Stary Tomyśl

Artykuł

52°20′18.6″N 16°9′47.5″E

- błąd

4 m

WD

52°21'N, 16°11'E, 52°20'20.26"N, 16°9'49.39"E

- błąd

20254 m

Odległość

1374 m

Stary Tomyśl
wieś
Ilustracja
Pałac w Starym Tomyślu
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

nowotomyski

Gmina

Nowy Tomyśl

Liczba ludności (2006)

580

Strefa numeracyjna

61

Kod pocztowy

64-300

Tablice rejestracyjne

PNT

SIMC

0591194

Położenie na mapie gminy Nowy Tomyśl
Mapa konturowa gminy Nowy Tomyśl, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Stary Tomyśl”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Stary Tomyśl”
Położenie na mapie powiatu nowotomyskiego
Mapa konturowa powiatu nowotomyskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Stary Tomyśl”
Ziemia52°20′18,6″N 16°09′47,5″E/52,338500 16,163194

Stary Tomyślwieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Nowy Tomyśl.

Historia

Wieś Tomyśl na historycznej mapie Wielkopolski sporządzonej w 1888 roku według danych zaczerpniętych z Kodeksu dyplomatycznego

Początki miejscowości o nazwie Tomyśl sięgają XIII w. Pierwszy zapis na ten temat odnotowany jest w dokumencie z 1296 zawartym w Kodeksie dyplomatycznym Wielkopolski, według którego król polski Władysław I Łokietek wynagradzając zasługi Gniewomira z Knurowa pod Grodziskiem nadał mu dziedzicznie wieś książęcą Tomyśl, której obszary leśne sięgały ku zachodowi po rzekę Obrę. Odnotowany Gniewomir był sędzią poznańskim, a wcześniej wieloletnim współpracownikiem księcia wielkopolskiego, a później króla polskiego Przemysła II[1][2].

Wieś Tomyśl odnotowują historyczne dokumenty podatkowe. Około 1564 biskupi poznańscy pobierali od 6 łanów we wsi 1,5 grzywien fretonów. W 1580 miejscowość odziedziczył po przodkach Ostroróg z Lwówka zwany także Marcinem Lwowskim. We wsi wymieniono wówczas 10 półłanków osadniczych, karczmę, 12 zagrodników, 8 komorników i 3 kołodziejów[1].

Zabory Polski

W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815–1848) miejscowość wzmiankowana jako Tomyśl stary należała do wsi większych w ówczesnym powiecie bukowskim, który dzielił się na cztery okręgi (bukowski, grodziski, lutomyślski oraz lwowkowski)[3]. Tomyśl stary należał do okręgu lutomyślskiego i stanowił siedzibę rozległego majątku o tej samej nazwie, którego właścicielem był wówczas Hangsdorf[3]. W skład majątku Tomyśl stary wchodziło łącznie 13 wsi. Według spisu urzędowego z 1837 roku Tomyśl stary liczył 519 mieszkańców i 50 dymów (domostw)[3].

W XIX wiecznym Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego miejscowość wymieniona jest jako dwór oraz wieś leżąca w powiecie bukowskim. Dzieliła się na część wiejską oraz dwór. Według słownika pod koniec XIX wieku część wiejska liczyła 60 domów, w których mieszkało 424 mieszkańców w tym 220 wyznania katolickiego oraz 204 protestantów. Liczyła 369 hektarów powierzchni w tym 286 użytków rolnych, 40 łąk oraz 10 lasu. Dwór z obszarem dworskim na Witomyślu miał 25 domów oraz 268 mieszkańców. W miejscowości znajdowała się szkoła, poczta, a także browar, gorzelnia, stacja hodowli koni, uprawa chmielu[1].

Okres powojenny

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Park i pałac

Na uwagę w tej oddalonej od Nowego Tomyśla o 3 km miejscowości zasługuje zabytkowy park krajobrazowy o powierzchni ponad 7 ha z wieloma ponad 200-letnimi drzewami. W parku znajduje się pałac z 1916 roku (dawna siedziba Zespołu Szkół im. Stanisława Mikołajczyka i obecna siedziba Nauczycielskiego Kolegium Języków Obcych), dwór barokowy zbudowany w 2 połowie XVIII wieku oraz zabudowania folwarczne z przełomu XIX i XX wieku wpisane do rejestru zabytków[4].

Zobacz też

  • Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy „Glińskie Góry” - w sąsiedztwie

Przypisy

  1. a b c Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich t. XII, hasło "Tomyśl". nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, 1887. s. 384. [dostęp 2019-06-12].
  2. Anders 1989 ↓, s. 94.
  3. a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜stwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 198-201.
  4. Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków na terenie województwa wielkopolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 128. [dostęp 2013-09-20].

Bibliografia

  • Paweł Anders: Jeziora Wolsztyńsko-Zbąszyńskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK "Kraj", 1989.

Media użyte na tej stronie

Greater Poland Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Greater Poland Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 53.70 N
  • S: 51.05 N
  • W: 15.68 E
  • E: 19.19 E
WielkoPolska epoki Piastowskiej.jpg
Historyczna mapa Wielkopolski w epoce piastowskiej wykonana przez Dr. T. Szulca i zamieszczona w 4. tomie Kodeksu dyplomatycznego Wielkopolski
Nowy Tomyśl (gmina) location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa gminy Nowy Tomyśl, Polska
Powiat nowotomyski location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa powiatu nowotomyskiego, Polska