Stefan I (hospodar mołdawski)

Stefan I (zm. 12 lub 16 sierpnia^[1] 1399) – hospodar Mołdawii w latach 1394–1399.

Dokument potwierdzający hołd Stefana wobec Władysława Jagiełły

Jego pochodzenie jest sporne. Zdaniem J. Demela był synem Costei oraz Małgorzaty Muszaty, córki Bogdana I (a zarazem bratem poprzedników na tronie mołdawskim, Piotra I i Romana I). Zdaniem J. Tęgowskiego był synem Latca (syna Bogdana I) i jego żony Anastazji. Zdaniem D. Musialika mógł być siostrzeńcem, a nie bratem Piotra I i Romana I.

Objął tron mołdawski w 1394, po usunięciu zeń Romana I wskutek niepowodzeń w prowadzonej przez tego ostatniego polityce antypolskiej. W styczniu 1395 złożył hołd polskiej parze królewskiej – Władysławowi Jagielle i Jadwidze Andegaweńskiej. W tym samym roku odparł pod Hindău (dzis. Ghindăoani w okręgu Neamţ) najazd węgierski. Prawdopodobnie poległ w bitwie nad Worsklą, wspomagając wojska litewskie.

W 1394 lub 1395 poślubił Ryngałłę, siostrę litewskiego księcia Witolda Kiejstutowicza. Przypuszcza się, że z tego małżeństwa pochodził syn Witold.

Przypisy

Bibliografia

• Demel J., Historia Rumunii, wyd. 2, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk – Łódź 1986, s. 116.
• Tęgowski J., Pierwsze pokolenia Giedyminowiczów, Poznań – Wrocław 1999, s. 229.
• Tęgowski J., Powiązania genealogiczne wojewodów mołdawskich Bogdanowiczów z domem Giedyminowiczów w XIV-XV wieku, "Genealogia. Studia i materiały historyczne", t. 3, 1993, s. 52-53, 56.
• Dominik Musialik. Najdawniejsze próby utrzymania niezależności przez hospodarstwo mołdawskie od XIV do poł. XV wieku. „Studenckie Zeszyty Historyczne”. 14, s. 42–44, 2008. Kraków: Koło Naukowe Historyków Studentów Uniwersytetu Jagiellońskiego. ISSN 029-0465. 

Władcy Mołdawii Hospodarstwo Mołdawskie Bogdan I (1359–1365/1363–1367) Latco (1365–1373/1367–1375/1365-1375) Costea (1373–1375) / Żurż (1375–1377) / Piotr I (1375–1391) Piotr I (1375–1391/1377–1391) / Costea (1386–1392) Roman I (1391–1394) Stefan I (1394–1399) Juga (1399–1400) Aleksander I Dobry (1400–1432) Bogdan (1400–1407, koregent) Eliasz I (1432–1434) Stefan II (1434–1435) Eliasz I (1435–1442) Stefan II (1442–1444) Piotr II (1444–1445) Stefan II (1445–1447) Piotr II (1447) Roman II (1447–1448) Piotr II (1448–1449) Ciubăr (1449) Aleksander II (1449–1449) Bogdan II (1449–1451) Piotr III Aron (1451–1452) Aleksander II (1452–1454) Piotr III Aron (1454–1455) Aleksander II (1455) Piotr III Aron (1455–1457) Stefan III Wielki (1457–1504) Bogdan III Ślepy (1504–1517) Stefan IV Młody (1517–1527) Piotr IV Rareș (1527–1538) Stefan V Szarańcza (1538–1540) Aleksander III Cornea (1540–1541) Piotr IV Rareș (1541–1546) Eliasz II (1546–1551) Stefan VI (1551–1552) Jan I Joldea (1552) Aleksander IV Lăpușneanu (1552–1561) Jan II Jakub Heraklid Despot (1561–1563) Stefan Tomșa I (1563–1564) Aleksander IV Lăpușneanu (1564–1568) Bogdan IV Lăpușneanu (1568–1572) Jan III Srogi (1572–1574) Piotr V Kulawy (1574–1577) Jan IV Podkowa (1577) Piotr V Kulawy (1578–1579) Jan V Sas (1579–1582) Piotr V Kulawy (1582–1591) Aron Tyran (1591–1592) Aleksander V Zły (1592) Piotr VI Kozak (1592) Aron Tyran (1592–1595) Stefan VIII Răzvan (1595) Jeremi Mohyła (1595–1600) Michał I Waleczny (1600) Jeremi Mohyła (1600–1606) Konstantyn I Mohyła (1606) Szymon Mohyła (1606–1607) Michał II Mohyła (1607) Konstantyn I Mohyła (1607–1611) Stefan Tomșa II (1611–1615) Aleksander VI Mohyła (1615–1616) Radu Mihnea (1616–1619) Kacper Grazziani (1619–1620) Aleksander VII Eliasz (1620–1621) Stefan Tomșa II (1621–1623) Radu Mihnea (1623–1626) Miron Barnowski-Mohyła (1626–1629) Aleksander VIII Dziecię (1629–1630) Mojżesz Mohyła (1630–1632) Aleksander VII Eliasz (1631–1633) Miron Barnowski-Mohyła (1633) Mojżesz Mohyła (1633–1634) Bazyli I Lupu (1634–1653) Jerzy I Stefan (1653–1658) Jerzy II Ghica (1658–1659) Stefan X Lupu (1659–1661) Istrate Dabija (1661–1665) Jerzy III Duca (1665–1666) Eliasz III Aleksander (1666–1668) Jerzy III Duca (1668–1672) Stefan XI Petriceicu (1672–1674) Dymitr I Cantacuzino (1674–1675) Antoni Ruset (1675–1678) Jerzy III Duca (1678–1683) Stefan XI Patriceicu (1684) Dymitr I Cantacuzino (1684–1685) Konstantyn II Kantemir (1685–1693) Dymitr II Kantemir (1693) Konstantyn III Duca (1693–1695) Antioch Kantemir (1695–1700) Konstantyn III Duca (1700–1703) Michał III Racoviță (1703–1705) Antioch Kantemir (1705–1707) Michał III Racoviță (1707–1709) Mikołaj I Mavrocordat (1709–1710) Dymitr II Kantemir (1710–1711) Mikołaj I Mavrocordat (1711–1716) Michał III Racoviță (1716–1726) Grzegorz Ghica II (1726–1733) Konstantyn IV Mavrocordat (1733–1735) Grzegorz Ghica II (1735–1739) okupacja rosyjska (1739) Grzegorz Ghica II (1739–1741) Konstantyn IV Mavrocordat(1741–1743) Jan VI Mavrocordat (1743–1747) Grzegorz Ghica II (1747–1748) Konstantyn IV Mavrocordat (1748–1749) Konstantyn V Racoviță (1749–1753) Mateusz Ghica (1753–1756) Konstantyn V Racoviță (1756–1757) Scarlat Ghica (1757–1758) Jan VII Teodor Callimachi (1758–1761) Grzegorz Callimachi (1761–1764) Grzegorz Aleksander Ghica III (1764–1767) Grzegorz Callimachi (1767–1769) Konstantyn IV Mavrocordat (1769) okupacja rosyjska (1769–1774) Grzegorz Aleksander Ghica III (1774–1777) Konstantyn VI Moruzi (1777–1782) Aleksander Mavrocordat I (1782–1785) Aleksander Mavrocordat II (1785–1786) Aleksander Ipsilanti (1786–1788) Emanuel Giani-Ruset (1788–1789) okupacja rosyjsko-austriacka (1789–1792) Aleksander XI Moruzi (1792) Michał IV Suțu (1792–1795) Aleksander XII Callimachi (1795–1799) Konstantyn VII Ipsilanti (1799–1801) Aleksander XIII Suțu (1801–1802) Aleksander XI Moruzi (1802–1806) Scarlat Callimachi (1806) Aleksander XI Moruzi (1806–1807) Aleksander XIV Hangerli (1807) Scarlat Callimachi (1807–1810) okupacja rosyjska (1810–1812) Scarlat Callimachi (1812–1819) Michał V Grzegorz Suțu (1819–1821) Aleksander Ipsilanti (1821) Stefan Vogoride (kajmakam, 1821–1822) Jan VIII Sturdza (1822–1828) okupacja rosyjska (1828–1834) Michał VI Sturdza (1834–1849) Grzegorz Aleksander Ghica (1849–1853) okupacja rosyjska (1853–1854) Grzegorz Aleksander Ghica (1854–1856) Teodor Balș (kajmakam, 1856–1857) Mikołaj Vogoride (kajmakam, 1857–1858) Anastazy Panu, Bazyli Sturdza i Stefan Catargiu (zastąpiony przez Jana Cantacuzino) (kajmakami, 1858–1859) Zjednoczone Księstwa Mołdawii i Wołoszczyzny (jedynie unia personalna) Aleksander Jan Cuza (1859–1862) 1862 – oficjalnie zjednoczenie Mołdawii i Wołoszczyzny w Zjednoczone Księstwa Mołdawii i Wołoszczyzny (zobacz: władcy Rumunii).