Stefan Jurczak

Stefan Jurczak

Stefan Jurczak w Pałacu Prezydenckim 31 sierpnia 2011 po odznaczeniu go Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski
Data i miejsce urodzenia	15 listopada 1938 Kraków
Data i miejsce śmierci	2 czerwca 2012 Kraków
Wicemarszałek Senatu III kadencji
Okres	od 15 października 1993 do 20 października 1997
Przynależność polityczna	NSZZ „Solidarność”
Odznaczenia

Grób Stefana Jurczaka na cmentarzu Rakowickim

Stefan Stanisław Jurczak (ur. 15 listopada 1938 w Krakowie, zm. 2 czerwca 2012 tamże^[1]) – polski polityk, związkowiec, działacz opozycji w okresie PRL. Senator II, III i IV kadencji, wicemarszałek Senatu III kadencji.

Życiorys

Syn Franciszka i Stefanii. Z wykształcenia technolog obróbki skrawaniem (absolwent technikum mechanicznego). Pracował w Zakładach Mechanicznych w Tarnowie, następnie od 1973 w zakładzie przetwórstwa hutniczego w Bochni. W 1980 podjął działalność w „Solidarności”, był jednym z liderów związku w Hucie im. Lenina i regionie małopolskim. W stanie wojennym został internowany na okres od 13 grudnia 1981 do 20 grudnia 1982. Po zwolnieniu działał w ścisłych podziemnych władzach NSZZ „S”. W 1989 uczestniczył w jednym z podzespołów w obradach Okrągłego Stołu, był też przewodniczącym zarządu małopolskiego Komitetu Obywatelskiego. Od 1989 do 1995 przewodniczył zarządowi Regionu Małopolska NSZZ „S”.

W latach 1991–2001 sprawował mandat senatora II i III kadencji z ramienia NSZZ „Solidarność” oraz IV kadencji z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność, wybranego w województwie krakowskim. W III kadencji był wicemarszałkiem Senatu. W 2001 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję z ramienia Bloku Senat 2001. Od 1998 do 2002 był radnym sejmiku małopolskiego.

W 2005 podpisał deklarację poparcia Partii Demokratycznej – demokraci.pl. W 2006 bezskutecznie ubiegał się o mandat radnego Krakowa z listy komitetu wyborczego Jacka Majchrowskiego^[2]. W 2007 był jednym z inicjatorów powołania Ruchu na rzecz Demokracji, został prezesem tej organizacji. Został też członkiem Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (SKOZK).

Pochowany w Alei Zasłużonych na cmentarzu Rakowickim (kwatera: LXIXPASB, rząd: 1, miejsce: 14)^[3].

Odznaczenia

W 2003, za wybitne zasługi w działalności na rzecz rewaloryzacji zabytków Krakowa, został przez prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski^[4]. W 2011 prezydent RP Bronisław Komorowski, za wybitne zasługi dla przemian demokratycznych w Polsce, za znaczące osiągnięcia w działalności publicznej i społecznej, nadał mu Krzyż Komandorski tego orderu^[5].

Przypisy

Bibliografia

• Biogram na stronie Senatu (IV kadencja). [dostęp 2012-06-03].