Stefan Bibrowski

Stefan Bibrowski
Szczepan Bibrowski
Ilustracja
Na zdjęciu z 1907
Data i miejsce urodzenia

18 grudnia 1890
Bielsk

Data śmierci

1932

Zawód, zajęcie

artysta cyrkowy

Człowiek o lwiej twarzy w wieku 17 lat

Stefan Bibrowski, Lionel, zwany człowiekiem o lwiej twarzy (ur. 18 grudnia 1890 w Wilczogórze k. Grójca[1], zm. 1932 we Włoszech) – polski artysta cyrkowy, znany z powodu nadmiernie owłosionego ciała (w tym twarzy), co stanowiło atrakcję dla cyrkowej publiczności.

Bibowski jako członek Barnum & Bailey Circus (stoi pierwszy z prawej w górnym rzędzie), 1924

Życiorys

Syn Michała i Benedykty z domu Kołyś. Przy chrzcie nadano mu imię Szczepan[1]. W wieku czterech lat chory na hipertrichozę Bibrowski został kupiony przez niemieckiego przedsiębiorcę Meyera[2] (Sedelmeyera), który uczynił z niego atrakcję swoich pokazów. Przyjął imię Lionel. Nazywany był przez prasę człowiekiem o lwiej twarzy (ang. Lionel the lion faced man)[2]. Według innych relacji określenie to wymyślił Mayer. Jako sześciolatek Szczepan trafił do szkoły. Wychowano go jako katolika. Meyer opiekował się chłopcem. Pokazywał go w całej Europie, potem w USA[3]. Wystawiał Bibowskiego na nowo otwartych promenadach na Wschodnim Wybrzeżu. Tam chłopiec został zauważony przez łowców talentów z Barnum & Bailey Circus[4]. W 1901 w imieniu dwunastolatka Meyer zawarł z cyrkiem kontrakt na 5 lat. Bibrowski podróżował po USA[2], prezentując swoje długie jasne owłosienie występujące na całym ciele (z wyjątkiem wewnętrznej części stóp i dłoni). Był często zapowiadany jako „brakujące ogniwo” między ludźmi a zwierzętami[5] albo „półczłowiek, półlew”[4]. Na pokazach opowiadano, że będąc w ciąży, jego matka widziała, jak jej mąż został okaleczony przez lwa cyrkowego[5]. W Monachium występy Bibowskiego podczas Oktoberfest w ciągu kilku dni obejrzało około 200 tysięcy ludzi. Był często portretowany. Mimo tego niechętnie dzielił się swoją historią[3].

Znał pięć języków obcych[2] i nosił dobrze skrojone ubrania, dzięki czemu, mimo swej przypadłości, sprawiał wrażenie człowieka ujmującego. Był sprawny fizycznie, występował jako akrobata. W 1912 doznał poważnych poparzeń z powodu palenia papierosów, które zapaliły włosy. Na wiele miesięcy został wyłączony ze spektakli. Podobno marzył o pracy jako dentysta[4], ale praca w cyrku była opłacalna[6].

W USA zamieszkał na stałe w 1920[3]. Występował w Coney Island Dreamland Circus[6]. Finalnie zamieszkał we Włoszech lub w Berlinie, gdzie zmarł na zawał serca[2]. Nie jest znane jego miejsce pochówku[3].

Nadal są w obiegu pocztówki przedstawiające Bibrowskiego przypominającego lwa. Carl Zuckmayer zastosował motyw człowieka-lwa w książce Die Fastnachtsbeichte[7]. Na wystawie Schau mich an. Wiener Porträts (2006/07) w Willi Hermesa można było zobaczyć obraz człowieka-lwa namalowany około 1910 przez Wilhelma Scharmanna[8].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Parafia rzymsko-katolicka Belsk Wielki, księga chrztów, akt chrztu Szczepana Bibrowskiego, nr 109/1890.
  2. ↑ a b c d e Zaklęte w kadrze: Lionel, człowiek o lwiej twarzy, www.onet.pl, 24 kwietnia 2022 [dostęp 2022-12-13].
  3. ↑ a b c d Stefan Bibrowski, czyli Człowiek o Lwiej Twarzy, który był niekwestionowanym królem rozrywki, Nauka jest niesamowita, 29 lipca 2022 [dostęp 2022-12-13] (pol.).
  4. ↑ a b c Katie Serena, Meet The Lion-Faced Sideshow 'Freak' Fluent In Five Languages With Dreams Of Being A Dentist, All That's Interesting, 9 kwietnia 2020 [dostęp 2022-12-13] (ang.).
  5. ↑ a b Katja Iken, Phänomen "Freakshows", „Der Spiegel”, 23 listopada 2011, ISSN 2195-1349 [dostęp 2022-12-13] (niem.).
  6. ↑ a b Sarah Quick, Lionel the Lion-Faced Man, 2021 [dostęp 2022-12-13].
  7. ↑ Yumpu.com, Von „anatomischen Wundern“ und „lebenden Kuriositäten“, yumpu.com [dostęp 2022-12-14] (niem.).
  8. ↑ Johann Werfring, - Lionel, Haarmensch in Wien - Wiener Museumsstücke, Stadtleben in Wien - Wiener Zeitung Online [dostęp 2022-12-14] (niem.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Lionel17.jpg
Lionel der Löwenmensch im Alter von 17 Jahren
Congress of Freaks at Ringling Brothers, 1924.jpg
Ringling Brothers “Congress of Freaks” lineup in 1924