Stateczność (mechanika)

Stateczność jest taką właściwością układu mechanicznego, która polega na tym, że układ ten samodzielnie powraca do stanu równowagi statycznej w przypadku, gdy został on z tego stanu wytrącony. Powrotowi temu zazwyczaj towarzyszą zanikające oscylacje wokół położenia równowagi statycznej.

Jeśli układ po wytrąceniu go ze stanu równowagi statycznej w dalszym ciągu się od niego oddala – nazywany jest niestatecznym.

Miarą stateczności układu może być:

  • czas zanikania zakłócenia stanu równowagi statycznej,
  • liczba wykonanych oscylacji w trakcie tego zanikania.

Często stosowaną miarą niestateczności jest czas podwojenia wielkości zakłócenia stanu równowagi.

Stateczność układu jest określeniem merytorycznie tożsamym ze stabilnością układu automatycznej regulacji. Używane jest powszechnie w takich dziedzinach jak np. lotnictwo (mechanika lotu), wytrzymałość materiałów (wyboczenie, zwichrzenie).

Zobacz też