Stefan Gałkowski
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | polska |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |
Stefan Gałkowski (ur. 1 maja 1912 w Warszawie, zm. 11 marca 1984 w Krakowie) – polski artysta plastyk, twórca monumentalnych gobelinów. Wraz z żoną Heleną Gałkowską jest najbardziej uznanym artystą w dziedzinie polskiego gobelinu drugiej połowy XX w.[1]
Życiorys
W 1934 ukończył studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, w 1937 uzupełnił studia jako stypendysta Funduszu Kultury Narodowej we Francji i Włoszech. W latach 1938–1939 studiował Architekturę Wnętrz w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, w roku 1939 został członkiem rzeczywistym Bloku Zawodowych Polskich Artystów Plastyków. W latach 1946–1950 był profesorem Wyższej Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie. Od 1955 pracował jako rzeczoznawca naukowy Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej dla Pracowników Nauki. Od 1956 samodzielny pracownik naukowy w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, od 1965 pełnił tam funkcję Kierownika Katedry Gobelinu na Wydziale Malarstwa[2][3][4][5].
W 1978 został laureatem Nagrody Miasta Krakowa[6].
Przypisy
- ↑ Huml 1989 ↓, s. 17.
- ↑ Stefan Gałkowski, ArtInfo.
- ↑ Bożena Gałkowska, Stefan Gałkowski 1912-1984, Gazeta Wyborcza 27 maja 2008
- ↑ GAŁKOWSKI - Encyklopedia w INTERIA.PL, encyklopedia.interia.pl [dostęp 2020-02-25] (pol.).
- ↑ Gałkowski | Grove Art, www.oxfordartonline.com [dostęp 2020-02-25] (ang.).
- ↑ Laureaci nagród miasta Krakowa 1978 [w:] „Dziennik Polski”, s. 7, nr 114, 20–21 maja 1978
Bibliografia
- Irena Huml: Współczesna tkanina polska. Warszawa: Arkady, 1989. ISBN 83-213-3340-0.