Stefan Łochtin

Stefan Łochtin

Data i miejsce urodzenia	24 marca 1911 Rypin
Data i miejsce śmierci	26 listopada 1962 Londyn
Zawód, zajęcie	dziennikarz
Odznaczenia

Stefan Łochtin (ur. 24 marca 1911 w Rypinie, zm. 26 listopada 1962 w Londynie) – polski dziennikarz.

Życiorys

Stefan Łochtin urodził się 24 marca 1911 w Rypinie, w rodzinie Aleksandra i Elżbiety Trzcińskiej. W 1928 ukończył Państwowe Gimnazjum Męskie im. J. I. Kraszewskiego w Białej Podlaskiej (klasa humanistyczna).

W latach 1928-1931 studiował na Wydziale Elektrycznym i Mechanicznym Politechniki Warszawskiej, a od 1931 na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1933 do 1939 kontynuował studia na Wydziale Prawa i Nauk Społecznych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Od 1931 należał do Polskiej Korporacji Akademickiej Aquilonia. W 1935 został prezesem Koła Wileńskiego Obozu Wielkiej Polski i Młodzieży Wszechpolskiej. Był działaczem Stronnictwa Narodowego. Internowany w obozie w Berezie Kartuskiej.

Karierę dziennikarską rozpoczął w "Dzienniku Wileńskim". Publikował w prasie narodowej: „Warszawskim Dzienniku Narodowym”, „Kurierze Poznańskim”, „Orędowniku”, „Słowie Pomorskim”. Od 1938 był redaktorem wileńskiego „Głosu Narodowego”.

Walczył w kampanii wrześniowej, jako podporucznik rezerwy artylerii. Po jej zakończeniu przedostał się do Wojska Polskiego we Francji. Służył w 2 Dywizji Strzelców Pieszych. Walczył w kampanii francuskiej. Internowany wraz z dywizją w Szwajcarii, gdzie w 1943 ukończył studia prawnicze i uzyskał tytuł magistra prawa na Uniwersytecie we Fryburgu szwajcarskim.

Po demobilizacji w 1948 pracował w fabryce konserw mięsnych Heinza (obsługa maszyny do krajania konserw).

Od 1949 pisywał do szeregu pism emigracyjnych i rozgłośni radiowych na Zachodzie. W "Dzienniku Polskim" ogłosił co najmniej setkę artykułów na tematy sowieckie. W "Tygodniku Polskim" były drukowane jego korespondencje z Moskwy, gdzie przebywał na wystawie brytyjskiej .

Po wojnie współpracował z „Myślą Polską” oraz działał w Stronnictwie Narodowym, z którego wystąpił w 1957. Był współpracownikiem Sekcji Polskiej Radia BBC, "Dziennika Polskiego", "Wiadomości" i innych pism emigracyjnych.

W redakcji "Daily Express" (4 318 000 nakładu w 1961) pracował od sierpnia 1961 jako ekspert do spraw sowieckich. Wejście do czołowych zachodnio-europejskich ,,sowietologów '' odbyło się w atmosferze podniecenia politycznego na tle kongresu w Moskwie z rewelacjami Stefana Łochtina nt. konfliktu chińsko-sowieckiego o Albanię, wiadomością o drugim pogrzebie Stalina i obsadzeniu naczelnych władz wiernymi poplecznikami Chruszczowa w tym prawie nieznanego wówczas administratora rolnictwa Woronowa. Za trafną diagnozę otrzymał gratulacje.

W latach 1951-61 współpracował z Agencją Reutera. Był wiceprezesem Związku Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej w Londynie.

Autor książek: Metody sowietyzacji w krajach Europy środkowo-wschodniej (1943), Sąsiad naszego niebezpiecznego sąsiada. Sowiety a Chiny 1945-54 (1954), The Sowiet Conquest in Central and Eastern Europe (1954).

Zmarł 26 listopada 1962 w Londynie. Pochowany na North Sheen.

Został odznaczony francuskim Croix de Guerre i brytyjskim War Medal 1939–1945 Star.

Bibliografia

• Encyklopedia polskiej emigracji, t. 3, pod redakcją Kazimierza Dopierały, Toruń 2004.
• "Myśl Polska", nr 23 (444), 15 grudnia 1962.
• „Tydzień Polski” (18.11.1961).