Stary Kocin

Stary Kocin

wieś
Fragment zabudowy w miejscowości Stary Kocin
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Powiat	częstochowski
Gmina	Mykanów
Liczba ludności (2008)	462
Strefa numeracyjna	34
Kod pocztowy	42-231[1]
Tablice rejestracyjne	SCZ
SIMC	0139034
Położenie na mapie gminy Mykanów Stary Kocin
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Stary Kocin
Położenie na mapie województwa śląskiego Stary Kocin
Położenie na mapie powiatu częstochowskiego Stary Kocin
50°57′08″N 19°07′01″E/50,952222 19,116944

Stary Kocin – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Mykanów.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

Położenie

Wieś leży nad rzeką Czarną Okszą, od tego fragmentu nazywaną Kocinką.

Części wsi

Potyczka pod Kocinem

3 października 1863 roku podczas powstania styczniowego, pomiędzy Kocinem, Ostrowami, a Nowym Folwarkiem doszło do starcia z kolumną wojska rosyjskiego dowodzoną przez Pisankę. Pod naczelnym dowództwem kapitana Jana Przybyłowicza powstańcy zorganizowali się w 3 małe oddziałki po 30 ludzi. Przeciw dwom połączonym oddziałkom porucznika Konstantego Kraszewskiego i podporucznika Franciszka Ciszewskiego (Ciszkowskiego lub Cieszewskiego), liczącym razem 70 ochotników, wysłali Rosjanie na wiadomość o egzekucji w Dźbowie, kilka kolumn, razem około 800 ludzi z Wielunia, Krzepic i innych miejscowości. Pod Kocinem Rosjanie posiadali 130 kozaków i półtorej roty piechoty. Przez dwie godziny garstka powstańców mężny stawiała opór, lecz ostatecznie ulec musiała liczebnej przewadze nieprzyjaciela. Poległo 15 powstańców na polu boju, 23 było rannych, a 17 dostało się do niewoli, między nimi podoficer (podporucznik?) Szefer (Feter), powieszony natychmiast przez Rosjan. Ciszewski broniąc się do końca, poległ okryty siedemnastoma ranami. Ciała rannych były bardzo zeszpecone, ponieważ Rosjanie rannym podrzynali gardła. Niedobitki oddziału zdołały z bronią z bronią w ręku przedrzeć się przez szeregi rosyjskie, broniąc się kolbami i bagnetami.

Spieszącego z rozkazu naczelnika woj. powiatu wieluńskiego ku Kocinowi w celu połączenia się z Kraszewskim i Ciszewskim, Jana Przybyłowicza, tegoż dnia pochwycili Rosjanie w Nowym Folwarku. Następnego dnia Rosjanie pojmali w Zagórzu Kraszewskiego, gdy starał się zebrać rozproszony oddziałek. Obu 12 października powieszono w Dźbowie, wraz z szeregowcem Kondrateńką, Rosjaninem, który walczył po stronie powstańców.

Przypisy

Bibliografia

• Stanisław Zieliński, "Bitwy i potyczki 1863-1864", 1913