Stefan Jażdżyński
 Stefan Jażdżyński (między 1924 a 1930) | |
 pułkownik piechoty | |
| Data i miejsce urodzenia | 25 marca 1886 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 21 września 1938 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1914–1931 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | 2 Pułk Piechoty (LP), |
| Stanowiska | dowódca plutonu (w 2.pp LP i w 4.pp LP), |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    _3r_BAR.svg){kind=small}    | |
Stefan Jażdżyński (ur. 25 marca 1886 w Piotrkowie Trybunalskim, zm. 21 września 1938 w Warszawie) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
W latach 1897–1904 uczył się w Szkole Handlowej w Łodzi. W 1905 roku został aresztowany za działalność rewolucyjną i zesłany do Czelabińska. Po ucieczce z zesłania dotarł do Chrzanowa i schronił się w pobliskiej Sierszy, gdzie podjął pracę jako magazynier w kopalni.
W 1909 roku był zastępcą naczelnika „Sokoła” w Chrzanowie. Ukończył kursy podoficerskie i szkołę oficerską organizacji (w 1914 roku). 14 sierpnia 1914 roku objął dowództwo plutonu w 7. Stałej Drużynie Sokoła, z którą na początku września udał się do Krakowa, gdzie został przydzielony do 2 pułku piechoty, w którym dowodził w 1. plutonem 8. kompanii. Od 2 października 1914 roku walczył na froncie karpackim. W styczniu 1915 roku zapadł na zdrowiu i leczył się w Szpitalu Rezerwowym nr 1 w Wiedniu. 1 kwietnia 1915 roku dostał przydział do IV baonu 2 pp LP, który stał się zalążkiem 4 pułku piechoty LP. Wraz z tym pułkiem wyruszył 15 lipca 1915 roku z Piotrkowa na front na czele 1. plutonu 9. kompanii. 1 listopada objął dowództwo 12. kompanii tego pułku.
Został zwolniony z Legionów 12 sierpnia 1917 roku po kryzysie przysięgowym. Zaczął formować Polską Organizację Wojskową w Chrzanowie. 1 listopada 1918 roku powołał tam kompanię, która wkrótce weszła w skład 4. pułku piechoty Legionów. 4 grudnia tego roku objął dowództwo III baonu 4. pp Legionów, z którym 11 kwietnia 1919 roku wyruszył na front litewsko-białoruski. W okresie od 11 sierpnia do 10 października 1919 roku przebywał w szpitalu i na rekonwalescencji. Następnie objął komendę nad baonem zapasowym 4. pp Legionów.
W 1921 roku został w zastępstwie Inspektorem Piechoty Dowództwa Okręgu Generalnego „Kielce”, a następnie dowódcą 4. pp Leg. (którym był w latach 1921–1930). Potem został komendantem placu w Wilnie. Ze względu na stan zdrowia został 31 sierpnia 1931 roku przeniesiony w stan spoczynku. W latach 30. był tymczasowym wiceprezydentem miasta Radomia, przewodniczącym Komitetu Niesienia Pomocy Bezrobotnym. Gdy uległ częściowemu paraliżowi, z rodziną powrócił do Kielc.
Awanse
- chorąży piechoty – 11 listopada 1914 roku
- podporucznik piechoty – 20 sierpnia 1915 roku (XI ranga, rozkaz Komendy LP nr 148 z 20 sierpnia 1915 roku)
- porucznik piechoty – 23 września 1916 roku, ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1916 roku
- kapitan piechoty – 15 listopada 1918 roku, z rozkazu gen. Bolesława Roi
- major piechoty – 21 lipca 1920 roku, ze starszeństwem z dniem 1 kwietnia tego roku
- podpułkownik piechoty – 15 sierpnia 1924 roku
- pułkownik piechoty –
Życie prywatne
Stefan Jażdżyński urodził się w rodzinie Antoniego i Rozalii z domu Sobczyk (albo Sobczak). Ożenił się z Marią Chlebowską (ok. 1898–1978). Mieli dzieci: Tadeusza Ludwika, Wiesława Stefana, Jerzego Bogumiła i Janinę po mężu Marszałkiewicz.
Po śmierci został pochowany w Kielcach.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 6031
- Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)[1]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1934)[2]
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)
- Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[3]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Przypisy
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 259, poz. 337 „za zasługi na polu pracy na rzecz Pożyczki Narodowej”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
Bibliografia
- Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918: Jażdżyński Stefan. Muzeum Józefa Piłsudskiego, 2014-08-14. [dostęp 2015-12-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- Profil Stefana Jażdżyńskiego na stronie Ogrody Wspomnień. [dostęp 2015-12-19].
Media użyte na tej stronie
Naramiennik pułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek legionowy
ppłk. piech. Stefan Jażdżyński (1886-1938), legionista (2 i 4 pp), żołnierz Wojska Polskiego. Odznaczony VM V klasy, KN, KW 3x, pośmiertnie Polonią Resituta 4.klasy.
Oficerowie 4 pułku piechoty Legionów Polskich. Od lewej: Feliks Jędrychowski (późniejszy płk WP), Kś. Konopka, Rudolf Witold Udołowicz, Dr. Bobrowski, Nowakowski, Kamiński, Stefan Jażdżyński (późniejszy ppłk WP).