Stefan Herman

Stefan Herman

Data i miejsce urodzenia	16 lipca 1902 Warszawa
Data i miejsce śmierci	3 kwietnia 1981 Gdańsk
Zawód, zajęcie	skrzypek
Miejsce zamieszkania	Sopot
Narodowość	polska
Tytuł naukowy	profesor
Alma Mater	Wyższa Szkoła Muzyczna w Warszawie
Uczelnia	Państwowa Wyższa Szkoła Muzyczna w Sopocie (1947-1950 i 1956-1981)
Rodzice	Aleksander Rajchman (dziennikarz) Melania Rajchmanowa
Odznaczenia

Stefan Herman (ur. 16 lipca 1902 w Warszawie, zm. 3 kwietnia 1981 w Gdańsku) – polski skrzypek, pedagog

Życiorys

Zdał maturę w gimnazjum Księży Salezjanów w Sokołowie Podlaskim. Od 1925 studiował przez rok na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Warszawskiego, zaś w latach 1926–1934 w Państwowym Konserwatorium i Wyższej Szkole Muzycznej. W latach 1933–1940 prowadził klasę skrzypiec we Wszechnicy Muzycznej w Warszawie. Od 1936 występował na warszawskich estradach, m.in. w Filharmonii. Od 1938 kontynuował studia w Paryżu. Jego nauczycielami gry na skrzypcach byli Józef Jarzębski, Irena Dubiska, Henri Marteau, Claude Lamoureux i Bronisław Huberman. Podczas okupacji hitlerowskiej udzielał prywatnych lekcji, występował w kawiarni Sztuka i Moda oraz na koncertach symfonicznych organizowanych przez Zygmunta Latoszewskiego. Po II wojnie światowej mieszkał w Sopocie. Od 1947 do 1950 (odsunięty za brak zgody na interwencję PZPR w koncert studentów)^[1] i od 1956 do śmierci pracował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Sopocie, przeniesionej w 1966 do Gdańska. W 1968 otrzymał stopień docenta, zaś w 1975 profesora nadzwyczajnego^[2]. Uczył również w szkołach muzycznych niższego stopnia w Trójmieście. Wśród jego uczniów oraz studentów byli, m.in., Seweryn Krajewski, Konstanty Andrzej Kulka, Joanna Mądroszkiewicz, Mirosława Pawlak, Maciej Sobczak. Opracował pod względem wykonawczym kilka utworów Niccolò Paganiniego, René Ortmansa i Zdzisława Jahnkego. Przygotowywał audycje muzyczne dla radia. Używał skrzypiec z warsztatu Guarneriego. Jego córka Krystyna Herman była koncertmistrzynią Südwestdeutsche Philharmonie w Konstancji i Nürnberger Symphoniker^[3].

Upamiętnienie

18 maja 2019 w Sopocie odbyła się uroczystość nadania imienia Hermana wąwozowi pod mostkiem przy ulicy Obrońców Westerplatte w rejonie siedziby Sopockiej Szkoły Muzycznej i miejsca zamieszkania profesora^[4]. Pochowany na cmentarzu katolickim w Sopocie (kwatera E3-5-2)^[5].

Grób prof. Stefana Hermana na cmentarzu katolickim w Sopocie

Odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Publikacje

• Lubię grać na skrzypce z fortepianem (z Władysławem Walentynowiczem) (Warszawa, PWM, 1960)
• Ćwiczenia oparte na skali całotonowej na skrzypce solo (Warszawa, PWM, 1977)

Przypisy