Statues
Singel zespołu Hüsker Dü | ||||
Strona B | „Amusement” | |||
---|---|---|---|---|
Wydany | styczeń 1981[1] | |||
Nagrywany | sierpień 1980 w Blackberry Way Studios (Minneapolis, Minnesota)[1] | |||
Gatunek | punk rock, post-punk[2] | |||
Długość | 4:14 | |||
Wydawnictwo | Reflex Records[2] | |||
Producent | Hüsker Dü, Colin Mansfield[3] | |||
Format | 7"[2] | |||
Autor | Grant Hart[4] | |||
Singel po singlu | ||||
|
Statues – utwór amerykańskiego zespołu punkrockowego Hüsker Dü, napisany przez Granta Harta. Wydany w styczniu 1981 roku jako pierwszy singel zespołu, z utworem „Amusement” na drugiej stronie.
Produkcją i dystrybucją singla zajęło się niezależne wydawnictwo Reflex Records, założone przez członków zespołu.
Kontekst
Hüsker Dü zasłynęli w rodzinnym Minneapolis jako grupa grająca szybki i agresywny hardcore punk[5]. W mieście tym, po upadku zespołu The Suicide Commandos muzyka punkrockowa wyszła z mody[6]. W wywiadzie dla fanzinu Smash!, wokalista i gitarzysta grupy, Bob Mould przyznał, że „Pojawiliśmy się jakby znikąd, grając naprawdę szybki punk i ludzie nienawidzili tego”[7]. Poza tym, doszło do sytuacji, w której zespół, grając koncert we własnym mieście został poproszony o przerwanie występu z powodu zbyt dużego hałasu[5]. Grupa wybrała więc na pierwszy singel swoje dwa najwolniejsze utwory[8].
Nagrywanie
W sierpniu 1980 roku muzycy nagrali kilka utworów podczas sesji w studiu Blackberry Way w Minneapolis. Po rekomendacji producenta Colina Mansfielda zdecydowano, że na pierwszą płytę zespołu trafi „Statues”. Ze względów finansowych odrzucono pomysł wydania minialbumu, dołączając do singla nagrany na żywo „Amusement”[3].
Muzyka
Utwór utrzymany jest w robotycznym i wyalienowanym tonie. Mocna linia basowa inspirowana jest muzyką Public Image Ltd, który był jednym z ulubionych zespołów Boba Moulda[9]. Tekst opowiada o przybieraniu przez ludzi póz. Michael Azerrad w książce Our Band Could Be Your Life scharakteryzował brzmienie utworu, wyliczając „transowy bas”, „nieskładną gitarę” oraz „zakopany, zawodzący wokal” Granta Harta[9]. Byron Coley z czasopisma New York Rocker nazwał piosenkę „orką w stylu The Fall”[10].
Oprawa graficzna
Autorem okładki singla był perkusista i wokalista zespołu, Grant Hart[11]. Jest to fotomontaż powstały z zestawienia kilkunastu fotografii Mao Zedonga[12]. Wizerunek przywódcy Chińskiej Republiki Ludowej pojawił się także na okładce minialbumu Metal Circus z 1983 roku, jako odwołanie do singla[13]. Nieznany jest motyw wyboru oprawy graficznej, choć muzycy podkreślali, że nie chcą być uznawani za stereotypowy zespół hardcore punkowy[5] oraz „Próbują nakłonić ludzi do myślenia (...) nie do anarchii, kapitalizmu, komunizmu”[14]. Co więcej, zespół wielokrotnie krytykował własne środowisko, zarówno w wywiadach[14][15][16][17][18], jak i w tekstach utworów[a].
Wydanie
Zainteresowanie grupą wyraziło miejscowe wydawnictwo Twin/Tone Records. Ostatecznie wytwórnia zrezygnowała z wydania singla, gdyż jeden z współwłaścicieli czuł zbyt duże podobieństwo do zespołu Public Image Ltd[9]. W odpowiedzi na to członkowie grupy, wspólnie z producentem Terrym Katzmanem założyli Reflex Records[19]. Muzycy, w celu wydania singla zaciągnęli kredyt w wysokości 2000 dolarów[9]. Ostatecznie „Statues” ukazało się na rynku w styczniu 1981 roku, w nakładzie 2500 kopii[1].
Odbiór
Singel zdobył pochlebne recenzje w prasie, m.in. w czasopismach New York Rocker, Take It, City Pages[9][20] i Noise[21]. Serwis internetowy AllMusic ocenił płytę na 2.5 gwiazdki, w skali od 0.5 do 5[22]. Patrick R. Smith w eseju dla magazynu Stargreen napisał „lo-fi, niskobudżetowy singel to dokument punkowy w najprawdziwszym tego słowa znaczeniu”[23]. W 1993 roku „Statues” został umieszczony na kompilacji utworów różnych artystów Faster & Louder - Hardcore Punk, Vol. 1[24], a siedem lat później na Pop Indie[25]. Ian MacKaye z grupy Minor Threat skrytykował singel za pretensjonalność i zbyt wolne tempo[26].
Inne wersje
Utwór istnieje w trzech wersjach. Oryginalna, nagrana i zmiksowana przez Colina Mansfielda zawierała na końcu efekt echa, powtarzającego ostatnią sylabę utworu[3]. Wersja ta, po raz pierwszy zaprezentowana na minialbumie Amusement z 2013 roku, trwała 4 minuty i 29 sekund[27]. Pierwsza znana wersja utworu, wydana na singlu w 1981 roku nie zawierała końcowego echa, co poskutkowało czasem trwania o 15 sekund krótszym od oryginału[2]. Zremasterowana i zremiksowana wersja, umieszczona na kompilacji Everything Falls Apart and More z 1993 miała 8 minut i 45 sekund długości[4].
Lista utworów z singla
- Strona pierwsza
Nr | Tytuł utworu | Muzyka | Długość | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | „Statues” | Grant Hart | 4:14 | |||||
- Strona druga
Nr | Tytuł utworu | Muzyka | Długość | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | „Amusement” | Bob Mould | 4:19 | |||||
Twórcy
- Grant Hart - perkusja, wokal
- Bob Mould - gitara elektryczna, wokal
- Greg Norton - gitara basowa, wokal
- Produkcja
- Hüsker Dü - producent
- Steve Fjelstad - inżynier dźwięku
- Colin Mansfield - producent
Uwagi
- ↑ Powyższej kwestii poświęcono cały tekst „Real World”.
Przypisy
- ↑ a b c Husker Du Annotated Discography/Commercial Releases, www.thirdav.com [dostęp 2019-04-23] (ang.).
- ↑ a b c d Hüsker Dü - Statues (Vinyl, 7", Single, 45 RPM), Discogs [dostęp 2019-04-23] (ang.).
- ↑ a b c Husker Du Annotated Discography/Demos, Outtakes, Rehearsals, www.thirdav.com [dostęp 2019-04-23] (ang.).
- ↑ a b Hüsker Dü - Everything Falls Apart And More (CD, Compilation, Remastered), Discogs [dostęp 2019-04-23] (ang.).
- ↑ a b c Azerrad 2001 ↓, s. 162.
- ↑ Craig Schmidt , Dianne Dittrich , Coolest Retard Interview, 1982, Coolest Retard #19, www.thirdav.com, 1982 [dostęp 2019-04-23] (ang.).
- ↑ HUSKER DU, Smash! #6, www.thirdav.com, październik 1983 [dostęp 2019-04-23] (ang.).
- ↑ Pages of Rage Interview, 1984, Pages of Rage #5, www.thirdav.com, 21 stycznia 1984 [dostęp 2019-04-23] (ang.).
- ↑ a b c d e Azerrad 2001 ↓, s. 163.
- ↑ Byron Coley, Hüsker Dü - LAND SPEED RECORD (New Alliance), New York Rocker, www.thirdav.com, czerwiec 1982 [dostęp 2019-04-23] (ang.).
- ↑ Fake Name Communications / Discography & Songs, Discogs [dostęp 2019-04-23] (ang.).
- ↑ Okładka singla
- ↑ Extra Circus, by Hüsker Dü, Bandcamp [dostęp 2019-04-23] (ang.).
- ↑ a b HÜSKER DÜ - RIPS IN K.C., Misery #6, www.thirdav.com, 8 marca 1983 [dostęp 2019-04-23] (ang.).
- ↑ F.L.A. Decay Interview, 1982, F.L.A. Decay, www.thirdav.com, październik 1982 [dostęp 2019-04-23] (ang.).
- ↑ HÜSKER DÜ - DO YOU REMEMBER?, Maximum Rocknroll #2, www.thirdav.com, 1982 [dostęp 2019-04-23] (ang.).
- ↑ Al Quint , Andy Thurston , HÜSKER DÜ, Suburban Punk #8, www.thirdav.com, 1984 [dostęp 2019-04-23] (ang.).
- ↑ Gerard Cosloy, hüsker dü interview, Conflict #34, www.thirdav.com, 1984 [dostęp 2019-04-23] (ang.).
- ↑ Reflex Records (5) Label / Releases, Discogs [dostęp 2019-04-23] (ang.).
- ↑ Mike Hoeger , Hüsker Dü & Punk Rock II, City Pages, www.thirdav.com, 1981 [dostęp 2019-04-23] (ang.).
- ↑ HUSKER DU. Amusement b/w Statues. Reflex, Noise #7, www.thirdav.com, 1981 [dostęp 2019-04-23] (ang.).
- ↑ Statues - Hüsker Dü, AllMusic [dostęp 2018-12-21] (ang.).
- ↑ Patrick R. Smith , Music Section: Hüsker Follow-Up .....For Fanatics Only, Stargreen #6, www.thirdav.com, grudzień 1995 [dostęp 2019-04-23] (ang.).
- ↑ Various - Faster & Louder - Hardcore Punk, Vol. 1 (CD, Compilation), Discogs [dostęp 2019-04-23] (ang.).
- ↑ Pop Indie (CD, Compilation, Promo), Discogs [dostęp 2019-04-23] (ang.).
- ↑ Azerrad 2001 ↓, s. 191.
- ↑ Hüsker Dü - Amusement (2 × Vinyl, 7", Single, Limited Edition, Reissue), Discogs [dostęp 2019-04-23] (ang.).
Bibliografia
- Michael Azerrad: Our Band Could Be Your Life: Scenes from the American Indie Underground, 1981-1991. Little, Brown and Company, 2001. ISBN 0-316-78753-1. (ang.)
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Sebastián j., Licencja: CC BY 2.0
PiL - December 21, 2009 @ Brixton Academy - London, UK
A-side label of "Statues" by Hüsker Dü; US vinyl release