Stefan Kisieliński
| |||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | 13 grudnia 1901 Morawska Ostrawa | ||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci | 9 marca 1951 Warszawa | ||||||||||||||||||||
Wzrost | 178 cm | ||||||||||||||||||||
Pozycja | bramkarz | ||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||
![]() |
Stefan Kisieliński (ur. 13 grudnia 1901 w Morawskiej Ostrawie, zm. 9 marca 1951 w Warszawie) – polski piłkarz, bramkarz, także trener i działacz piłkarski oraz nauczyciel i dziennikarz.
W pierwszej lidze grał w barwach Polonii Warszawa[1]. W reprezentacji Polski debiutował w rozegranym 20 sierpnia 1926 spotkaniu z Węgrami, które Polska przegrała 1:4. Ostatni raz zagrał latem 1928. Łącznie w biało-czerwonych barwach rozegrał 6 oficjalnych spotkań[2].
Ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, pracował jako nauczyciel i dziennikarz. W latach 30. był nauczycielem w gimnazjum państwowym w Katowicach. W czasie II wojny światowej był więźniem oflagu. Po jej zakończeniu został działaczem sportowym. W latach 1949–1950 był członkiem kapitanatu selekcjonerskiego w kilkunastu spotkaniach polskiej reprezentacji. Oficjalnie popełnił samobójstwo w Warszawie, zimą 1951.
Jego brat Walerian także był reprezentantem kraju, a później szkoleniowcem.
Ordery i odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1933)[3]
Przypisy
- ↑ footballdatabase.eu
- ↑ kadra.pl
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 279 „za zasługi na polu pracy pedagogicznej i społecznej”.
Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski Biało-czerwoni. Dzieje reprezentacji Polski, część II, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995 (14. część cyklu Encyklopedia piłkarska Fuji), s. 163.
- Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918–1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017.
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).