 3.0
Вулиця у Старому Добротворі, Кам'янка-Бузький район Львівської області. Поруч розміщені Православна (КП), Греко-католицька та Римо-католицька церкви
Прапор Старого Добротвора
Герб села Старий Добротвір