Stefan Burczyk

Stefan Burczyk
Data i miejsce urodzenia28 grudnia 1924
Algier, Algieria francuska
Data i miejsce śmierci5 lipca 2014
Olsztyn, Polska
Zawódaktor, reżyser teatralny
Współmałżonek

Irena Telesz-Burczyk

Lata aktywności1947-2010
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Stefan Burczyk (ur. 28 grudnia 1924 w Algierze, zm. 5 lipca 2014 w Olsztynie) – polski aktor teatralny i filmowy związany z Olsztynem.

Życiorys

Ukończył studia na PWST (w Łodzi) w 1947, w tym samym roku miał swój debiut teatralny. W 1958 Ukończył studia na Wydziale Reżyserskim PWST w Warszawie, dyplom uzyskał w 1963 r. Wieloletni aktor Teatru im. S. Jaracza w Olsztynie (od 1975 roku).

W 2013 otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[1].

Ojciec aktora Pawła Burczyka i Piotra Burczyka, był mężem aktorki Ireny Telesz-Burczyk.

Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Olsztynie przy ulicy Poprzecznej (kw. 10A/R2/6).

Ważniejsze role w olsztyńskim teatrze

  • 1976 – „Grzegorz Niezguła” Moliera (Małomiejski)
  • 1977 – „Dziady” Mickiewicza (Ksiądz Piotr)
  • 1979 – „Przedstawienie Hamleta we wsi Gucha Dolna” (Škunca), spektakl zdobył 7 nagród na toruńskim FTPP, w tym za grę Stefana Burczyka,
  • 1985 – „Fryderyk Wielki” A. Nowaczyńskiego (Zieten).

Spektakle w Teatrze Telewizji

  • 1981 – Gorzkie żale w dozorcówce Obsada aktorska (Polgar),
  • 1994 – Msza za miasto Arras Obsada aktorska (Parias de Saxe),

Filmografia

  • 1977 – We dwoje, gość wygłaszający toast na weselu
  • 1978 – Dux polonorum – Niemcza 1017 Rok, Stoigniew
  • 1978 – Aktorzy prowincjonalni, aktor Andrzej, przyjaciel Krzysztofa
  • 1979 – Szczęśliwy ten dom (6; W słońcu i w deszczu) , gość na imieninach nauczyciela Jagielskiego
  • 1995 – Cwał, ksiądz spowiadający Huberta
  • 1996 – Słaba wiara (Opowieści weekendowe), profesor
  • 1997 – 13 posterunek, mężczyzna
  • 1998 – La Ballata dei Lavavetri, papież
  • 1999 – Wszystkie pieniądze świata, ksiądz
  • 1999–2000 – Złotopolscy (128; Ruletka, 298; Oszust matrymonialny), Andrzej Kalinowski, historyk sztuki
  • 2000 – Świat według Kiepskich (26; Klątwa Tutenchama), generał
  • 2000 – Świąteczna przygoda, magazynier Q
  • 2000 – Twarze i maski, Zygmunt Stański
  • 2001 – M jak miłość (28), notariusz)
  • 2001 – Quo vadis, Seneka młodszy
  • 2001 – Więzy krwi, Ignacy
  • 2002 – Quo vadis (serial), Seneka młodszy
  • 2003 – Kasia i Tomek (8), pensjonariusz domu opieki
  • 2003–2006 – Na Wspólnej, Mieczysław Kosowski, dziadek Barbary
  • 2005 – Kto nigdy nie żył…, spowiednik
  • 2005 – Święta polskie (Przybyli ułani), ojciec Jadwigi
  • 2005 – Unkenrufe, staruszek z reklamy
  • 2006 – Daleko od noszy (Najstarszy Polak świata)
  • 2006 – Faceci do wzięcia (15; Dziecko sąsiadów)
  • 2008 – Jeszcze nie wieczór, Sodolski

Przypisy

  1. Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.mkidn.gov.pl. [dostęp 2020-05-30].

Bibliografia

  • „Kto jest kim w województwie warmińsko-mazurskim”, Olsztyn 2001, Wydawnictwo Ga Ga Art. ISBN 83-915672-1-4 Tadeusz Prusiński, 2005. Jest teatr w Olsztynie. Olsztyn, wyd. Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie, 319 str.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis BAR.png
Baretka Srebrnego Medalu "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis"