Stefan Borowiecki

Stefan Borowiecki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 sierpnia 1881
Warszawa

Data i miejsce śmierci

8 września 1937
Poznań

profesor nauk medycznych
Specjalność: neurologia
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Habilitacja

1917

Profesura

1921

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Zuryski
Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu

Dziekan Wydziału Lekarskiego UAM
Odznaczenia
Komandor Orderu Świętego Sawy

Stefan Józef Borowiecki (ur. 20 sierpnia 1881 w Warszawie, zm. 8 września 1937 w Poznaniu) – polski lekarz psychiatra i neurolog, profesor neurologii i psychiatrii Uniwersytetu Poznańskiego.

Życiorys

Syn urzędnika celnego, skarbnika Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, Alfreda Borowieckiego (zm. 1899)[1] i Zofii z Gepnerów (1847–1919)[2], córki Ignacego Gepnera[3]. Był najmłodszy z trójki rodzeństwa. Miał brata Wacława Gerwazego (1876–1952), architekta, i siostrę Marię (1875–1949), działaczkę społeczno-oświatową[4][5]. Uczęszczał do V Gimnazjum w Warszawie, jego kolegami szkolnymi byli Wacław Sierpiński, Tadeusz Banachiewicz i Marceli Handelsman[6]. Po otrzymaniu świadectwa dojrzałości w 1900 roku studiował medycynę na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim (do 1905). Od 1905 do 1907 był asystentem w Szpitalu dla Umysłowo i Nerwowo Chorych Kochanówka pod Łodzią. W 1907 przez krótki czas pracował w ambulatorium kliniki Jana Piltza w Krakowie. Od maja 1907 do kwietnia 1908 był asystentem zakładu dla umysłowo chorych w Rheinau, a potem pracował na Uniwersytecie w Zurychu pod kierunkiem Constantina von Monakowa. W 1917 roku habilitował się, w 1921 mianowany profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Poznańskiego. W roku akademickim 1929/30 dziekan Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Poznańskiego.

Z małżeństwa z Jadwigą z Świętochowskich urodziły się córki Anna, zamężna Dylik (1912–2000) i Maria (1917–1943), zamężna za Leonem Płucienniczakiem[7]. Po separacji i rozwodzie z pierwszą żoną, 21 sierpnia 1931 ożenił się z Jadwigą Szpryngier, primo voto Fuksiewicz (1878–1961)[8][3][9].

Był członkiem Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, należał do komitetu redakcyjnego „Rocznika Psychiatrycznego”. Zasiadał w Komisji Lekarskiej Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Poznaniu, pełnił funkcję prezesa Polskiego Towarzystwa Neurologicznego. Był członkiem honorowym Akademickiej Korporacji Medyków Uniwersytetu Poznańskiego „Aesculapia”[10]. Odznaczony Orderem św. Sawy[3].

Zmarł nagle 8 września 1937 roku w Poznaniu[11]. Został pochowany na Cmentarzu parafii św. Wojciecha[12][13].

Dorobek naukowy

W początkowym okresie swojej działalności naukowej koncentrował się na anatomii i patologii układu nerwowego. Później jego zainteresowania przesuwały się coraz bardziej w kierunku badań z zakresu dziedziczności, psychopatologii nerwic i psychopatii.

Wybrane prace

  • Przypadek przemijającej psychozy i rozszczepiania czucia na tle przymiotu. Czasopismo Lekarskie 7 (7/10), s. 240–245, 1905
  • Vergleichend-anatomische und experimentelle Untersuchungen über das Brückengrau und die wichtigsten Verbindungen der Brücke. Arbeiten aus dem Hirnanatomischen Institut in Zürich 5, s. 39–239, 1910
  • Przyczynek do poznania mechanizmu psychologicznego urojeń prześladowczych. Neurologja Polska, 1911
  • Metoda psychoanalityczna Freuda i jej kryterya. Przegląd Lekarski 53 (31, 32), s. 494–497, 502–506, 1914
  • Einige Beobachtungen aus dem Verlaufe von Schussverletzungen der peripheren Nerven. Neurologisches Centralblatt 35, s. 434–441, 1916
  • Ueber die sogenannten Arhinencephalie und ihre Stellung unter den Missbildungen des Gehirns. Bulletin International de l'Academie des Sciences de Cracovie, Classe des Sciences Mathematiques et Naturelles s. 279–291, 1916
  • O niedowładzie nieskrzyżowanym (homolateralnym). Przegląd Lekarski 59 (5), s. 49–52, 1920[14]
  • Kilka zagadnień z zakresu postrzałowych uszkodzeń nerwów obwodowych. Gazeta Lekarska 55 (9, 10), s. 96-100, 106-109, 1920
  • Badania genealogiczne trzech rodzin ciężko obarczonych usposobieniem do chorób umysłowych. Rozprawy Akademii Nauk Lekarskich, T. 1. Warszawa 1921 s. 274–301.[15]
  • Spostrzeżenia i uwagi w sprawie choroby Alzheimera i ograniczonego starczego zaniku mózgu Picka. Nowiny Lekarskie 34 (11, 12), s. 485–490, 1922
  • Étude généalogique de trois familles avec prédisposition sérieuse à l'aliénation mentale, avec quelques apercus concernant l'état actuel de la psychiatrie. Bulletin de l′Acad. Polonaise des Sciences medicales 2 (2), 1922
  • Uwagi w sprawie kierunku psychologicznego w psychjatrji współczesnej. Rocznik Psychjatryczny 2, s. 1–10, 1925[16]
  • Charcot jako neurolog. Nowiny Lekarskie 38 (2), s. 41–45, 1926
  • Stan obecny nauki o dziedziczności w psychjatrji. Rocznik Psychjatryczny 6, s. 33-52, 1927
  • Błachowski S., Borowiecki S. Epidemja psychiczna w Słupi pod Środą. Rocznik Psychjatryczny 7, s. 176-197, 1928
  • Alkohol i dziedziczenie. Rocznik Psychiatryczny 16, s. 24-32, 1931
  • Sugestia jako stan czynny. Nowiny Lekarskie nr 7, s. 225–232, 1931
  • Stosunek jednostki do otoczenia w nerwicach. Rocznik Psychjatryczny 18/19, s. 173–207, 1932[17]
  • Patologja charakteru. Rocznik Psychjatryczny 20, s. 87–100, 1933
  • Sen a całokształt życia psychicznego. Rocznik Psychjatryczny 21, s. 11–27, 1933[18]
  • Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i ich stosunek do t.zw. nerwic. Rocznik Psychjatryczny 23, s. 9–27, 1934[19]
  • Wrażenia ze Zjazdu Psychiatrów Niemieckich w Monastyrze. Polska Gazeta Lekarska 13 (31), 1934[20]
  • W sprawie programu psychiatrii polskiej. Rocznik Psychjatryczny 25, s. 25–36, 1935
  • Dziedziczność w chorobach umysłowych i jej zwalczanie. Higiena Psychiczna 2 (1/3), s. 1–20, 1936
  • Stan i potrzeby nauki o dziedziczności w psychiatrii polskiej. Rocznik Psychjatryczny 29/30, s. 30–36, 1937
  • Lęki sytuacyjne Prusa. Rocznik Psychiatryczny 32, s. 39–86, 1938

Przypisy

  1. Kurjer Warszawski 79, nr 107 (19 kwietnia 1899)
  2. † Ś.p. Zofja z Gepnerów Borowiecka. Kurjer Warszawski nr 145 (27 maja 1919) s. 8
  3. a b c Stanisław Łoza (red.) Czy wiesz kto to jest? Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938 s. 62
  4. Tadeusz Aleksander, Maria Borowiecka – niedokończony biogram, „Rocznik Andragogiczny”, 20, 2014, s. 279–288, DOI10.12775/RA.2013.017, ISSN 2391-7571.
  5. Borowiecki Z. Distant memories and conjectures. Vol. 1, Mostly peace. Vol. 2, Mostly war. 2005 ss. 3–7
  6. Wacław Sierpiński – życie i twórczość. Roczniki Filozoficzne 19 (3), s. 145, 1971
  7. Anna Branicka-Wolska, Listy nie wysłane, Warszawa: Iskry, 1990, s. 435, ISBN 83-207-1265-3, OCLC 830078648.
  8. Cmentarz Stare Powązki: STERNBERG-SZPRYNGEROWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-05-15].
  9. Tadeusz Kraszewski, Tadeusz Świtała (red.). Poznańskie wspominki z lat 1918–1939. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1973 s. 551
  10. Archiwum Korporacyjne - Archiwum i Muzeum Polskich Korporacji Akademickich. [dostęp 2015-06-20].
  11. Ś. p. prof. dr. Stefan Borowiecki. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 205 z 10 września 1937. 
  12. Ś.p. Dr Stefan Borowiecki. Kurjer Warszawski 117, nr 249 (10 września 1937) s. 8
  13. Ś.p. Stefan Borowiecki. Kurjer Poznański, R.32, nr 414 (11 września 1937) s. 10
  14. O niedowładzie nieskrzyżowanym (homolateralnym), odb.: "Przegląd Lekarski", 1919, nr 5., polona.pl [dostęp 2020-04-22].
  15. Badania genealogiczne trzech rodzin ciężko obarczonych usposobieniem do chorób umysłowych, odb.: Rozprawy Akedemji Lekarskiej, t. 1(2)., polona.pl [dostęp 2020-04-22].
  16. Uwagi w sprawie kierunku rozwoju psychologicznego w psychjatrji współczesnej, Odb.: "Rocznik Psychjatryczny", Warszawa, 1925, z. 2, polona.pl [dostęp 2020-04-22].
  17. Stefan Borowiecki, Stosunek jednostki do otoczenia w nerwicach, polona.pl [dostęp 2020-04-22].
  18. Stefan Borowiecki, Sen a całokształt życia psychicznego, polona.pl [dostęp 2020-04-22].
  19. Stefan Borowiecki, Klasyfikacja zaburzeń psychicznych reaktywnych i ich stosunek do t. zw. nerwic, polona.pl [dostęp 2020-04-22].
  20. Wrażenia ze Zjazdu Psychiatrów Niemieckich w Monastyrze, Tyt. nagł. - Odb. Polska Gazeta Lekarska. R. XIII, nr 31, r. 1934., polona.pl [dostęp 2020-04-22].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

S. Borowiecki.jpg
Stefan Borowiecki
SRB-SHS-YUG Orden Svetog Save Komandir BAR.svg
Baretka: Order Świętego Sawy – Komandor – Królestwo Serbii / Królestwo SHS / Królestwo Jugosławii.