Starzec leśny

Starzec leśny

(c) Forest & Kim Starr, CC BY 3.0
Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	astrowce
Rodzina	astrowate
Podrodzina	Asteroideae
Rodzaj	starzec
Gatunek	starzec leśny
Nazwa systematyczna
Senecio sylvaticus L. Sp. Pl. 2: 868. 1753 May 1753[3]

Starzec leśny (Senecio sylvaticus L.) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych (Asteraceae Dumort.). Występuje w Europie i Azji, a także w Ameryce Północnej, gdzie został introdukowany i jest gatunkiem inwazyjnym. W Polsce jest pospolity na obszarze całego kraju, zarówno na niżu jak i w górach.

Morfologia

Łodyga

Prosta o wysokości od 15 do 80 cm, nieznacznie wełniasto owłosiona, bez gruczołków.

Liście

Przerywano pierzaste, o długości do 12 cm, nierówno ząbkowane, dolne na oskrzydlonych ogonkach, a górne siedzące z nasadą. Rozmieszczone w dość równych odstępach wzdłuż łodygi.

Kwiaty

Koszyczki w postaci luźnej, baldachokształtnej wiechy; okrywa koszyczka wąskodzwonokowata. Listki okrywy najczęściej w liczbie 13, o kształcie lancetowatym – zewnętrzne małe, przylegające, nagie, krótko owłosione. W koszyczku najczęściej osiem języczkowatych, zwiniętych kwiatów barwy jasnożółtej.

Owoc

Niełupka owłosiona przylegle.

Biologia i ekologia

Roślina roczna. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Gatunek o szerokiej amplitudzie siedliskowej, występuje zarówno na glebach suchych jak i świeżych, średnio żyznych, o odczynie lekko kwaśnym.

Przypisy

Bibliografia

• Leokadia Witkowska-Żuk: Rośliny leśne. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2013. ISBN 978-83-7073-359-9.