Stary Jiczyn

Stary Jiczyn

Starý Jičín

gmina
Plac
Herb Flaga
Państwo	Czechy
Kraj	morawsko-śląski
Powiat	Nowy Jiczyn
Kraina	Morawy
Starosta	Rudolf Hrnčíř (2012)
Powierzchnia	33,67 km²
Populacja (2012) • liczba ludności	2659[1]
Kod pocztowy	742 31
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba obrębów ewidencyjnych	10
Liczba części gminy	9
Liczba gmin katastralnych	9
Położenie na mapie kraju morawsko-śląskiego Stary Jiczyn
Położenie na mapie Czech (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Stary Jiczyn
49°35′N 17°58′E/49,576111 17,965556
Strona internetowa
Portal Czechy

Stary Jiczyn^[2] (czes. Starý Jičín, niem. Alttitschein^[3]) – gmina w Czechach, w kraju morawsko-śląskim, w powiecie Nowy Jiczyn, około 5 km na południowy zachód od Nowego Jiczyna. Według danych z dnia 1 stycznia 2012 liczyła 2659 mieszkańców^[1].

Historia

Już w I tysiącleciu p.n.e. na terenie dzisiejszego Starego Jiczyna istniał gród kultury łużyckiej, później przejęty przez Celtów. Początki średniowiecznej osady związane są z postacią rycerza Arnolda z Hückeswagen, który uzyskał okoliczną ziemię w lenno od króla czeskiego Przemysła Ottokara I, za służbę dyplomatyczną w Anglii. W czeskich dokumentach występował jako świadek w latach 1234-1237. Arnold w swym majątku na wzgórzu zwanym dziś Starojiczyńskim Kopcem założył potężny zamek Gyczyn. Miał on strzec szlaku handlowego łączącego Adriatyk i Bałtyk (szlak bursztynowy) jak również chronić granicę Królestwa Czech od strony Polski i Węgier. Po Arnoldzie podległe mu dobra objął jego syn, Franko, który pomiędzy 1252 a 1258 sprzedał je biskupowi ołomunieckiemu Brunowi ze Schauenburku. Franko uzyskał od niego z powrotem w lenno część dawnych dóbr, a swą siedzibę przeniósł do Hukwald. Tymczasem nazwa zamku Gyczyn i powstałego pod nim podgrodzia przekształciła się na Jiczyn, a od 1397 na Stary Jiczyn, dla odróżnienia od Nowego Jiczyna. Feudalne państwo podległe zamkowi było wówczas własnością rodu Krawarskich z Krawarz, a od 1500 roku Żerotinów. W 1497 osada uzyskała prawa miejskie. Podczas wojny trzydziestoletniej, w 1626 zamek został zdobyty przez Duńczyków. W XVIII wieku zamek opustoszał, natomiast miasto utraciło prawa miejskie.

Według austriackiego spisu ludności z 1900 roku Stary Jiczyn miał 657 mieszkańców, z czego zdecydowana większość była czeskojęzycznymi katolikami^[3].

Atrakcje turystyczne

• Zamek Starý Jičín, ruiny
• Kościół św. Wacława
• Pręgierz
• Rzeźba Jana Nepomucena na rynku
• Rzeźby św. Floriana i św. Wendelina
• Fontanna na rynku (rynek i fontanna zostały odnowione w latach 1998-2001)
• Elektrownia słoneczna w Starojickiej Lhocie o mocy 1,1 MW.^[4]

Części gminy

• Starý Jičín
• Dub
• Heřmanice
• Janovice
• Jičina
• Palačov
• Petřkovice
• Starojická Lhota
• Vlčnov

Komunikacja

Stary Jiczyn nie ma połączenia kolejowego, posiada natomiast połączenia autobusowe z Nowym Jiczynem, Valašskim Meziříčím, istnieje również linia łącząca Nowy Jiczyn z Ołomuńcem^[5].

Galeria

• 

  Zamek Starý Jičín 1

• 

  Zamek Starý Jičín 2

• 

  Zamek Starý Jičín 3

• 

  Kierunkowskaz na szlaku turystycznym

Przypisy

Bibliografia

• Piotr Nowicki: Beskid Śląsko-Morawski. Warszawa: PTTK "Kraj", 1997, s. 149-150. ISBN 83-7005-387-4.

Linki zewnętrzne

• Zamek Starý Jičína – oficjalna strona (cz.). [dostęp 2010-12-10].