Stefan Alexandrowicz

Stefan Alexandrowicz

Data i miejsce urodzenia	20 marca 1904 Pośpieszka
Data i miejsce śmierci	26 listopada 1995 Poznań
Zawód, zajęcie	zootechnik
Odznaczenia

Stefan Alexandrowicz (ur. 20 marca 1904 w Pośpieszce, zm. 26 listopada 1995 w Poznaniu) – polski zootechnik, specjalista szczegółowej hodowli zwierząt, profesor Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu, członek Polskiej Akademii Nauk, autor podręczników akademickich i rozpraw naukowych.

Życiorys

Był synem Wojciecha (urzędnika) i Rozalii z Piotrowiczów. W 1927 ukończył studia na Wydziale Rolniczym Politechniki Lwowskiej. W 1947 obronił na Uniwersytecie Poznańskim doktorat z nauk rolniczych na podstawie rozprawy Badania nad warunkami pomieszczenia trzody chlewnej w świetle najnowszych wskazań naukowych, a nominację na docenta Uniwersytetu Poznańskiego w dziedzinie hodowli trzody chlewnej uzyskał po przedstawieniu pracy Badania nad trzodą chlewną w województwie olsztyńskim ze szczególnym uwzględnieniem świń o cechach prymitywnych. Od 1954 był profesorem nadzwyczajnym, a od 1962 profesorem zwyczajnym szczegółowej hodowli zwierząt w Wyższej Szkole Rolniczej w Poznaniu.

W 1967 został powołany na członka-korespondenta Polskiej Akademii Nauk, a w 1973 na członka rzeczywistego. W latach 1962–1968 przewodniczył Sekcji Chowu Trzody Chlewnej Komitetu Nauk Zootechnicznych PAN.

Został pochowany na Cmentarzu Junikowo w Alei Zasłużonych (AZ-3-L-47)^[1].

Grób profesora Stefana Alexandrowicza na Cmentarzu Junikowo

Ważniejsze prace

• Produkcja trzody chlewnej (1949, z J. Kielanowskim)
• Przemysłowy tucz trzody chlewnej (1952, z F. Jęckiem)
• Jak żywić trzodę chlewną (1955)
• Zielonki i kiszonki w żywieniu świń (1962, z S. Hoserem)
• Hodowla świń (1964)
• Produkcja trzody chlewnej. Hodowla i chów (1972, z J. Mazarakim).

Odznaczenia i godności

Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1954)^[2], Krzyżem Kawalerskim a następnie: Krzyżem Oficerskim, Krzyżem Komandorskim^[3] i Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Otrzymał tytuły doctora honoris causa Akademii Rolniczej w Szczecinie (1971), Akademii Rolniczej w Poznaniu (1984) i Akademii Rolniczej we Wrocławiu (1986)^[4]. Był członkiem honorowym PTPN oraz członkiem Polskiego Towarzystwa Geologicznego^[5].

Życie prywatne

Był żonaty z Wandą Rewieńską.

Zobacz też

• złotnicka biała, złotnicka pstra – rasy świń domowych wyhodowane pod kierunkiem profesora

Przypisy

Bibliografia

• Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 26-27
• Andrzej Śródka: Uczeni polscy XIX i XX stulecia. T. V: Suplement. Warszawa: Agencja Wydawnicza „Aries”, 2002.
• Marek Rezler: Sylwetki zasłużonych poznaniaków. Biogramy współczesne. W: Wielka Księga Miasta Poznania. Wyd. 1. Poznań: Dom Wydawniczy „Koziołki Poznańskie”, 1994, s. 757. ISBN 83-901625-0-4.