Stefan Śledziński

Stefan Śledziński-Lidzki
„Lidzki”, „Orzechowski”
major kapelmistrz major kapelmistrz
Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 1897
Żytomierz

Data i miejsce śmierci

19 czerwca 1986
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

1914–1944

Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Armia Austro-Węgier
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie
Kotwica symbol.svg Armia Krajowa

Formacja

Orzełek legionowy.svg Legiony Polskie

Jednostki

Departament Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych
63 Toruński Pułk Piechoty
36 Pułk Piechoty Legii Akademickiej
Obwód Śródmieście AK

Stanowiska

kapelmistrz pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
powstanie wielkopolskie
wojna polsko-bolszewicka

Późniejsza praca

dyrygent Filharmonii Bałtyckiej, wykładowca uniwersytecki

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920-1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Medal 40-lecia Polski Ludowej Medal Komisji Edukacji Narodowej
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
Grób muzykologa Stefana Śledzińskiego na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Stefan Śledziński-Lidzki[1] ps. „Lidzki”, „Orzechowski” (ur. 8 sierpnia 1897 w Żytomierzu, zm. 19 czerwca 1986 w Warszawie) – polski muzykolog i pedagog, major kapelmistrz Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Stefan Śledziński urodził się 8 sierpnia 1897 roku w Żytomierzu. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach Legionów Polskich, używając pseudonimu „Lidzki”. Kształcił się w Liceum Muzycznym Lucjana Marczewskiego w Warszawie. W latach 1916–1921 studiował filologię polską i historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim, od 1922 kompozycję u Romana Statkowskiego i dyrygenturę pod kierunkiem Henryka Melcera w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Warszawie (dyplom w 1924)[2].

3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1922 roku i 1672. lokatą w korpusie oficerów piechoty[3]. W 1923 roku pełnił służbę w Departamencie I Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie na stanowisku kierownika referatu, pozostając oficerem nadetatowym 63 pułku piechoty w Toruniu[4]. Z dniem 1 marca 1925 roku został przydzielony do macierzystego pułku[5], a w kwietniu tego roku przeniesiony do 1 pułku piechoty Legionów w Wilnie[6]. 2 kwietnia 1929 roku awansował na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1929 roku i 1. lokatą w korpusie oficerów administracji, grupa kapelmistrzów[7]. Był kapelmistrzem orkiestry 36 pułku piechoty Legii Akademickiej w Warszawie[8]. We wrześniu 1935 został przeniesiony w stan spoczynku. Po odejściu z wojska w 1934 roku został kierownikiem działu muzycznego na Wydziale Sztuki Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

W czasie powstania warszawskiego pełnił służbę w sztabie Obwodu I Śródmieście AK posługując się pseudonimem „Orzechowski”[2].

Profesor przedwojennego Konserwatorium Warszawskiego, a po wojnie m.in. dyrygent Filharmonii Bałtyckiej, wykładowca Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie i Akademii Muzycznej w Gdańsku[9]. Główny redaktor Małej Encyklopedii Muzyki (I wyd. 1968).

Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 206-3-12)[10].

Ordery i odznaczenia

Nagrody

  • Nagroda Ministra Kultury i Sztuki I stopnia (1966, 1969[14], 1974)
  • Nagroda Związku Kompozytorów Polskich (1974)
  • Nagroda m. st. Warszawy (1980)

Przypisy

  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 19 lutego 1924 roku, s. 73, Prezydent RP rozporządzeniem z 14 lutego 1924 roku zezwolił kpt. Stefanowi Śledzińskiemu na przybranie nazwiska „Lidzki” do nazwiska rodowego „Śledziński”.
  2. a b Powstańcze Biogramy - Stefan Śledziński-Lidzki, www.1944.pl [dostęp 2021-03-15] (pol.).
  3. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 66.
  4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 16, 305, 419.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 6 marca 1925 roku, s. 132.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 9 kwietnia 1925 roku, s. 193.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 3 kwietnia 1929 roku, s. 106.
  8. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 387, 566.
  9. Sylwetka w portalu Polmic
  10. Cmentarz Stare Powązki: Wacław Rojek, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-05-15].
  11. M.P. z 1931 r. nr 87, poz. 137 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  12. M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 96 „za zasługi na polu wyszkolenia orkiestr wojskowych”.
  13. Uznanie dla twórców kultury [w:] Trybuna Robotnicza, nr 170, 19 lipca 1984, s. 1–2.
  14. Dziennik Polski, r. XXV, nr 169 (7905), s. 3.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

PL Epolet mjr.svg
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).
Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Kotwica symbol.svg
Autor: Liftarn, Licencja: CC BY-SA 2.5
Kotwica symbol
Orzełek legionowy.svg
Orzełek legionowy
POL Order Sztandaru Pracy 1 klasy BAR.svg
Baretka: Order Sztandaru Pracy I klasy
POL Medal 40-lecia Polski Ludowej BAR.svg
Baretka: Medal 40-lecia Polski Ludowej
Zasłużony Działacz Kultury.jpg
Autor: Ὄνειροι, Licencja: CC BY-SA 4.0
Zasłużony Działacz Kultury – odznaka
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku-6.jpg
Autor: Nlkalwien, Licencja: CC BY-SA 3.0
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku. / Dawne koszary.
Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina wejście główne 2018.jpg
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie. Wejście główne
Stefan Śledziński (grób).JPG
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób muzykologa Stefana Śledzińskiego na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie