Stefan III (książę Bawarii)

Stefan III
książę Bawarii-Landshut
Okres	od 1375 do 1392
książę Bawarii-Ingolstadt
Okres	od 1392 do 1413
Dane biograficzne
Dynastia	Wittelsbachowie
Data urodzenia	ok. 1337
Data śmierci	wrzesień 1413
Ojciec	Stefan II
Matka	Izabela
Żona	1. Taddea Visconti, 2. Elżbieta
Dzieci	z Taddeą: Ludwik VII Brodaty, Elżbieta (Izabela); nieślubny: Jan

Stefan III (ur. ok. 1337, zm. we wrześniu 1413) – książę Bawarii-Landshut od 1375 r. do 1392 r. (wspólnie z braćmi), a od 1392 r. samodzielny książę Bawarii-Ingolstadt z dynastii Wittelsbachów.

Życiorys

Bawaria po podziale na cztery księstwa w 1392 r.

Stefan III był najstarszym spośród trzech synów księcia Bawarii-Landshut Stefana II oraz Izabeli, córki króla Sycylii Fryderyka II. Wraz z dwoma młodszymi braćmi, Fryderykiem i Janem II, objął władzę w księstwie po śmierci ojca w 1375 r.

Już w 1376 r. bracia dokonali pierwszego podziału ojcowizny, podczas którego Stefan wraz z Janem objął Górną Bawarię, wkrótce potem bracia podzielili także ten udział. W 1392 r. bracia dokonali ostatecznego podziału Bawarii, podczas którego Stefan otrzymał część z ośrodkiem w Ingolstadt. Po śmierci swego brata Jana objął także współrządy – ze swoimi bratankami – w ich ojcowiźnie (księstwie Bawarii-Monachium).

Rycerski i odważny, uczestniczył w licznych wyprawach wojennych. Kilkakrotnie był w Italii, m.in. w 1380 r. był posłem Wacława IV Luksemburskiego do papieża w celu negocjowania korony cesarskiej. Miasto Todi uznało go wówczas swoim władcą. Próby rozszerzenia swoich wpływów w Bawarii i okolicach zaowocowały konfliktami z Salzburgiem i Austrią, toczył też spory z miastami bawarskimi.

Rodzina

W 1364 r. Stefan poślubił Taddeę, córkę współrządcy Mediolanu Barnaby Viscontiego. Taddea zmarła w 1381 r., później Stefan planował poślubić Małgorzatę, wdowę po królu Neapolu i Węgier, Karolu III z Durazzo. Ostatecznie w 1401 r. ożenił się jednak z Elżbietą, córką hrabiego Kleve Adolfa I.

Z małżeństwa z Taeddą pochodziło dwoje dzieci: syn Ludwik VII Brodaty, następca Stefana, oraz córka Elżbieta (Izabela), która została żoną króla Francji Karola VI Szalonego. Ponadto miał nieślubnego syna Jana, który został biskupem Ratyzbony.

Bibliografia

• Sigmund von Riezler: Stephan III., der Kneißel, Herzog von Baiern. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 36. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1893, s. 68–71. [dostęp 2011-07-30]. (niem.)
• Stephan III. Herzog v.Baiern. W: WW-Person [on-line]. [dostęp 2011-07-30].

Władcy Bawarii Agilolfingowie Garibald I (548–591) Tassilo I (591–610) Garibald II (610–625) Theodo (680–716) Theodbert (716–719) Theobald (716–717/719) Tassilo II (716–719) Grimoald (716–725) Hugbert (725–736) Odylon (736–748) Tassilo III (748–788) Karolingowie Karol Wielki (788–814) Ludwik Pobożny (814–815) Lotar I (815–817) Ludwik Niemiecki (817–865) Karloman (864–880) Ludwik Młodszy (880–882) Karol Otyły (882–887) Arnulf z Karyntii (887–899) Ludwik Dziecię (900–911) Od Luitpoldingów do Wittelsbachów Luitpold (889–907) Arnulf I Zły (907–937) Eberhard (937–938) Bertold (938–947) Henryk I (947–955) Henryk II Kłótnik (955–976) Otton I (976–982) Henryk III Młodszy (982–985) Henryk II Kłótnik (985–995) Henryk II Święty (995–1005) Henryk V (1005–1026) Henryk VI (1026–1041) Henryk VII (1042–1047) Konrad I (1049–1053) Henryk VIII (1053–1054) Konrad II (1054–1055) Henryk VIII (1055–1061) Otton II (1061–1070) Welf I (1070–1077) Henryk VIII (1077–1096) Welf I (1096–1101) Welf II (1101–1120) Henryk IX Czarny (1120–1126) Henryk X Pyszny (1126–1139) Leopold IV Szczodry (1139–1141) Henryk XI Jasomirgott (1141–1156) Henryk XII Lew (1156–1180) Otton I (1180–1183) Ludwik I (1183–1231) Otton II (1231–1253) Pierwsze rozbicie Dolna Bawaria Henryk XIII (1253–1290) Otton III (1290–1312) Ludwik III (1290–1296) Stefan I (1290–1310) Henryk XIV (1310–1339) Otton IV (1310–1334) Henryk XV (1312–1333) Jan I Dziecię (1339–1340) Górna Bawaria Ludwik II (1253–1294) Rudolf I (1294–1317) Ludwik IV (1294–1347) Książęta Bawarii Ludwik IV (1340–1347) Ludwik V Brandenburski (1347–1349) Stefan II (1347–1349) Ludwik VI Rzymski (1347–1349) Wilhelm I (1347–1349) Albrecht I (1347–1349) Otto V Leniwy (1347–1349) Drugie rozbicie Górna Bawaria Ludwik V Bawarski (1349–1361) Ludwik VI Rzymski (1349–1351) Otto V Leniwy (1349–1351) Meinhard (1361–1363) Dolna Bawaria Stefan II (1349–1353) Wilhelm I (1349–1353) Albrecht I (1349–1353) Bawaria-Landshut Stefan II (1353–1375) Stefan III (1375–1392) Fryderyk (1375–1393) Jan II (1375–1392) Henryk XVI Bogaty (1393–1450) Ludwik IX Bogaty (1450–1479) Jerzy Bogaty (1479–1503) Bawaria-Straubing Wilhelm I (1353–1389) Albrecht I (1353–1404) Albrecht II (1389–1397) Wilhelm II (1404–1417) Jan III (1417–1425) Bawaria-Ingolstadt Stefan III (1392–1413) Ludwik VII Brodaty (1413–1447) Ludwik VIII (1443–1445) Bawaria-Monachium Jan II (1392–1397) Ernest (1397–1438) Wilhelm III (1397–1435) Albrecht III (1438–1460) Jan IV (1460–1463) Zygmunt (1460–1467) Albrecht IV Mądry (1463–1508) Bawaria-Dachau Zygmunt (1467–1501) Książęta Bawarii Albrecht IV Mądry (1504–1508) Wilhelm IV (1508–1550) Ludwik X (1516–1545) Albrecht V (1550–1579) Wilhelm V Pobożny (1579–1597) Maksymilian I (1597–1623) Elektorzy Bawarii Maksymilian I (1623–1651) Ferdynand Maria (1651–1679) Maksymilian II Emanuel (1679–1726) Karol I Albrecht (1726–1745) Maksymilian III Józef (1745–1777) Karol II Teodor (1777–1799) Maksymilian IV Józef (1799–1805) Królowie Bawarii Maksymilian I Józef (1805–1825) Ludwik I (1825–1848) Maksymilian II (1848–1864) Ludwik II (1864–1886) Otton I (1886–1913) Ludwik III (1913–1918)