Stefan Gościcki

Stefan Antoni Mikołaj Gościcki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia13 lutego 1868
Szasty
Data i miejsce śmierci2 maja 1919
Tulibowo
Zawód, zajęcieinżynier rolnik

Stefan Antoni Mikołaj Gościcki (ur. 13 lutego 1868 w Szastach, zm. 2 maja 1919 w Tulibowie) – polski inżynier rolnik, ziemianin, działacz społeczny.

Życiorys

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej. Był synem Juliana Wincentego Gościckiego (1839–1905) i Franciszki z domu Strzeszewskiej (1845–1915). W 1893 w Lutocinie poślubił Mariannę Mieczkowską (1872–1944)[1], z którą miał dziewięcioro dzieci, spośród nich do wieku dorosłego dożyli: Halina (1897–1989), Jadwiga (1898–1921), Hanna (1901–1987), Julian (1903–1939), Maria (1905–1994) – żona adwokata Stanisława Zgliczyńskiego, Stefan (1906–1984) i Zofia (1910–1996).

Absolwent Akademii Rolniczej w Dublanach. Po sprzedaży otrzymanego od ojca majątku w Reczewie w 1898 kupił majątek w Tulibowie[2]. W kolejnych latach zakupił majątki w Glewie (1907) i Grochowalsku (1911)[3]. Skutecznie rozwijał posiadane gospodarstwa, w tym m.in. przeprowadził melioracje, unowocześnił hodowlę zwierząt i w 1911 w Grochowalsku uruchomił gorzelnię, która w latach 20. XX wieku przerabiała blisko 5000 kwintali ziemniaków rocznie[4].

Angażował się w działalność społeczną. W 1904 doprowadził do utworzenia Ochotniczej Straży Pożarnej w Grochowalsku i do śmierci był jej prezesem[5]. Wspierał renowację Kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego w Grochowalsku. Sfinansował budowę murowanej szkoły w Glewie i opłacał wynagrodzenie nauczyciela. Działał w utworzonej w 1916 Radzie Opiekuńczej powiatu lipnowskiego[6]. Był jednym z członków założycieli założonego w 1901 Towarzystwa Rolniczego w Płocku[7]. Z ramienia towarzystwa rolniczego był delegatem fachowej pomocy gospodarstw rolnych[8]. Brał czynny udział w zorganizowanej w 1908 w Lipnie wystawie rolniczo–przemysłowej[9].

W opinii jego współczesnych „Stefan Gościcki należał do ludzi bardzo uczynnych i lubianych, gdyż odnosił się zawsze zarówno do sąsiadów, jak służby folwarcznej lub przygodnych przybyszów z wielką życzliwością i gotowością dania pomocy”[10].

W dniu 2 maja 1919 w trakcie niepokojów robotniczo-chłopskich, będących echem rewolucji w Rosji, został zamordowany przez niezidentyfikowanych napastników w swoim domu w Tulibowie. Razem z nim został zastrzelony jego pracownik Piotr Kostecki. Sprawa zabójstwa nie została wyjaśniona[10].

Upamiętnienie

Przypisy

  1. Genealodzy.PL Genealogia, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego, www.geneteka.genealodzy.pl [dostęp 2016-07-15].
  2. Echa Płockie i Łomżyńskie, wyd. 27, Płock 1898.
  3. Tadeusz Świecki, Mazowsze Płockie w czasach wojny światowej i powstania państwa polskiego, Toruń: Czcionkami Drukarni Toruńskiej, 1932, s. 345.
  4. Gałkowski ↓, s. 118.
  5. Zdzisław Jan Zasada, Grochowalska Ochotnicza Straż Pożarna w ochronie przeciwpożarowej ziemi dobrzyńskiej (1904-2009), 2009, s. 95, ISBN 978-83-87144-71-5.
  6. Świecki ↓, s. 136.
  7. Andrzej Jerzy Papierowski, Zarys działalności Towarzystwa Rolniczego w Płocku w latach 1901-1914, „Notatki Płockie”, 1/202, 2005, s. 35-44.
  8. Franciszek Wybult, Okręgowe Towarzystwo Rolnicze ziemi dobrzyńskiej w latach 1907-1930, Płock 1931, s. 11.
  9. Franciszek Wybult, Okręgowe Towarzystwo Rolnicze ziemi dobrzyńskiej w latach 1907-1930, Płock 1931, s. 6.
  10. a b Świecki ↓, s. 293.
  11. e (red.), Uroczystość odsłonięcia pomnika Stefana i Juliana Gościckich w Grochowalsku, 11 września 2016 [dostęp 2016-09-16] (pol.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Stefan Antoni Mikołaj Gościcki.jpg
Stefan Antoni Mikołaj Gościcki