Stebliw

Stebliw
Стеблів
	Herb
Państwo	Ukraina
Obwód	czerkaski
Rejon	korsuński
Wysokość	153 m n.p.m.
Populacja (2018); • liczba ludności	; 3463
Nr kierunkowy	+380 4735
Kod pocztowy	19451
	Położenie na mapie obwodu czerkaskiego Stebliw
	Położenie na mapie Ukrainy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Stebliw
	49°23′59″N 31°05′51″E/49,399722 31,097500
	Portal Ukraina

Stebliw (ukr. Стеблів, pol. hist. Steblów) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie czerkaskim, w rejonie korsuńskim, nad Rosią.

Historia

Miasto królewskie Stęblow położone było w pierwszej połowie XVII wieku w starostwie niegrodowym korsuńskim w województwie kijowskim^[2].

Urodził się tu Stanisław Sochaczewski (ur. 27 sierpnia 1877, zm. 14 lipca 1953 w Penley w Walii) – podpułkownik kawalerii Armii Imperium Rosyjskiego i generał brygady Wojska Polskiego.

Status osiedla typu miejskiego od 1960 roku.

W 1989 liczyło 4763 mieszkańców^[3].

W 2013 liczyło 3636 mieszkańców^[4].

Zamek

Zamek w Steblowie - wybudowany przez Pawła Tetera^[5]

Dwór

Dzieje dworu w Steblowie opisane zostały szkicowo przez Michała Rolle. Do jego właścicieli należeli Józef Aleksander Jabłonowski, Onufry Hołowiński oraz jego syn Herman, ożeniony z Emilią Boreykówną. Ich gośćmi w Steblowie bywali często Ignacy Hołowiński, Wacław Boreyko, Michał Grabowski, Konstanty Świdziński, Gustaw Olizar, Konstanty Podwysocki. Pamiętniki z tego okresu nakreślili należący do grona domowników Chrząszczewski, Micowski i Wróblewski. Dnia 9 lutego 1825 zawitał do nich Adam Mickiewicz i bawił tam dwa tygodnie. Dzięki tej wizycie, nazwisko Hołowińskich wpisane jest do IV księgi Pana Tadeusza:

Czy kwitnie gaj Mendoga pod farnym kościołem?

I tam na Ukrainie, czy się dotąd wznosi

Przed Hołowińskich domem, nad brzegami Rosi,

Lipa tak rozrośniona, że pod jej cieniami

Sto młodzieńców, sto panien szło w taniec parami?

Pomniki nasze! Ileż co rok was pożera

Kupiecka, lub rządowa moskiewska siekiera!

Zbiory Hermana Hołowińskiego przeniósł jego zięć, Konstanty Podwysocki około roku 1845 do Rycht na Podolu^[6]. Zachowała się tam także kopia będącego źródłem wielu cennych wiadomości o bywalcach Steblowa pamiętnika Antoniego Chrząszczewskiego^[7].

Przypisy

↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.76
↑ Lustracye królewszczyzn ziem ruskich, Wołynia, Podola i Ukrainy z piérwszéj połowy XVII wieku / wydał Aleksander Jabłonowski, Warszawa 1877, s. 115.
↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
↑ Чисельність наявного населёння України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України. Київ, 2013. стор.106
↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XI. Warszawa: 1880-1902, s. 308-12.
↑ Michał Rolle. Z minionych stuleci, rozdział Z życia dworu wiejskiego w pierwszej połowie ubiegłego stulecia (fragment anegdotyczny)
↑ Pamiętniki oficjalisty Potockich z Tulczyna Wyd., wstęp i komentarz J. Piechowski, Wrocław - Warszawa - Kraków - Gdańsk, Ossolineum, 1976

Bibliografia

Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XI, Warszawa, 1880–1902, ss. 308-12.

Linki zewnętrzne

Steblów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 308 .

[1] Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.76

[2] Lustracye królewszczyzn ziem ruskich, Wołynia, Podola i Ukrainy z piérwszéj połowy XVII wieku / wydał Aleksander Jabłonowski, Warszawa 1877, s. 115.

[3] Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу

[4] Чисельність наявного населёння України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України. Київ, 2013. стор.106

[Geo-5] Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XI. Warszawa: 1880-1902, s. 308-12.

[6] Michał Rolle. Z minionych stuleci, rozdział Z życia dworu wiejskiego w pierwszej połowie ubiegłego stulecia (fragment anegdotyczny)

[7] Pamiętniki oficjalisty Potockich z Tulczyna Wyd., wstęp i komentarz J. Piechowski, Wrocław - Warszawa - Kraków - Gdańsk, Ossolineum, 1976

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne