Stary Teatr Wielki w Łodzi

Teatr Wielki (1902-1920) Fryderyka Sellina w Łodzi.jpg

Stary Teatr Wielki w Łodzi – teatr działający w latach 1901-1920 w Łodzi przy ul. Konstantynowskiej 14 (późniejszej ul. Legionów)[1]

Historia

Budynek zaprojektował w 1901 roku Adolf Zeligson[1]. Teatr Wielki zbudowany na zamówienie Fryderyka Sellina[1] był fenomenem w przemysłowej Łodzi. Miał okazałą neorenesansową fasadę oraz największą na ziemiach polskich salę teatralną, mieszczącą 1250 widzów. Otwarto go 28 września 1901 roku, a wielką uroczystość uświetnili swoją obecnością Henryk Sienkiewicz i Henryk Siemiradzki.

Pierwszym dyrektorem teatru był Henryk Grubiński. Na scenie pierwotnie miał występować zespół polski, jednak okazało się szybko, że polscy aktorzy nie są w stanie utrzymać tak dużego gmachu i zaczęto go podnajmować innym grupom. Po 1905 roku coraz częściej przyjeżdżały zespoły żydowsko-niemieckie. Występowali tu najwybitniejsi ówcześni żydowscy artyści.

Budynek spłonął 20 października 1920 roku.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c Anna Rynkowska: Ulica Piotrkowska. Wyd. I. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1970, s. 174. ISBN 978-83-939822-4-0.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Teatr Wielki (1902-1920) Fryderyka Sellina w Łodzi.jpg
Teatr Wielki (1902-1920) Fryderyka Sellina w Łodzi przy ul. Konstantynowskiej