Stefan Błocki

Stefan Rudolf Błocki
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

20 maja 1887
Przemyśl

Data śmierci

13 października 1954

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Armia Austro-Węgier
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Jednostki

42 Pułk Piechoty

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Zasługi Wojskowej z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Krzyż Wojskowy Karola Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Stefan Rudolf Błocki[a] (ur. 20 maja 1887 w Przemyślu, zm. 13 października 1954) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 20 maja 1887 w Przemyślu, w rodzinie Kazimierza[2]. Jesienią 1907 rozpoczął zawodową służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej Armii. Został wcielony do Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 45 w Przemyślu[3]. W szeregach tego oddziału wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach (1912–1913)[4], a następnie walczył na frontach I wojny światowej[5][6][7]. W czasie służby w c. i k. Armii awansował na kolejne stopnie: kadeta-zastępcy oficera ze starszeństwem z 1 września 1907[8], chorążego w 1908 ze starszeństwem z 1 września 1907[9], porucznika ze starszeństwem z 1 listopada 1910[10], nadporucznika ze starszeństwem z 1 sierpnia 1914[11] i kapitana ze starszeństwem z 1 sierpnia 1917[12].

25 listopada 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[13]. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w Dywizjonie Żandarmerii Wojskowej Nr 2, a jego oddziałem macierzystym był 16 Pułk Piechoty w Tarnowie[14]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 191. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 16 pp[15]. 10 lipca 1922 został zatwierdzony na stanowisku dowódcy batalionu w 81 Pułku Piechoty w Grodnie[16]. W 1923 był komendantem Kadry Batalionu Zapasowego 81 pp[17]. 31 marca 1924 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 80. lokatą w korpusie oficerów piechoty[18]. W tym samym roku został przydzielony z macierzystego pułku do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr III w Grodnie na stanowisko pełniącego obowiązki szefa Oddziału Ogólnego[19]. W październiku 1926 został przeniesiony do 63 Pułku Piechoty w Toruniu na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[20]. W kwietniu 1928 został przeniesiony do 42 Pułku Piechoty w Białymstoku na stanowisku dowódcy pułku[21][22]. W sierpniu 1931 został przeniesiony do Komendy Placu Wilno na stanowisko komendanta[23]. Od 1932 był komendantem miasta Wilna[24]. Z dniem 30 września 1935 został przeniesiony w stan spoczynku[25]. Zmarł 13 października 1954 i został pochowany na cmentarzu komunalnym w Lubaniu.

Ordery i odznaczenia

W czasie służby w c. i k. Armii otrzymał:

Uwagi

  1. ↑ W styczniu 1934 ogłoszono sprostowanie imion ppłk. Stefana Błockiego z „Stefan” na „Stefan Rudolf”[1].

Przypisy

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 23.
  2. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-09-22]..
  3. ↑ Schematismus 1908 ↓, s. 523.
  4. ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 468.
  5. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 354.
  6. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 465.
  7. ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 596.
  8. ↑ Schematismus 1908 ↓, s. 337.
  9. ↑ Schematismus 1909 ↓, s. 350.
  10. ↑ Schematismus 1911 ↓, s. 352.
  11. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 92.
  12. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 135.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 47 z 8 grudnia 1920, s. 1320.
  14. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 66, 560.
  15. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 30.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922, s. 553.
  17. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 358, 401.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924, s. 167.
  19. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 46, 311, 343.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 11 października 1926, s. 334.
  21. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928, s. 136.
  22. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 58, 163.
  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 3 sierpnia 1931, s. 233.
  24. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 19, 505.
  25. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935, s. 85.
  26. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 18 marca 1930, s. 78.
  27. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 19.

Bibliografia

  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1908. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1907. (niem.)
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909. (niem.)
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1911. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1910. (niem.)
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.)
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1916. (niem.)
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1917. (niem.)
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.)
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
  • Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.

Media użyte na tej stronie

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
AUT Karl-Truppenkreuz BAR.svg
Baretka Krzyża Wojskowego Karola – Austro-Węgry. (Karl-Truppenkreuz)
PL Epolet pplk.svg
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
AUT KuK Kriegsbande schwertern-gold BAR.svg
Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) z okuciem złotych mieczy dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).
Med. Austria 1912-1913.JPG
Austrian mobilitation cross of 1912/1913's ribbon
AUT Jubiläumskreuz 1908.png
Autor: Mimich, Licencja: CC BY-SA 3.0
Krzyż Jubileuszowy 1908 (Austro-Węgry)