Stefan (Nieszczeret)
| Anatolij Nieszczaret Анатолій Нешчарэт | |
| Arcybiskup homelski i żłobiński | |
.jpg) | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 3 stycznia 1966 |
| Arcybiskup homelski i żłobiński | |
| Okres sprawowania | od 2018 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne | 1987 |
| Diakonat | 14 stycznia 1987 |
| Prezbiterat | 3 czerwca 1987 |
| Chirotonia biskupia | 30 stycznia 2005 |
| Data konsekracji | 30 stycznia 2005 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||
| Współkonsekratorzy | Antoni (Moskalenko), Dymitr (Drazdou), Stefan (Korzun), Arystarch (Stankiewicz), Piotr (Karpusiuk), Artemiusz (Kiszczanka), Guriasz (Apalko), Teodozjusz (Bilczenko), Ambroży (Polikopa), Pantelejmon (Baszczuk), Sofroniusz (Juszczuk), Jan (Choma) | ||||||||||
| |||||||||||
Stefan, białorus. Стэфан – Stefan; ros. Стефан – Stiefan, imię świeckie: białorus. Анатолій Уладзіміравіч Нешчарэт – Anatolij Uładzimirawicz Nieszczaret; ukr. Анатолій Володимирович Нещерет – Anatolij Wołodymyrowycz Neszczeret[1]; ros. Анатолий Владимирович Нещерет – Anatolij Władimirowicz Nieszczeriet (ur. 3 stycznia 1966 w Wertijewce) – biskup Egzarchatu Białoruskiego.
Życiorys
Urodził się w rodzinie chłopskiej. Po ukończeniu szkoły średniej mieszkał w Czernihowie, gdzie był hipodiakonem biskupa czernihowskiego i nieżyńskiego Antoniego. Następnie odbywał zasadniczą służbę wojskową. Po jej zakończeniu w 1985 wstąpił do moskiewskiego seminarium duchownego, które ukończył trzy lata później. W czasie nauki, w 1987, złożył w ławrze Troicko-Siergijewskiej wieczyste śluby zakonne przed jego inspektorem, archimandrytą Benedyktem. 14 stycznia tego samego roku arcybiskup dmitrowski Aleksander wyświęcił go na hierodiakona, zaś 3 czerwca – na hieromnicha.
Od 1987 do 1988 hieromnich Stefan służył w cerkwi św. Mikołaja w Rabotynie. Następnie do maja 1990 przebywał w ławrze Peczerskiej, natomiast do września tego roku spełniał obowiązki proboszcza parafii św. Mikołaja w Swaczyjewce. 1 listopada tego roku został przeniesiony z eparchii czernihowskiej do eparchii homelskiej i żłobińskiej i objął obowiązki proboszcza parafii Opieki Matki Bożej w Kormie.
13 stycznia 1994 otrzymał godność igumena, zaś 14 października 1997 – archimandryty. Od 22 grudnia 1998 był dziekanem dekanatu dobrusko-kormiańskiego. Z jego inicjatywy przy cerkwi w Kormie powstał żeński monaster św. Jana Kormiańskiego. Duchowny jest również autorem akatystu do św. Jana Kormiańskiego i do św. Laurentego Czernihowskiego. W 2002 ukończył studia teologiczne w Kijowskiej Akademii Duchownej.
30 stycznia 2005 został wyświęcony na biskupa turowskiego i mozyrskiego. W 2012 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego przeniósł go na katedrę homelską i żłobińską[2].
1 lutego 2018 r. został podniesiony do godności arcybiskupa[3].
Przypisy
- ↑ Ukraińska transkrypcja imienia świeckiego na podstawie: Boroćba za nezałeżnisć Ukrajiny u 1989-1992 rr. Czernihiwśka krajowa orhanizacija Narodnoho Ruchu Ukrajiny za perebudowu. Do 20-riczcza stworennia Narodnoho Ruchu Ukrajiny za perebudowu. Zbornik dokumentiw i materialiw, oprac. S. W. Butko, S. W. Sołomacha, Czernihiw 2009, s. 399. ISBN 978-966-533-413-2.
- ↑ Заключительное заседание Священного Синода прошло на Юге России
- ↑ В девятую годовщину интронизации Святейшего Патриарха Кирилла в Храме Христа Спасителя совершена Божественная литургия. patriarchia.ru, 1 lutego 2018. [dostęp 2019-10-06]. (ros.).
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Autor: Bielpincet, Licencja: CC BY-SA 3.0
Епископ Гомельский и Жлобинский Стефан (Нещерет)