Stefan Dziedzic

Stefan Dziedzic

Pełne imię i nazwisko	Stefan Jerzy Dziedzic
Data i miejsce urodzenia	15 października 1927 Zakopane
Data i miejsce śmierci	30 lipca 2006 Zakopane
Poseł VIII kadencji Sejmu PRL
Okres	od 23 marca 1980 do 31 sierpnia 1985
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Odznaczenia

(c) Happa, CC BY 3.0

Grobowiec Dziedziców, w którym pochowano Stefana Dziedzica, na Nowym Cmentarzu w Zakopanem

Stefan Jerzy Dziedzic (ur. 15 października 1927 w Zakopanem, zm. 30 lipca 2006 tamże) – polski narciarz, dwukrotny olimpijczyk, trener i działacz sportowy, poseł na Sejm PRL VIII kadencji. Uprawiał narciarstwo biegowe, kombinację norweską i narciarstwo alpejskie. Wiceprezes PZN, działacz GKKFiS i PKOl, sędzia klasy międzynarodowej, przewodnik tatrzański.

Ukończył ekonomię, uzyskując w 1963 tytuł magistra w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Krakowie.

Kariera sportowa

Po raz pierwszy wystąpił w konkursie skoków narciarskich w lutym 1945, były to pierwsze tego typu zawody po II wojnie światowej. Wziął również udział w grudniu 1945 w pierwszych po wojnie zawodach w konkurencjach alpejskich.

Uczestniczył w pierwszych zagranicznych zawodach, w których występowali Polacy w Chamonix we Francji. Wzbudził tam zainteresowanie fotoreporterów ozdobnymi łatami na faktycznie dziurawych butach.

W 1947 został mistrzem Polski w kombinacji norweskiej. Dwukrotnie brał udział w igrzyskach olimpijskich: w 1948 w Sankt Moritz oraz w 1952 w Oslo. W Sankt Moritz brał udział w zawodach w narciarstwie klasycznym. Zajął 38. miejsce w biegu na 18 km oraz 20. miejsce w kombinacji norweskiej. Zajął też 10. miejsce w drużynie podczas sztafety 4 × 10 km. Po wykryciu nadwerężenia mięśnia sercowego i arytmii w 1949 zdecydował się przejść na narciarstwo alpejskie. W 1950, reprezentując AZS Kraków, zdobył mistrzostwo Polski w zjeździe oraz w kombinacji alpejskiej. Na igrzyskach w Oslo zajął 22. miejsce w zjeździe, a w slalomie gigancie uplasował się na 38. pozycji. Brał udział także w slalomie specjalnym, jednak z 71. czasem odpadł po pierwszym przejeździe. W 1954 na ostatnim treningu przed mistrzostwami świata w Badgastein złamał nogę. Rehabilitacja trwała sześć miesięcy, ale nie powrócił do pełnej sprawności. Przyjął propozycję objęcia stanowiska trenera kadry narodowej kobiet w konkurencjach alpejskich i przygotował je do igrzysk olimpijskich w 1956. W 1957 ponownie zdobył tytuł mistrza Polski w zjeździe, w barwach AZS Zakopane. W klubie tym po zakończeniu kariery był także trenerem (1951–1966). Od 1967 do 1972 był kierownikiem produkcji w wytwórni nart w Szaflarach, w latach 1973–1974 kierownikiem oddziału PTTK Foto-Pam w Zakopanem, a w latach 1974–1986 dyrektorem Hotelu „Juventur” w Zakopanem. W 1986 rozpoczął pracę w Wiedniu jako przedstawiciel Orbisu i dyrektor Ośrodka Informacji.

W latach 1945–1948 należał do klubu Harcerski Klub Narciarski Zakopane, a następnie w latach 1949–1968 do AZS Zakopane.

Kariera polityczna

W 1970 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Był zastępcą członka plenum Komitetu Miejskiego partii w Zakopanem. W latach 1980–1985 pełnił mandat posła na Sejm PRL VIII kadencji w okręgu Nowy Sącz. Zasiadał w Komisji Oświaty i Wychowania, Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej, Komisji Handlu Zagranicznego, Komisji Polityki Społecznej, Zdrowia i Kultury Fizycznej oraz w Komisji Współpracy Gospodarczej z Zagranicą i Gospodarki Morskiej.

Życie prywatne

Rodzice – Franciszek Dziedzic i Marianna z domu Drożdżak. Żona – Wanda z domu Wójcik. Córka – Marta Dziedzic (ur. 1950), z wykształcenia inżynier, była w 1968 w kadrze narodowej alpejek juniorek; syn – Marek Dziedzic (ur. 1953), absolwent AWF w Warszawie.

Został pochowany w rodzinnym grobowcu na Nowym Cmentarzu w Zakopanem (kw. A1-2-3)^[1].

Osiągnięcia sportowe

• Olimpiada w 1948 w Sankt Moritz, bieg 18 km, 38. miejsce z czasem 1:25:33
• Olimpiada w 1948 w Sankt Moritz, bieg 4x10 km, 10. miejsce z czasem 2:59:19, w sztafecie brali udział Stanisław Bukowski, Józef Daniel Krzeptowski i Tadeusz Kwapień
• Olimpiada w 1948 w Sankt Moritz, kombinacja norweska, 20. miejsce z notą 367,60; w biegu 18. miejsce, w skokach 31. miejsce
• Olimpiada w 1952 w Oslo, zjazd, 29. miejsce z czasem 2:49.4
• Olimpiada w 1952 w Oslo, slalom gigant, 38. miejsce
• Olimpiada w 1952 w Oslo, slalom specjalny, 71. miejsce
• Mistrz Polski w biegu 18 km w 1947
• Mistrz Polski w biegu 18 km w 1948
• Mistrz Polski w biegu zjazdowym w 1950
• Mistrz Polski w biegu zjazdowym w 1957
• Mistrz Polski w kombinacji norweskiej w 1947
• Mistrz Polski w kombinacji alpejskiej w 1950
• Wicemistrz Polski w biegu 18 km w 1946
• Wicemistrz Polski w kombinacji norweskiej w 1946
• Wicemistrz Polski w slalomie gigancie w 1956
• Wicemistrz Polski w zjeździe w 1952 i 1961
• Akademicki mistrz świata w 4x8km w 1946 w Davos
• Akademicki mistrz świata w kombinacji norweskiej w 1949 w Szpindlerowym Młynie
• Akademicki mistrz świata w czwórkombinacji w 1949 w Szpindlerowym Młynie
• Akademicki mistrz świata w biegu zjazdowym w 1951 w Polanie
• Akademicki mistrz świata w slalomie gigancie w 1951 w Polanie
• Akademicki mistrz świata w kombinacji alpejskiej w 1951 w Polanie
• Akademicki wicemistrz świata w biegu na 16 km w 1947 w Davos
• Akademicki wicemistrz świata w kombinacji norweskiej w 1947 w Davos
• Akademicki wicemistrz świata w bieg 4x10 km w 1949 w Szpindlerowym Młynie
• Akademicki wicemistrz świata w biegu zjazdowym w 1953 w Semmeringu
• 8 razy zwyciężył Memoriał Bronisława Czecha i Heleny Marusarzówny w latach 1946–1950

Odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi (1978)
• Medal Komisji Edukacji Narodowej
• Medal 30-lecia Polski Ludowej
• Odznaka „Zasłużony Mistrz Sportu”
• Kalos Kagathos (1985)
• i inne

Przypisy

Bibliografia

• Odszedł Stefan Dziedzic, portal skijumping.pl z 2 sierpnia 2006
• Legendy polskiego sportu, cz. 1 Białe szaleństwo, Aniela Tajner, fundacja „Gloria Victoribus”, 1991, s. 26–28
• BogdanB. Tuszyński BogdanB., Leksykon olimpijczyków polskich 1924–2006, HenrykH. Kurzyński, Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, [2007?], s. 591–592, ISBN 978-83-86320-10-3, OCLC 749704893 .
• Profil na stronie Biblioteki Sejmowej

Linki zewnętrzne

• Sylwetka na portalu olimpijski.pl. [dostęp 2017-02-12].