Stefan Kraft
_2019.jpg) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Klub | SV Schwarzach |
| Wzrost | |
| Debiut w PŚ | 6 stycznia 2012 w Bischofshofen (54. miejsce) |
| Pierwsze punkty w PŚ | 4 stycznia 2013 w Innsbrucku (23. miejsce) |
| Pierwsze podium w PŚ | 6 stycznia 2013 w Bischofshofen (3. miejsce) |
| Pierwsze zwycięstwo w PŚ | 29 grudnia 2014 w Oberstdorfie |
| Rekord życiowy | 253,5 m na Vikersundbakken w Vikersund |
| Dorobek medalowy | |
| Odznaczenia | |
 | |
| Strona internetowa | |
Kryształowa kula 
1. miejsce 
2. miejsce Stefan Kraft (ur. 13 maja 1993 w Schwarzach im Pongau) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant klubu SV Schwarzach. Drużynowy złoty medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022. Indywidualny mistrz świata z normalnej i dużej skoczni z 2017 oraz z dużej skoczni z 2021, a także brązowy medalista na skoczni normalnej z 2015 i 2019, pięciokrotny srebrny oraz dwukrotny brązowy medalista w konkursach drużynowych MŚ w latach 2015–2021. Indywidualny (2016, 2022) i drużynowy (2022) brązowy medalista mistrzostw świata w lotach narciarskich. Czterokrotny medalista mistrzostw świata juniorów. Triumfator Pucharu Świata w sezonach 2016/2017 i 2019/2020, drugi zawodnik klasyfikacji generalnej PŚ w sezonie 2018/2019 oraz trzeci w sezonie 2014/2015. Zwycięzca 63. Turnieju Czterech Skoczni, Raw Air 2017 i 2022 oraz Pucharu Świata w lotach 2016/2017 i 2019/2020. Medalista mistrzostw kraju. Od 18 marca 2017 rekordzista świata w długości skoku narciarskiego (253,5 m).
Przebieg kariery
Początki
W styczniu 2009 zadebiutował w zawodach FIS Cup. W konkursach w Eisenerz nie udało mu się znaleźć wśród 30 najlepszych zawodników[4]. W kolejnym sezonie zdobył pierwsze punkty FIS Cup, trzykrotnie zajmując w nich miejsca w czołowej dziesiątce – kolejno 10. w sierpniu 2009 w Oberwiesenthal, 9. w styczniu 2010 w Lauscha i 10. w lutym w Villach[5].
Lata 2010–2012
W sezonie 2010/2011 po dobrych występach w zawodach Alpen Cup znalazł się w kadrze austriackiej na Mistrzostwa Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2011 w Otepää. W zawodach indywidualnych zdobył srebrny medal, przegrywając jedynie z Władimirem Zografskim, a w konkursie drużynowym zwyciężył. Po zakończeniu MŚJ po raz pierwszy w karierze wystartował w konkursie Pucharu Kontynentalnego. W debiucie w Brotterode odniósł zwycięstwo. W dalszej części sezonu jeszcze dwukrotnie zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce Pucharu Kontynentalnego[6].
W sezonie 2011/2012 Kraft startował głównie w Pucharze Kontynentalnym. Czterokrotnie (w tym raz latem) zajmował miejsca na podium[7]. W klasyfikacji generalnej zimowej części cyklu zajął 13. pozycję[8]. W październiku 2011 zadebiutował w zawodach Letniego Grand Prix, zajmując 29. miejsce w Hinzenbach. W styczniu 2012 został zgłoszony do zawodów Pucharu Świata rozgrywanych w Austrii. W Innsbrucku odpadł w kwalifikacjach, a w Bischofshofen, gdzie kwalifikacje się nie odbyły, zajął 54. pozycję. Wystąpił w Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2012. Indywidualnie zajął 7. miejsce, a w drużynie zdobył brązowy medal[7].
Sezon 2012/2013
W sezonie 2012/2013 znalazł się w kadrze A reprezentacji Austrii w skokach narciarskich[9]. Zwyciężył w trzech pierwszych konkursach zimowej części Pucharu Kontynentalnego: w Ałmaty i Engelbergu[10]. Po raz drugi z rzędu został zgłoszony do startu w Pucharze Świata w austriackiej części Turnieju Czterech Skoczni. 4 stycznia 2013 w zawodach w Innsbrucku po raz pierwszy zdobył punkty Pucharu Świata, zajmując 23. miejsce[11]. Dwa dni później stanął na trzecim stopniu podium w kończących 61. Turniej Czterech Skoczni zawodach w Bischofshofen[12]. 8 stycznia podczas kwalifikacji do zawodów w Wiśle skoczył 139 metrów, tym samym bijąc poprzedni rekord skoczni im. Adama Małysza o 1,5 metra[13].
Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2013 w Libercu zdobył brązowy medal w konkursie indywidualnym[14], a w drużynie zajął 4. miejsce. W lutym wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2013, zajmując indywidualnie miejsca 33. (skocznia normalna) i 23. (skocznia duża). W marcowych zawodach Pucharu Świata najwyżej sklasyfikowany był na 6. pozycji w Kuopio[10]. Cały sezon zakończył na 31. miejscu z 202 punktami[15].
Sezon 2013/2014
Przez cały sezon zimowy 2013/2014 Kraft startował w Pucharze Świata, początkowo zajmując głównie miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. Najwyższą pozycją, na jakiej ukończył zawody do końca stycznia była 12., zajęta dwukrotnie: w Engelbergu i Innsbrucku. W drugiej połowie sezonu zaczął osiągać lepsze wyniki. 2 lutego w Willingen zajął 7. miejsce, w 4 kolejnych konkursach cyklu również zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce. 28 lutego 2014 zajął 2. pozycję w zawodach w Lahti, po raz drugi w karierze stając na podium konkursu indywidualnego Pucharu Świata. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2014, zajmując 11. miejsce[16]. W klasyfikacji generalnej sezonu 2013/2014 Pucharu Świata Kraft znalazł się na 10. miejscu z 539 punktami[15].
Sezon 2014/2015
W Letnim Grand Prix 2014 dwukrotnie zajmował 7. miejsce[17]. Na Mistrzostwach Austrii 2014 zdobył złoty medal na skoczni dużej i srebrny na normalnej[18].
Sezon 2014/2015 Pucharu Świata rozpoczął od 2. miejsca w Klingenthal. W kilku grudniowych zawodach cyklu zajmował pozycje w pierwszej dziesiątce, w połowie miesiąca w Niżnym Tagile po raz kolejny stając na podium[17]. 29 grudnia 2014 w Oberstdorfie w zawodach otwierających 63. Turniej Czterech Skoczni odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w Pucharze Świata[19]. W Garmisch-Partenkirchen był 6., a w Innsbrucku 2.[17], w trakcie zawodów ustanawiając nowy rekord skoczni Bergisel (137 metrów)[20]. 6 stycznia 2015 podczas zawodów w Bischofshofen uplasował się na 3. miejscu i został zwycięzcą 63. Turnieju Czterech Skoczni, wyprzedzając Michaela Hayböcka i Petera Prevca[21].
Rozpoczętą w Innsbrucku serię miejsc na podium kontynuował w styczniu, zajmując 2. miejsce w Tauplitz, 1. w Wiśle i ponownie 2. w Zakopanem i Sapporo. Lutowe zawody Pucharu Świata kończył w pierwszej dziesiątce, w tym na 2. miejscu w Titisee-Neustadt. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015. Indywidualnie zdobył brązowy medal na skoczni normalnej, a na dużej zajął 5. pozycję, zdobył też srebro w drużynie męskiej, a w mieszanej był 4. Po zakończeniu mistrzostw zwyciężył w zawodach Pucharu Świata w Lahti. Stawał też na trzecim stopniu podium konkursów cyklu w Kuopio i Planicy[17]. Sezon zakończył na 3. miejscu w klasyfikacji generalnej z 1578 punktami[15].
Sezon 2015/2016
We wrześniu 2015 zwyciężył oraz zajął 2. miejsce w zawodach Letniego Grand Prix w Ałmaty[22]. Na Mistrzostwach Austrii 2015 indywidualnie zdobył złoty medal na skoczni normalnej i srebrny na dużej. W konkursie drużynowym, reprezentując Salzburg, zajął 3. miejsce[18].
W Pucharze Świata 2015/2016 w pierwszych tygodniach zajmował głównie miejsca w najlepszej dziesiątce, nie stając jednak na podium. Do połowy stycznia najlepszym indywidualnym wynikiem Krafta była 4. pozycja, zajęta trzykrotnie. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2016, zdobywając brązowy medal zarówno w zawodach indywidualnych, jak i drużynowych. Po ich zakończeniu w Zakopanem odniósł jedyne w sezonie zwycięstwo w konkursie Pucharu Świata[22].
W lutym 2016 trzykrotnie stawał na podium indywidualnych zawodów Pucharu Świata. W Trondheim był drugi, w Vikersund również zajął 2. pozycję, zaś w Kuopio ukończył zawody na 3. miejscu. W pozostałych konkursach plasował się głównie w pierwszej dziesiątce. Gorsze wyniki osiągał w zawodach marcowych, najwyżej sklasyfikowanym będąc na 10. pozycji[22]. Sezon ukończył na 6. miejscu w Pucharze Świata z 1006 punktami[15].
Sezon 2016/2017
Dwukrotnie stał na podium zawodów Letniego Grand Prix 2016: był 3. w Courchevel i 2. w Hinterzarten. W pozostałych konkursach, w których wystąpił, zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce[23]. W klasyfikacji generalnej cyklu zajął 4. pozycję[24]. Na Mistrzostwach Austrii 2016 zdobył 3 srebrne medale: indywidualnie na skoczniach normalnej i dużej oraz w konkursie drużynowym[18].
Od początku sezonu 2016/2017 Pucharu Świata Kraft zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce. W pierwszych tygodniach stawał na trzecim stopniu podium w Klingenthal, Lillehammer i Engelbergu. Zwyciężył w rozpoczynających 65. Turniej Czterech Skoczni zawodach w Oberstdorfie, a w Garmisch-Partenkirchen zajął 3. miejsce[23]. Przed austriackimi konkursami turnieju zajmował w nim drugą pozycję w klasyfikacji generalnej z niewielką stratą do prowadzącego Kamila Stocha[25]. Uzyskał w nich jednak najgorsze w sezonie wyniki (18. i 25. miejsce)[23] i ostatecznie w turnieju znalazł się na 6. miejscu[15]. W kolejnych styczniowych zawodach zajmował między innymi drugie miejsca w Wiśle i Willingen. W lutym dwukrotnie zwyciężył w zawodach lotów narciarskich w Oberstdorfie, dwa razy był trzeci w Sapporo, a także zajął 1. miejsce na skoczni dużej i 2. na normalnej w próbie przedolimpijskiej w Pjongczangu[23].
W indywidualnych zawodach na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017 zdobył złoty medal zarówno na skoczni normalnej, jak i na dużej. Również konkursy drużynowe ukończył na medalowych pozycjach: w mieszanym zajął drugie, a w męskim trzecie miejsce[23]. 12 marca 2017 odniósł zwycięstwo w konkursie Pucharu Świata w Oslo i zmienił Kamila Stocha na pozycji lidera cyklu PŚ[26]. W kolejnych zawodach, w Trondheim, również zajął 1. miejsce[23]. 18 marca 2017 podczas konkursu drużynowego na Vikersundbakken ustanowił nowy rekord świata w długości skoku narciarskiego (253,5 metra)[27]. Indywidualnie dzień później zajął 5. miejsce, przerywając tym samym serię 9 pozycji na podium w PŚ[23]. Wynik ten wystarczył jednak Kraftowi do zwycięstwa w 1. edycji Raw Air[28]. Wygrał również dwa ostatnie w sezonie konkursy indywidualne Pucharu Świata rozgrywane w Planicy[23]. Ostatecznie odniósł zwycięstwo w całym cyklu, zdobywając 1665 punktów, o 141 więcej od drugiego Stocha, i o 464 więcej niż trzeci Daniel-André Tande[15].
Sezon 2017/2018
W Letnim Grand Prix 2017 trzykrotnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce[29]. Na Mistrzostwach Austrii 2017 zdobył srebrny medal na skoczni normalnej i brązowy na skoczni dużej[18].
Sezon 2017/2018 Pucharu Świata rozpoczął od 3. miejsca w Wiśle. W rozgrywanych w grudniu 2017 i styczniu 2018 zawodach cyklu zajmował głównie miejsca w pierwszej i drugiej dziesiątce. Dwukrotnie w tym okresie stawał na podium w zawodach indywidualnych: zajął 3. pozycję 3 grudnia w Niżnym Tagile oraz 17 grudnia w Engelbergu. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018, zajmując 4. miejsce indywidualnie i 5. w drużynie[29].
Wystartował na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018. Indywidualnie zajął 13. miejsce na skoczni normalnej i 18. na dużej, a konkurs drużynowy ukończył na 4. pozycji. W marcowych zawodach Pucharu Świata osiągnął lepsze wyniki niż we wcześniejszym okresie, w siedmiu startach pięciokrotnie stając na podium. Zajął 3. miejsce w Lahti, a następnie 2. w zaliczanych do Raw Air 2018 konkursach w Oslo i Trondheim. Na zakończenie sezonu zajął 3. i 2. miejsce w Planicy[29]. W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 4. lokacie z 881 punktami[15].
Sezon 2018/2019
W Letnim Grand Prix 2018 dwukrotnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce. Sezon 2018/2019 Pucharu Świata rozpoczął od 21. lokaty w Wiśle. Po raz pierwszy na podium stanął w otwierających 67. Turniej Czterech Skoczni zawodach w Oberstdorfie, zajmując 3. pozycję. W kolejnych dniach był 2. w Innsbrucku i 3. w Bischofshofen, jednak z powodu 49. miejsca w Garmisch-Partenkirchen[29] cały turniej ukończył dopiero na 17. pozycji[15]. W styczniowych zawodach Pucharu Świata zajął 2. miejsce w Val di Fiemme, a następnie trzy razy z rzędu zwyciężył w zawodach w Zakopanem i Sapporo. W lutym 2019 na podium zawodów indywidualnych stawał raz – był 3. w drugim konkursie lotów w Oberstdorfie[30].
Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Indywidualnie zdobył brązowy medal na skoczni normalnej, a na dużej zajął 6. miejsce. W drużynie, zarówno w zespole męskim, jak i mieszanym, zdobył srebrny medal. Stawał na podium wszystkich konkursów Raw Air 2019: był 2. w Oslo, 1. w Lillehammer oraz 3. w Trondheim i Vikersund[30]. Cały turniej ukończył na 2. pozycji. W klasyfikacji generalnej sezon 2018/2019 Pucharu Świata Kraft ukończył na 2. miejscu z 1349 punktami[15].
Sezon 2019/2020
W Letnim Grand Prix 2019 najwyżej klasyfikowany był na 6. miejscu, we wrześniu w Hinzenbach. Występy w Pucharze Świata 2019/2020 rozpoczął od najgorszego w sezonie, 21. miejsca w Wiśle. W kolejnych zawodach regularnie zajmował lokaty w pierwszej dziesiątce. W grudniu 2019 trzykrotnie stawał na podium cyklu: zwyciężył w drugim konkursie w Niżnym Tagile, a następnie zajął 2. pozycję w Klingenthal[31]. Drugi był również w pierwszym konkursie w Engelbergu. Objął dzięki temu prowadzenie w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata[32]. W zawodach rozgrywanych dzień później upadł w drugiej serii, w wyniku czego zajął 18. miejsce i utracił pozycję lidera cyklu na rzecz Ryōyū Kobayashiego[33]. W ramach 68. Turnieju Czterech Skoczni był trzykrotnie 4., a w Garmisch-Partenkirchen zajął 13. lokatę[31].
Począwszy od zawodów w Predazzo, gdzie dwukrotnie zajął 2. miejsce, stawał na podium niemal we wszystkich konkursach Pucharu Świata. W styczniu 2020 zajął jeszcze 2. pozycję w pierwszych zawodach w Titisee-Neustadt oraz w Zakopanem[31]. 1 lutego zajął 2. miejsce w Sapporo i objął prowadzenie w cyklu, wyprzedzając Karla Geigera[34]. Dzień później w drugim konkursie w Sapporo zwyciężył. W kolejnych zawodach był 4. w Willingen, 3. i 1. w Bad Mitterndorf, 3. i 1. w Râșnovie oraz 1. i 2. w Lahti. W rozgrywanych w Lillehammer zawodach w ramach Raw Air 2020 zajął 8. i 17. miejsce[31]. Ostatecznie odniósł zwycięstwo w Pucharze Świata 2019/2020; z 1659 punktami o 140 wyprzedził Geigera oraz o 481 Kobayashiego. Wygrał również w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w lotach narciarskich 2019/2020[15].
Sezon 2020/2021
Po otwierającym sezon 2020/2021 Pucharu Świata weekendzie w Wiśle, gdzie zwyciężył w konkursie drużynowym i zajął 32. miejsce indywidualnie[35], u Krafta zdiagnozowano zakażenie wirusem SARS-CoV-2. W efekcie nie wystąpił w kilku kolejnych konkursach cyklu[36]. Miał wystartować na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020, lecz po pierwszym skoku treningowym doznał kontuzji pleców i nie wystąpił w zawodach[37]. Do startów w Pucharze Świata ostatecznie powrócił 29 grudnia 2020, zajmując 6. pozycję w otwierającym 69. Turniej Czterech Skoczni konkursie w Oberstdorfie. W dalszej części sezonu najczęściej zajmował w cyklu miejsca w pierwszej dziesiątce. Raz stanął na podium zawodów indywidualnych – 10 stycznia 2021 był 3. w konkursie w Titisee-Neustadt[35].
Na przełomie lutego i marca wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021. Indywidualnie na skoczni normalnej zajął 10. miejsce, zaś na dużej zdobył trzeci w swojej karierze tytuł mistrzowski. Pozycje medalowe zajął również w zawodach drużynowych: w konkursie mieszanym, startując wraz z Maritą Kramer, Michaelem Hayböckiem i Danielą Iraschko-Stolz zdobył brąz, a w zespole męskim, wraz z Philippem Aschenwaldem, Janem Hörlem i Danielem Huberem – srebro[35]. Sezon Pucharu Świata zakończył na 17. miejscu w klasyfikacji generalnej z 429 punktami[15].
Sezon 2021/2022
Zwyciężył w konkursie Letniego Grand Prix 2021 rozgrywanym w sierpniu w Courchevel[38]. Na Mistrzostwach Austrii 2021 zdobył brązowy medal na skoczni dużej[39].
Sezon 2021/2022 Pucharu Świata rozpoczął, odpadając w kwalifikacjach do pierwszego konkursu w Niżnym Tagile, ale drugie zawody ukończył na 3. pozycji. W grudniu 2021 dwukrotnie stanął na podium zawodów indywidualnych cyklu: w Wiśle zajął 3. miejsce, a w pierwszym konkursie w Klingenthal zwyciężył. W styczniu 2022 najwyżej w Pucharze Świata klasyfikowany był na 6. pozycji. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022. Indywidualnie był 10. na skoczni normalnej i 13. na dużej, w drużynie mieszanej zajął 5. miejsce, a w zespole męskim, wraz z Danielem Huberem, Janem Hörlem i Manuelem Fettnerem, zdobył złoty medal[38].
W kolejnych tygodniach regularnie stawał na podium zawodów Pucharu Świata. W lutym 2022 był 1. oraz 3. w Lahti. W marcu w ramach Raw Air 2022 wygrał konkurs w Lillehammer, a w Oslo zajął 8. i 3. lokatę[38] i odniósł zwycięstwo w całym turnieju[15]. Następnie wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022, na których zdobył brązowy medal w zawodach indywidualnych, a w drużynowych zajął 4. miejsce. W konkursach Pucharu Świata na skoczni mamuciej w Oberstdorfie zwyciężył oraz zajął 3. miejsce[38]. Sezon zakończył na 5. pozycji w klasyfikacji generalnej cyklu z 1069 punktami. Zajął też 3. miejsce w Pucharze Świata w lotach narciarskich 2021/2022[15].
Igrzyska olimpijskie
Indywidualnie
2018  Pjongczang | – | 13. miejsce (K-98), 18. miejsce (K-125) |
2022  Pekin/Zhangjiakou | – | 10. miejsce (K-95), 13. miejsce (K-125) |
Drużynowo
| 2018 Pjongczang | – | 4. miejsce[a] |
| 2022 Pekin/Zhangjiakou | – | 5. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[b], złoty medal[c] |
Starty S. Krafta na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 13. | 10 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-98 | HS-109 | indywid. | 103,5 m | 103,0 m | 233,6 pkt | 25,7 pkt | Andreas Wellinger |
| 18. | 17 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-142 | indywid. | 131,5 m | 125,5 m | 247,4 pkt | 38,3 pkt | Kamil Stoch |
| 4. | 19 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-142 | druż.[a] | 133,5 m | 126,5 m | 978,4 pkt (248,5 pkt) | 120,1 pkt | Norwegia |
| 10. | 6 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-95 | HS-106 | indywid. | 98,0 m | 99,5 m | 258,1 pkt | 16,9 pkt | Ryōyū Kobayashi |
| 5. | 7 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-95 | HS-106 | druż. mix.[b] | 102,0 m | 102,0 m | 818,0 pkt (261,4 pkt) | 183,5 pkt | Słowenia |
| 13. | 12 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-125 | HS-140 | indywid. | 131,0 m | 136,5 m | 264,1 pkt | 32,0 pkt | Marius Lindvik |
1. | 14 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-125 | HS-140 | druż.[c] | 127,5 m | 121,5 m | 942,7 pkt (231,3 pkt) | – | |
Mistrzostwa świata
Indywidualnie
2013  Val di Fiemme/Predazzo | – | 33. miejsce (K-95), 23. miejsce (K-120) |
2015  Falun | – | brązowy medal (K-90), 5. miejsce (K-120) |
2017  Lahti | – | złoty medal (K-90), złoty medal (K-116) |
2019  Seefeld/Innsbruck | – | 6. miejsce (K-120), brązowy medal (K-99) |
2021  Oberstdorf | – | 10. miejsce (K-95), złoty medal (K-120) |
Drużynowo
| 2015 Falun | – | 4. miejsce (drużyna mieszana/K-90)[d], srebrny medal (K-120)[e] |
| 2017 Lahti | – | srebrny medal (drużyna mieszana/K-90)[d], brązowy medal (K-116)[f] |
| 2019 Seefeld/Innsbruck | – | srebrny medal (K-120)[g], srebrny medal (drużyna mieszana/K-99)[h] |
| 2021 Oberstdorf | – | brązowy medal (drużyna mieszana/K-95)[i], srebrny medal (K-120)[j] |
Starty S. Krafta na mistrzostwach świata – szczegółowo
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 33. | 23 lutego | 2013 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | indywid. | 92,5 m | – | 101,6 pkt | 151,0 pkt | Anders Bardal |
| 23. | 28 lutego | 2013 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-120 | HS-134 | indywid. | 124,5 m | 124,5 m | 262,3 pkt | 33,5 pkt | Kamil Stoch |
3. | 21 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-90 | HS-100 | indywid. | 95,0 m | 95,0 m | 248,3 pkt | 4,4 pkt | Rune Velta |
| 4. | 22 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-90 | HS-100 | druż. mix.[d] | 91,0 m | 95,0 m | 869,5 pkt (231,3 pkt) | 48,4 pkt | Niemcy |
| 5. | 26 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-120 | HS-134 | indywid. | 125,0 m | 125,5 m | 237,7 pkt | 31,0 pkt | Severin Freund |
2. | 28 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-120 | HS-134 | druż.[e] | 131,5 m | 126,5 m | 853,1 pkt (234,4 pkt) | 19,4 pkt | Norwegia |
1. | 25 lutego | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | indywid. | 99,5 m | 98,0 m | 270,8 pkt | – | |
| 2. | 26 lutego | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | druż. mix.[d] | 96,5 m | 97,0 m | 999,3 pkt (273,0 pkt) | 36,2 pkt | Niemcy |
| 1. | 2 marca | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | indywid. | 127,5 m | 127,5 m | 279,3 pkt | – | |
| 3. | 4 marca | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | druż.[f] | 134,0 m | 126,0 m | 1068,9 pkt (303,3 pkt) | 35,3 pkt | Polska |
| 6. | 23 lutego | 2019 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | indywid. | 130,0 m | 126,5 m | 256,1 pkt | 23,3 pkt | Markus Eisenbichler |
| 2. | 24 lutego | 2019 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | druż.[g] | 125,0 m | 123,5 m | 930,9 pkt (247,0 pkt) | 56,6 pkt | Niemcy |
| 3. | 1 marca | 2019 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | indywid. | 93,5 m | 101,0 m | 214,8 pkt | 3,5 pkt | Dawid Kubacki |
| 2. | 2 marca | 2019 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | druż. mix.[h] | 96,5 m | 104,5 m | 989,9 pkt (246,0 pkt) | 22,3 pkt | Niemcy |
| 10. | 27 lutego | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | indywid. | 100,5 m | 97,5 m | 251,2 pkt | 17,6 pkt | Piotr Żyła |
| 3. | 28 lutego | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | druż. mix.[i] | 91,5 m | 101,5 m | 986,5 pkt (244,4 pkt) | 14,3 pkt | Niemcy |
| 1. | 5 marca | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | indywid. | 132,5 m | 134,0 m | 276,5 pkt | – | |
| 2. | 6 marca | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | druż.[j] | 130,0 m | 133,0 m | 1035,5 pkt (265,0 pkt) | 11,1 pkt | Niemcy |
Mistrzostwa świata w lotach narciarskich
Indywidualnie
2014  Harrachov | – | 11. miejsce |
| 2016 Tauplitz | – | brązowy medal |
| 2018 Oberstdorf | – | 4. miejsce |
2022  Vikersund | – | brązowy medal |
Drużynowo
| 2016 Tauplitz | – | brązowy medal[k] |
| 2018 Oberstdorf | – | 5. miejsce[l] |
| 2022 Vikersund | – | 4. miejsce[m] |
Starty S. Krafta na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Skok 3 | Skok 4 | Nota | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 11. | 14–15 marca | 2014 | Harrachov | Čertak | K-185 | HS-205 | indywid. | 184,0 m | 182,5 m | –[n] | –[n] | 343,6 pkt | 47,4 pkt | Severin Freund |
| 3. | 15–16 stycznia | 2016 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-225 | indywid. | 226,5 m | 220,0 m | 226,5 m | –[n] | 629,2 pkt | 10,9 pkt | Peter Prevc |
| 3. | 17 stycznia | 2016 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-225 | druż.[k] | 225,5 m | 230,0 m | 1310,4 pkt (396,9 pkt) | 157,3 pkt | Norwegia | ||
| 4. | 19–20 stycznia | 2018 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-235 | indywid. | 218,0 m | 208,5 m | 206,0 m | –[n] | 608,4 pkt | 43,5 pkt | Daniel-André Tande |
| 5. | 21 stycznia | 2018 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-235 | druż.[l] | 200,0 m | 202,0 m | 1488,8 pkt (392,5 pkt) | 173,4 pkt | Norwegia | ||
| 3. | 11–12 marca | 2022 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | indywid. | 225,5 m | 230,0 m | 227,0 m | 213,0 m | 837,5 pkt | 16,7 pkt | Marius Lindvik |
| 4. | 13 marca | 2022 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | druż.[m] | 224,0 m | 220,0 m | 1552,7 pkt (415,0 pkt) | 158,8 pkt | Słowenia | ||
Mistrzostwa świata juniorów
Indywidualnie
2011  Otepää | – | srebrny medal |
2012  Erzurum | – | 7. miejsce |
| 2013 Liberec | – | brązowy medal |
Drużynowo
| 2011 Otepää | – | złoty medal[o] |
| 2012 Erzurum | – | brązowy medal[p] |
| 2013 Liberec | – | 4. miejsce[q] |
Starty S. Krafta na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2. | 28 stycznia | 2011 | Otepää | Tehvandi | K-90 | HS-100 | indywid. | 91,5 m | 100,0 m | 251,0 pkt | 4,0 pkt | Władimir Zografski |
1. | 30 stycznia | 2011 | Otepää | Tehvandi | K-90 | HS-100 | druż.[o] | 93,5 m | 94,5 m | 920,5 pkt | – | |
| 7. | 23 lutego | 2012 | Erzurum | Kiremitliktepe | K-95 | HS-109 | indywid. | 100,0 m | 105,0 m | 259,5 pkt | 27,0 pkt | Nejc Dežman |
3. | 25 lutego | 2012 | Erzurum | Kiremitliktepe | K-95 | HS-109 | druż.[p] | 102,0 m | 97,0 m | 960,0 pkt | 28,5 pkt | Norwegia |
| 3. | 24 stycznia | 2013 | Liberec | Ještěd | K-95 | HS-100 | indywid. | 99,0 m | 95,5 m | 258,0 pkt | 25,0 pkt | Jaka Hvala |
| 4. | 26 stycznia | 2013 | Liberec | Ještěd | K-95 | HS-100 | druż.[q] | 100,0 m | 101,0 m | 1034,0 pkt | 52,5 pkt | Słowenia |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2011/2012 | niesklasyfikowany |
| 2012/2013 | 31. |
| 2013/2014 | 10. |
| 2014/2015 | 3. |
| 2015/2016 | 6. |
| 2016/2017 | 1. |
| 2017/2018 | 4. |
| 2018/2019 | 2. |
| 2019/2020 | 1. |
| 2020/2021 | 17. |
| 2021/2022 | 5. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
| Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Przypisy |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 29 grudnia | 2014 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 136,5 m | 129,0 m | 291,9 pkt | * TCS 2014/2015 |
| 2. | 15 stycznia | 2015 |  Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 129,5 m | – | 136,7 pkt | – |
| 3. | 8 marca | 2015 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 127,0 m | 133,5 m | 284,5 pkt | – |
| 4. | 24 stycznia | 2016 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-120 | HS-134 | 133,0 m | 133,0 m | 307,3 pkt | – |
| 5. | 30 grudnia | 2016 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 139,0 m | 134,5 m | 308,0 pkt | * TCS 2016/2017 |
| 6. | 4 lutego | 2017 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-225 | 227,5 m | 218,0 m | 439,9 pkt | * Loty 2016/2017 |
| 7. | 5 lutego | 2017 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-225 | 235,5 m | – | 232,6 pkt | * Loty 2016/2017 |
| 8. | 15 lutego | 2017 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-140 | 138,0 m | 137,5 m | 293,5 pkt | – |
| 9. | 12 marca | 2017 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 130,0 m | 132,0 m | 267,5 pkt | * RA 2017 |
| 10. | 16 marca | 2017 | Trondheim | Granåsen | K-124 | HS-140 | 138,0 m | 142,5 m | 302,0 pkt | * RA 2017 |
| 11. | 24 marca | 2017 |  Planica | Letalnica | K-200 | HS-225 | 243,0 m | 240,5 m | 490,2 pkt | * Loty 2016/2017 |
| 12. | 26 marca | 2017 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-225 | 250,0 m | – | 244,3 pkt | * Loty 2016/2017 |
| 13. | 20 stycznia | 2019 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 133,5 m | 132,5 m | 278,3 pkt | – |
| 14. | 26 stycznia | 2019 |  Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 132,0 m | 137,0 m | 270,1 pkt | – |
| 15. | 27 stycznia | 2019 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 135,0 m | 128,5 m | 248,2 pkt | – |
| 16. | 12 marca | 2019 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 139,0 m | 141,0 m | 285,7 pkt | * RA 2019 |
| 17. | 8 grudnia | 2019 |  Niżny Tagił | Aist | K-120 | HS-134 | 140,0 m | 134,5 m | 277,6 pkt | – |
| 18. | 2 lutego | 2020 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 139,0 m | 139,0 m | 268,5 pkt | – |
| 19. | 16 lutego | 2020 | Tauplitz/Bad Mitterndorf | Kulm | K-200 | HS-235 | 230,0 m | – | 232,6 pkt | * Loty 2019/2020 |
| 20. | 22 lutego | 2020 |  Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 103,0 m | 97,5 m | 270,3 pkt | – |
| 21. | 28 lutego | 2020 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 129,5 m | 129,5 m | 284,1 pkt | – |
| 22. | 11 grudnia | 2021 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 138,0 m | 130,0 m | 267,0 pkt | – |
| 23. | 25 lutego | 2022 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 124,5 m | 131,0 m | 283,1 pkt | – |
| 24. | 3 marca | 2022 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 135,0 m | 137,0 m | 294,1 pkt | * RA 2022 |
| 25. | 19 marca | 2022 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-235 | 232,0 m | 207,0 m | 413,0 pkt | * Loty 2021/2022 |
| 26. | 27 listopada | 2022 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 140,0 m | 147,0 m | 304,5 pkt | *ex aequo z H.E. Granerudem |
Miejsca na podium
| Sezon PŚ | 1. miejsce | 2. miejsce | 3. miejsce | Razem |
| 2011/2012 | – | – | – | – |
| 2012/2013 | – | – | 1 | 1 |
| 2013/2014 | – | 1 | – | 1 |
| 2014/2015 | 3 | 6 | 4 | 13 |
| 2015/2016 | 1 | 2 | 1 | 4 |
| 2016/2017 | 8 | 3 | 6 | 17 |
| 2017/2018 | – | 3 | 5 | 8 |
| 2018/2019 | 4 | 3 | 5 | 12 |
| 2019/2020 | 5 | 8 | 2 | 15 |
| 2020/2021 | – | – | 1 | 1 |
| 2021/2022 | 4 | – | 5 | 9 |
| 2022/2023 | 1 | 1 | 2 | 4 |
| Suma | 26 | 27 | 32 | 85 |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
| Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 6 stycznia | 2013 | Bischofshofen | im Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 131,0 m | 131,0 m | 261,3 pkt. | 3. | 11,4 pkt | Gregor Schlierenzauer |
| 2. | 28 lutego | 2014 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 125,0 m | 134,0 m | 265,6 pkt | 2. | 11,0 pkt | Severin Freund |
| 3. | 23 listopada | 2014 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 142,0 m | 136,0 m | 274,1 pkt | 2. | 2,3 pkt | Roman Koudelka |
| 4. | 14 grudnia | 2014 | Niżny Tagił | Aist | K-120 | HS-134 | 138,0 m | – | 141,1 pkt | 3. | 4,6 pkt | Severin Freund |
| 5. | 29 grudnia | 2014 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 136,5 m | 129,0 m | 291,9 pkt | 1. | – | |
| 6. | 4 stycznia | 2015 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | 137,0 m | 127,0 m | 273,5 pkt | 2. | 5,0 pkt | Richard Freitag |
| 7. | 6 stycznia | 2015 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 133,5 m | 132,0 m | 271,3 pkt | 3. | 17,1 pkt | Michael Hayböck |
| 8. | 10 stycznia | 2015 | Tauplitz/Bad Mitterndorf | Kulm | K-200 | HS-225 | 224,0 m | 197,5 m | 394,4 pkt | 2. | 26,1 pkt | Severin Freund |
| 9. | 15 stycznia | 2015 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 129,5 m | – | 136,7 pkt | 1. | – | |
| 10. | 18 stycznia | 2015 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-120 | HS-134 | 133,0 m | 133,5 m | 273,9 pkt | 2. | 2,3 pkt | Kamil Stoch |
| 11. | 24 stycznia | 2015 | Sapporo | Ōkurayama | K-120 | HS-134 | 127,5 m | 131,0 m | 271,3 pkt | 2. | 5,1 pkt | Peter Prevc |
| 12. | 7 lutego | 2015 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 134,0 m | 139,0 m | 288,0 pkt | 2. | 11,4 pkt | Severin Freund |
| 13. | 8 marca | 2015 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 127,0 m | 133,5 m | 284,5 pkt | 1. | – | |
| 14. | 10 marca | 2015 | Kuopio | Puijo | K-92 | HS-100 | 99,0 m | – | 132,5 pkt | 3. | 6,8 pkt | Severin Freund |
| 15. | 20 marca | 2015 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-225 | 240,0 m | 238,5 m | 461,8 pkt | 3. | 16,7 pkt | Peter Prevc |
| 16. | 24 stycznia | 2016 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-120 | HS-134 | 133,0 m | 133,0 m | 307,3 pkt | 1. | – | |
| 17. | 10 lutego | 2016 | Trondheim | Granåsen | K-124 | HS-140 | 135,0 m | 131,5 m | 273,2 pkt | 2. | 12,3 pkt | Peter Prevc |
| 18. | 14 lutego | 2016 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-225 | 238,0 m | 231,0 m | 461,6 pkt | 2. | 7,4 pkt | Peter Prevc |
| 19. | 23 lutego | 2016 | Kuopio | Puijo | K-120 | HS-127 | 122,0 m | 128,0 m | 245,2 pkt | 3. | 19,3 pkt | Michael Hayböck |
| 20. | 4 grudnia | 2016 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 138,0 m | 140,0 m | 284,8 pkt | 3. | 2,1 pkt | Domen Prevc |
| 21. | 10 grudnia | 2016 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-138 | 137,0 m | 135,5 m | 286,5 pkt | 3. | 14,7 pkt | Domen Prevc |
| 22. | 18 grudnia | 2016 |  Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 138,5 m | 138,0 m | 283,1 pkt | 3. | 22,8 pkt | Domen Prevc |
| 23. | 30 grudnia | 2016 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 139,0 m | 134,5 m | 308,0 pkt | 1. | – | |
| 24. | 1 stycznia | 2017 | Garmisch-Partenkirchen | Große Olympiaschanze | K-125 | HS-140 | 137,0 m | 140,0 m | 282,4 pkt | 3. | 6,8 pkt | Daniel-André Tande |
| 25. | 14 stycznia | 2017 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 133,0 m | 117,0 m | 251,7 pkt | 2. | 16,3 pkt | Kamil Stoch |
| 26. | 29 stycznia | 2017 | Willingen | Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-145 | 148,5 m | 135,5 m | 242,0 pkt | 2. | 0,3 pkt | Andreas Wellinger |
| 27. | 4 lutego | 2017 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-225 | 227,5 m | 218,0 m | 439,9 pkt | 1. | – | |
| 28. | 5 lutego | 2017 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-225 | 235,5 m | – | 232,6 pkt | 1. | – | |
| 29. | 11 lutego | 2017 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 137,0 m | 139,0 m | 257,5 pkt | 3. | 2,7 pkt | Maciej Kot i Peter Prevc |
| 30. | 12 lutego | 2017 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 132,0 m | 144,0 m | 249,6 pkt | 3. | 13,1 pkt | Kamil Stoch |
| 31. | 15 lutego | 2017 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-140 | 138,0 m | 137,5 m | 293,5 pkt | 1. | – | |
| 32. | 16 lutego | 2017 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-98 | HS-109 | 106,0 m | 107,0 m | 252,2 pkt | 2. | 4,0 pkt | Maciej Kot |
| 33. | 12 marca | 2017 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 130,0 m | 132,0 m | 267,5 pkt | 1. | – | |
| 34. | 16 marca | 2017 | Trondheim | Granåsen | K-124 | HS-140 | 138,0 m | 142,5 m | 302,0 pkt | 1. | – | |
| 35. | 24 marca | 2017 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-225 | 243,0 m | 240,5 m | 490,2 pkt | 1. | – | |
| 36. | 26 marca | 2017 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-225 | 250,0 m | – | 244,3 pkt | 1. | – | |
| 37. | 19 listopada | 2017 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 126,5 m | 124,5 m | 257,7 pkt | 3. | 2,8 pkt | Junshirō Kobayashi |
| 38. | 3 grudnia | 2017 | Niżny Tagił | Aist | K-120 | HS-134 | 128,0 m | 133,5 m | 263,5 pkt | 3. | 12,5 pkt | Andreas Wellinger |
| 39. | 17 grudnia | 2017 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 137,0 m | 134,5 m | 274,7 pkt | 3. | 11,7 pkt | Richard Freitag |
| 40. | 4 marca | 2018 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 124,0 m | 128,5 m | 285,9 pkt | 3. | 28,3 pkt | Kamil Stoch |
| 41. | 11 marca | 2018 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 129,5 m | 124,5 m | 256,7 pkt | 2. | 1,4 pkt | Daniel-André Tande |
| 42. | 15 marca | 2018 | Trondheim | Granåsen | K-124 | HS-140 | 141,5 m | 138,0 m | 268,4 pkt | 2. | 17,0 pkt | Kamil Stoch |
| 43. | 23 marca | 2018 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | 238,0 m | 234,5 m | 443,0 pkt | 3. | 12,9 pkt | Kamil Stoch |
| 44. | 25 marca | 2018 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | 243,0 m | 236,0 m | 440,1 pkt | 2. | 15,5 pkt | Kamil Stoch |
| 45. | 30 grudnia | 2018 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 131,0 m | 134,5 m | 280,5 pkt | 3. | 1,8 pkt | Ryōyū Kobayashi |
| 46. | 4 stycznia | 2019 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | 129,5 m | 130,5 m | 254,2 pkt | 2. | 12,8 pkt | Ryōyū Kobayashi |
| 47. | 6 stycznia | 2019 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-142 | 134,0 m | 131,5 m | 267,5 pkt | 3. | 14,6 pkt | Ryōyū Kobayashi |
| 48. | 13 stycznia | 2019 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-120 | HS-135 | 124,5 m | 122,5 m | 257,2 pkt | 2. | 13,9 pkt | Dawid Kubacki |
| 49. | 20 stycznia | 2019 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 133,5 m | 132,5 m | 278,3 pkt | 1. | – | |
| 50. | 26 stycznia | 2019 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 132,0 m | 137,0 m | 270,1 pkt | 1. | – | |
| 51. | 27 stycznia | 2019 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 135,0 m | 128,5 m | 248,2 pkt | 1. | – | |
| 52. | 2 lutego | 2019 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-235 | 213,0 m | 230,0 m | 421,7 pkt | 3. | 5,3 pkt | Ryōyū Kobayashi |
| 53. | 10 marca | 2019 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 134,0 m | 126,0 m | 258,3 pkt | 2. | 3,7 pkt | Robert Johansson |
| 54. | 12 marca | 2019 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 139,0 m | 141,0 m | 285,7 pkt | 1. | – | |
| 55. | 14 marca | 2019 | Trondheim | Granåsen | K-124 | HS-138 | 136,5 m | 135,0 m | 280,5 pkt | 3. | 17,9 pkt | Ryōyū Kobayashi |
| 56. | 17 marca | 2019 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | 236,5 m | 229,5 m | 443,2 pkt | 3. | 11,5 pkt | Domen Prevc |
| 57. | 8 grudnia | 2019 | Niżny Tagił | Aist | K-120 | HS-134 | 140,0 m | 134,5 m | 277,6 pkt | 1. | – | |
| 58. | 15 grudnia | 2019 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 134,0 m | 134,5 m | 274,0 pkt | 2. | 3,0 pkt | Ryōyū Kobayashi |
| 59. | 21 grudnia | 2019 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 134,5 m | 137,5 m | 287,0 pkt | 2. | 1,7 pkt | Kamil Stoch |
| 60. | 11 stycznia | 2020 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-104 | 102,0 m | 103,0 m | 286,9 pkt | 2. | 7,7 pkt | Karl Geiger |
| 61. | 12 stycznia | 2020 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-104 | 103,5 m | 101,0 m | 280,5 pkt | 2. | 4,7 pkt | Karl Geiger |
| 62. | 18 stycznia | 2020 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 135,5 m | 140,5 m | 283,7 pkt | 2. | 6,4 pkt | Dawid Kubacki |
| 63. | 26 stycznia | 2020 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 136,0 m | 138,0 m | 290,6 pkt | 2. | 5,1 pkt | Kamil Stoch |
| 64. | 1 lutego | 2020 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 138,0 m | 125,0 m | 234,1 pkt | 2. | 10,2 pkt | Yukiya Satō |
| 65. | 2 lutego | 2020 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 139,0 m | 139,0 m | 268,5 pkt | 1. | – | |
| 66. | 15 lutego | 2020 | Tauplitz/Bad Mitterndorf | Kulm | K-200 | HS-235 | 224,5 m | 214,5 m | 414,6 pkt | 3. | 3,9 pkt | Piotr Żyła |
| 67. | 16 lutego | 2020 | Tauplitz/Bad Mitterndorf | Kulm | K-200 | HS-235 | 230,0 m | – | 232,6 pkt | 1. | – | |
| 68. | 21 lutego | 2020 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 98,0 m | 97,5 m | 264,5 pkt | 3. | 5,8 pkt | Karl Geiger |
| 69. | 22 lutego | 2020 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 103,0 m | 97,5 m | 270,3 pkt | 1. | – | |
| 70. | 28 lutego | 2020 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 129,5 m | 129,5 m | 284,1 pkt | 1. | – | |
| 71. | 1 marca | 2020 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 119,5 m | 126,0 m | 260,5 pkt | 2. | 5,9 pkt | Karl Geiger |
| 72. | 10 stycznia | 2021 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 138,0 m | 136,0 m | 291,3 pkt | 3. | 8,1 pkt | Halvor Egner Granerud |
| 73. | 21 listopada | 2021 | Niżny Tagił | Aist | K-120 | HS-134 | 121,5 m | 127,0 m | 223,8 pkt | 3. | 11,5 pkt | Halvor Egner Granerud |
| 74. | 5 grudnia | 2021 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 120,0 m | 123,0 m | 253,6 pkt | 3. | 8,3 pkt | Jan Hörl |
| 75. | 11 grudnia | 2021 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 138,0 m | 130,0 m | 267,0 pkt | 1. | – | |
| 76. | 25 lutego | 2022 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 124,5 m | 131,0 m | 283,1 pkt | 1. | – | |
| 77. | 27 lutego | 2022 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 124,0 m | 128,0 m | 271,3 pkt | 3. | 6,7 pkt | Halvor Egner Granerud i Ryōyū Kobayashi |
| 78. | 3 marca | 2022 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 135,0 m | 137,0 m | 294,1 pkt | 1. | – | |
| 79. | 6 marca | 2022 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 131,5 m | 128,5 m | 266,9 pkt | 3. | 4,3 pkt | Daniel-André Tande |
| 80. | 19 marca | 2022 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-235 | 232,0 m | 207,0 m | 413,0 pkt | 1. | – | |
| 81. | 20 marca | 2022 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-235 | 212,0 m | 222,5 m | 399,8 pkt | 3. | 8,1 pkt | Timi Zajc |
| 82. | 5 listopada | 2022 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 125,0 m | 133,5 m | 258,0 pkt | 3. | 14,2 pkt | Dawid Kubacki |
| 83. | 26 listopada | 2022 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 141,5 m | 144,0 m | 311,5 pkt | 2. | 1,3 pkt | Anže Lanišek |
| 84. | 27 listopada | 2022 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 140,0 m | 147,0 m | 304,5 pkt | 1. | – | |
| 85. | 11 grudnia | 2022 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 131,0 m | 141,5 m | 283,1 pkt | 3. | 26,6 pkt | Dawid Kubacki |
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata
stan na 18 grudnia 2022
| Sezon 2011/2012 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |  | |  | |  | |  | |  | | | |  | |  | |  | | | | | | |  | | punkty | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| - | - | - | - | - | - | - | - | - | q | 54 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 0 | |||||||||||||||||||||||
| Sezon 2012/2013 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | |  | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | ||||||||||||||||||||||
| - | - | - | - | - | - | - | - | - | 23 | 3 | 28 | 11 | - | - | - | - | - | - | 19 | 11 | 38 | 6 | 14 | 42 | 27 | 22 | 202 | ||||||||||||||||||||||
| Sezon 2013/2014 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | |  | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||||||
| 14 | q | 22 | 25 | 25 | 19 | 12 | 13 | 50 | 30 | 12 | 20 | 33 | 21 | 21 | 22 | 24 | 16 | 15 | 7 | 5 | 2 | 4 | 9 | 11 | 8 | 13 | 9 | 539 | |||||||||||||||||||||
| Sezon 2014/2015 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | ||||||||||||||||||
| 2 | 13 | 13 | 17 | 11 | 4 | 3 | 6 | 9 | 1 | 6 | 2 | 3 | 2 | 1 | 2 | 2 | 4 | 7 | 6 | 2 | 5 | - | - | 1 | 3 | 9 | 10 | 5 | 3 | 4 | 1578 | ||||||||||||||||||
| Sezon 2015/2016 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | |  | | | | | | | punkty | ||||||||||||||||||||
| 6 | 4 | 14 | 22 | 27 | 7 | 8 | 7 | 9 | 11 | 4 | 4 | 1 | - | - | 2 | 5 | 6 | 2 | 11 | 8 | 3 | 11 | 4 | 21 | 22 | 10 | 12 | 10 | 1006 | ||||||||||||||||||||
| Sezon 2016/2017 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | |  | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||||||||
| 9 | 4 | 3 | 3 | 8 | 6 | 3 | 1 | 3 | 18 | 25 | 2 | 4 | - | 2 | 1 | 1 | 3 | 3 | 1 | 2 | 1 | 1 | 5 | 1 | 1 | 1665 | |||||||||||||||||||||||
| Sezon 2017/2018 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||||||||||||
| 3 | 13 | 4 | 3 | 12 | 13 | 3 | 4 | 31 | 24 | 4 | 9 | 15 | - | - | 3 | 2 | 8 | 2 | 5 | 3 | 2 | 881 | |||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2018/2019 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||||||
| 21 | 26 | 10 | 5 | 20 | 8 | 12 | 3 | 49 | 2 | 3 | 4 | 2 | 1 | 1 | 1 | 6 | 3 | 7 | 4 | 11 | 10 | 2 | 1 | 3 | 3 | 14 | 17 | 1349 | |||||||||||||||||||||
| Sezon 2019/2020 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | |  | | | | | | punkty | ||||||||||||||||||||||
| 21 | 4 | 7 | 1 | 2 | 2 | 18 | 4 | 13 | 4 | 4 | 2 | 2 | 2 | 11 | 2 | 2 | 1 | 4 | 3 | 1 | 3 | 1 | 1 | 2 | 8 | 17 | 1659 | ||||||||||||||||||||||
| Sezon 2020/2021 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | ||||||||||||||||||||||||
| 32 | - | - | - | - | - | - | 6 | 28 | 8 | 4 | 9 | 3 | - | 5 | 23 | 6 | 19 | 16 | 10 | 5 | - | 23 | 29 | 17 | 429 | ||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2021/2022 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||||||
| q | 3 | 4 | 7 | 3 | 1 | 26 | 9 | 14 | 12 | q | 23 | 24 | 17 | - | 22 | 9 | 25 | 6 | 1 | 3 | 1 | 8 | 3 | 1 | 3 | 6 | 11 | 1069 | |||||||||||||||||||||
| Sezon 2022/2023 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | |  | | | | | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||
| 3 | 5 | 2 | 1 | 8 | 3 | 4 | 6 | 467 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Legenda | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 q – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata
stan po zakończeniu sezonu 2021/2022
| Sezon 2012/2013 | | | | | | | | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| - | - | 3 | 4 | 2 | 4 | 3 | |||
| Sezon 2013/2014 | | | | | | ||||
| - | - | - | 1 | 1 | |||||
| Sezon 2014/2015 | | | | | | ||||
| 8 | 2 | 5 | 5 | 2 | |||||
| Sezon 2015/2016 | | | | | | | |||
| 3 | 3 | 2 | 5 | 4 | 3 | ||||
| Sezon 2016/2017 | | | | | | | |||
| 3 | - | 2 | 1 | 3 | 4 | ||||
| Sezon 2017/2018 | | | | | | | | | |
| 2 | 4 | 5 | 4 | 4 | 3 | 5 | 6 | ||
| Sezon 2018/2019 | | | | | | | | ||
| 3 | 2 | 1 | 6 | 3 | 3 | 5 | |||
| Sezon 2019/2020 | | | | | | ||||
| 1 | 2 | 6 | 3 | 6 | |||||
| Sezon 2020/2021 | | | | | | ||||
| 1 | - | 4 | - | 3 | |||||
| Sezon 2021/2022 | | | | | | | | ||
| 1 | - | - | 3 | 1 | 2 | 3 | |||
| Legenda | |||||||||
| 1 2 3 4-8 poniżej 8 - – zawodnik nie wystartował | |||||||||
Turniej Czterech Skoczni
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2011/2012 | 67. |
| 2012/2013 | 40. |
| 2013/2014 | 27. |
| 2014/2015 | 1. |
| 2015/2016 | 5. |
| 2016/2017 | 6. |
| 2017/2018 | 20. |
| 2018/2019 | 17. |
| 2019/2020 | 5. |
| 2020/2021 | 8. |
| 2021/2022 | 26. |
Raw Air
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2017 | 1. |
| 2018 | 4. |
| 2019 | 2. |
| 2020 | 8. |
| 2022 | 1. |
Willingen Six
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2019 | 7. |
| 2020 | 2. |
| 2021 | 15. |
Planica 7
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2018 | 4. |
| 2019 | 12. |
| 2021 | 17. |
| 2022 | 6. |
Titisee-Neustadt Five
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2020 | 4. |
Puchar Świata w lotach
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2012/2013 | 32. |
| 2013/2014 | 29. |
| 2014/2015 | 7. |
| 2015/2016 | 7. |
| 2016/2017 | 1. |
| 2017/2018 | 4. |
| 2018/2019 | 8. |
| 2019/2020 | 1. |
| 2020/2021 | 22. |
| 2021/2022 | 3. |
Letnie Grand Prix
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2011 | 84. |
| 2012 | 61. |
| 2013 | 75. |
| 2014 | 26. |
| 2015 | 7. |
| 2016 | 4. |
| 2017 | 24. |
| 2018 | 21. |
| 2019 | 30. |
| 2021 | 19. |
| 2022 | 12. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
| Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 12 września | 2015 |  Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 125,0 m | 130,0 m | 307,6 pkt |
| 2. | 7 sierpnia | 2021 |  Courchevel | Tremplin du Praz | K-125 | HS-135 | 129,0 m | 129,0 m | 234,2 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
| Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 12 września | 2015 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 125,0 m | 130,0 m | 307,6 pkt | 1. | – | |
| 2. | 13 września | 2015 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 133,0 m | 130,5 m | 261,8 pkt | 2. | 4,1 pkt | Junshirō Kobayashi |
| 3. | 16 lipca | 2016 | Courchevel | Tremplin Le Praz | K-120 | HS-132 | 129,0 m | 130,0 m | 267,9 pkt | 3. | 7,2 pkt | Maciej Kot |
| 4. | 30 lipca | 2016 | Hinterzarten | Adlerschanze | K-95 | HS-108 | 99,0 m | 104,5 m | 269,0 pkt | 2. | 0,4 pkt | Andreas Wellinger |
| 5. | 7 sierpnia | 2021 | Courchevel | Tremplin du Praz | K-125 | HS-135 | 129,0 m | 129,0 m | 234,2 pkt | 1. | – | |
| 6. | 7 sierpnia | 2022 | Courchevel | Tremplin du Praz | K-125 | HS-135 | 122,0 m | 129,5 m | 251,2 pkt | 3. | 14,9 pkt | Manuel Fettner |
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP
stan po zakończeniu LGP 2022
| 2011 | ||||||||||||||||||||||||||
| | | |  | | | | | | | punkty | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| - | - | - | - | - | - | - | - | - | 29 | - | 2 | |||||||||||||||
| 2012 | ||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||
| - | - | - | - | - | - | - | 18 | - | 13 | |||||||||||||||||
| 2013 | ||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||
| 28 | 23 | - | - | - | - | - | - | - | - | 34 | 11 | |||||||||||||||
| 2014 | ||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||
| 27 | 20 | 7 | - | - | - | - | 7 | 39 | 87 | |||||||||||||||||
| 2015 | ||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||
| 4 | - | - | - | - | - | - | - | 1 | 2 | 21 | 240 | |||||||||||||||
| 2016 | ||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | punkty | ||||||||||||||||
| 3 | 6 | 2 | 9 | - | - | - | - | 5 | 4 | 304 | ||||||||||||||||
| 2017 | ||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||
| - | 14 | 10 | - | - | - | - | 9 | 8 | 105 | |||||||||||||||||
| 2018 | ||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||
| 10 | 16 | 7 | 28 | - | - | - | - | 17 | 94 | |||||||||||||||||
| 2019 | ||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | punkty | ||||||||||||||||||
| 37 | - | 11 | 19 | - | - | 6 | - | 76 | ||||||||||||||||||
| 2021 | ||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | punkty | ||||||||||||||||||
| - | - | 1 | - | - | - | 11 | q | 124 | ||||||||||||||||||
| 2022 | ||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | punkty | ||||||||||||||||||||
| - | - | 3 | - | 12 | 19 | 94 | ||||||||||||||||||||
| Legenda | ||||||||||||||||||||||||||
| 1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 q – dyskwalifikacja w kwalifikacjach | ||||||||||||||||||||||||||
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP
stan po zakończeniu LGP 2022
| 2013 | | | | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 7 | 8 | - | |||||||
| 2014 | | ||||||||
| 3 | |||||||||
| 2015 | | | |||||||
| 5 | - | ||||||||
| 2016 | | ||||||||
| 4 | |||||||||
| 2018 | | | |||||||
| 6 | - | ||||||||
| 2019 | | | | ||||||
| 6 | - | 6 | |||||||
| 2022 | | | | ||||||
| - | - | 5 | |||||||
| Legenda | |||||||||
| 1 2 3 4-8 poniżej 8 - – brak startu | |||||||||
Puchar Kontynentalny
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2010/2011 | 27. |
| 2011/2012 | 13. |
| 2012/2013 | 10. |
| 2013/2014 | 52. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
| Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 5 lutego | 2011 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 118,0 m | 108,0 m | 259,3 pkt |
| 2. | 28 stycznia | 2012 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 131,5 m | 132,5 m | 254,7 pkt |
| 3. | 8 grudnia | 2012 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 136,5 m | 133,5 m | 261,5 pkt |
| 4. | 9 grudnia | 2012 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 131,5 m | 132,0 m | 255,8 pkt |
| 5. | 27 grudnia | 2012 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-137 | 119,0 m | 121,5 m | 211,4 pkt |
| 6. | 3 lutego | 2013 | Planica | Bloudkova velikanka | K-125 | HS-139 | 129,0 m | 126,5 m | 238,9 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
| Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 5 lutego | 2011 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 118,0 m | 108,0 m | 259,3 pkt | 1. | – | |
| 2. | 28 stycznia | 2012 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 131,5 m | 132,5 m | 254,7 pkt | 1. | – | |
| 3. | 3 marca | 2012 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-120 | HS-134 | 129,5 m | 123,0 m | 253,0 pkt | 2. | 6,4 pkt | Wolfgang Loitzl |
| 4. | 11 marca | 2012 | Kuopio | Puijo | K-120 | HS-127 | 125,5 m | 115,5 m | 231,3 pkt | 3. | 5,6 pkt | Robert Johansson |
| 5. | 8 grudnia | 2012 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 136,5 m | 133,5 m | 261,5 pkt | 1. | – | |
| 6. | 9 grudnia | 2012 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 131,5 m | 132,0 m | 255,8 pkt | 1. | – | |
| 7. | 27 grudnia | 2012 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-137 | 119,0 m | 121,5 m | 211,4 pkt | 1. | – | |
| 8. | 3 lutego | 2013 | Planica | Bloudkova velikanka | K-125 | HS-139 | 129,0 m | 126,5 m | 238,9 pkt | 1. | – | |
| 9. | 3 lutego | 2013 | Planica | Bloudkova velikanka | K-125 | HS-139 | 125,0 m | 131,0 m | 240,3 pkt | 2. | 5,4 pkt | Stefan Hula |
| 10. | 14 lutego | 2014 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 114,5 m | 113,5 m | 257,3 pkt | 3. | 14,9 pkt | Karl Geiger |
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego
stan po zakończeniu sezonu 2021/2022
| Sezon 2010/2011 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | |  | | | | | | | | | | | | | | | | |  | | | | | | | | punkty | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 1 | 8 | 13 | 12 | 25 | 7 | 14 | 24 | - | - | - | - | 241 | ||||||||||||||||||||||
| Sezon 2011/2012 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | ||||||||||||||||||||||||
| 9 | 12 | - | - | - | - | 17 | 22 | 32 | 23 | - | - | - | 1 | 7 | 4 | 9 | - | - | - | - | - | - | 2 | 25 | 6 | 3 | 483 | ||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2012/2013 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||||||||
| 1 | 1 | 1 | 5 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 1 | 2 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 525 | |||||||||||||||||||||||
| Sezon 2013/2014 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||||||||||||
| - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 3 | 24 | 9 | - | - | - | - | - | - | - | 96 | |||||||||||||||||||||||||||
| Legenda | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - - zawodnik nie wystartował | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Letni Puchar Kontynentalny
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2011 | 4. |
| 2012 | 47. |
| 2016 | 29. |
| 2017 | 14. |
| 2018 | 37. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie
| Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 9 września | 2017 | Stams | Brunnentalschanzen | K-105 | HS-115 | 115,0 m | 115,5 m | 263,0 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie
| Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 30 lipca | 2011 | Courchevel | Tremplin Le Praz | K-120 | HS-132 | 129,5 m | 122,0 m | 250,2 pkt | 2. | 8,0 pkt | Andreas Wank |
| 2. | 18 września | 2016 | Stams | Brunnentalschanzen | K-105 | HS-115 | 111,0 m | 112,5 m | 247,3 pkt | 2. | 6,5 pkt | Markus Eisenbichler |
| 3. | 9 września | 2017 | Stams | Brunnentalschanzen | K-105 | HS-115 | 115,0 m | 115,5 m | 263,0 pkt | 1. | – | |
| 4. | 10 września | 2017 | Stams | Brunnentalschanzen | K-105 | HS-115 | 114,5 m | 113,5 m | 258,5 pkt | 2. | 1,2 pkt | Daniel Huber |
| 5. | 8 września | 2018 | Stams | Brunnentalschanzen | K-105 | HS-115 | 114,0 m | 111,0 m | 264,1 pkt | 2. | 7,4 pkt | Philipp Aschenwald |
Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego
stan po zakończeniu LPK 2022
| 2011 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 12 | 6 | 16 | 10 | 2 | 10 | 5 | 13 | 10 | 5 | 345 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2012 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | |  | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| dq | 15 | - | - | - | - | - | - | 24 | 23 | 11 | 20 | - | - | 66 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2016 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | |  | | | | | |  | | | | punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| - | - | - | - | - | - | - | - | 6 | 2 | - | - | - | - | 120 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2017 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| - | - | - | - | - | 1 | 2 | - | - | - | - | - | - | 180 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2018 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| - | - | - | - | - | 2 | - | - | - | - | - | - | - | 80 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Legenda | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - - zawodnik nie wystartował dq – dyskwalifikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
FIS Cup
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2008/2009 | niesklasyfikowany |
| 2009/2010 | 50. |
| 2011/2012 | 17. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie
| Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 16 lipca | 2011 | Villach | Alpenarena | K-90 | HS-98 | 96,0 m | 95,0 m | 255,5 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie
| Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 16 lipca | 2011 | Villach | Alpenarena | K-90 | HS-98 | 96,0 m | 95,0 m | 255,5 pkt | 1. | – | |
| 2. | 17 lipca | 2011 | Villach | Alpenarena | K-90 | HS-98 | 95,5 m | 90,5 m | 244,5 pkt | 2. | 2,0 pkt | Reruhi Shimizu |
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu
| Sezon 2008/2009 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |  | | | | | | | | |  | | | | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 32 | 48 | - | - | - | - | - | - | - | 0 | |||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2009/2010 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||||||||
| 37 | 64 | 52 | 10 | 72 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 22 | 9 | 10 | - | - | - | - | - | - | 90 | |||||||||||||||||||||||
| Sezon 2011/2012 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | ||||||||||||||||||||||||||
| 1 | 2 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 180 | ||||||||||||||||||||||||||
| Legenda | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - - zawodnik nie wystartował | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rekordy skoczni
Podano aktualne oraz nieaktualne rekordy.
| Data | Miejsce | Skocznia | Punkt K | HS | Rekord | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 28 stycznia 2011[40] | Otepää | Tehvandi | K-90 | HS-100 | 100 m | MŚJ |
| 23 października 2011[41] | Bischofshofen | Laideregg-Schanze | K-65 | HS-78 | 77 m | |
| 8 stycznia 2013[42] | Wisła | Malinka | K-120 | HS-134 | 139 m | PŚ, kwalifikacje |
| 14 grudnia 2014 | Niżny Tagił | Aist | K-120 | HS-134 | 138 m | PŚ, nieaktualny |
| 4 stycznia 2015 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | 137 m | PŚ, nieaktualny |
| 18 marca 2017 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | 253,5 m | PŚ,  |
Odznaczenia
Uwagi
- ↑ a b Skład zespołu: Stefan Kraft, Manuel Fettner, Gregor Schlierenzauer, Michael Hayböck
- ↑ a b Skład zespołu: Daniela Iraschko-Stolz, Stefan Kraft, Lisa Eder i Manuel Fettner
- ↑ a b Skład zespołu: Stefan Kraft, Daniel Huber, Jan Hörl, Manuel Fettner
- ↑ a b c d Skład zespołu: Daniela Iraschko-Stolz, Michael Hayböck, Jacqueline Seifriedsberger, Stefan Kraft
- ↑ a b Skład zespołu: Stefan Kraft, Michael Hayböck, Manuel Poppinger, Gregor Schlierenzauer
- ↑ a b Skład zespołu: Michael Hayböck, Manuel Fettner, Gregor Schlierenzauer, Stefan Kraft
- ↑ a b Skład zespołu: Philipp Aschenwald, Michael Hayböck, Daniel Huber, Stefan Kraft
- ↑ a b Skład zespołu: Eva Pinkelnig, Philipp Aschenwald, Daniela Iraschko-Stolz, Stefan Kraft
- ↑ a b Skład zespołu: Marita Kramer, Michael Hayböck, Daniela Iraschko-Stolz, Stefan Kraft
- ↑ a b Skład zespołu: Philipp Aschenwald, Jan Hörl, Daniel Huber, Stefan Kraft
- ↑ a b Skład zespołu: Stefan Kraft, Manuel Poppinger, Manuel Fettner, Michael Hayböck
- ↑ a b Skład zespołu: Clemens Aigner, Manuel Poppinger, Michael Hayböck, Stefan Kraft
- ↑ a b Skład zespołu: Michael Hayböck, Ulrich Wohlgenannt, Manuel Fettner, Stefan Kraft
- ↑ a b c d Seria konkursowa została odwołana.
- ↑ a b Skład zespołu: Markus Schiffner, Michael Hayböck, Stefan Kraft, Thomas Lackner
- ↑ a b Skład zespołu: Christoph Stauder, Ulrich Wohlgenannt, Stefan Kraft, Lukas Müller
- ↑ a b Skład zespołu: Thomas Lackner, Florian Altenburger, Philipp Aschenwald, Stefan Kraft
Przypisy
- ↑ Stefan Kraft – Sport. sport.onet.pl. [dostęp 2020-09-25].
- ↑ Stefan KRAFT - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2020-09-25]. (pol.).
- ↑ Statystyki personalne - Kraft, Stefan. berkutschi.com. [dostęp 2020-09-25].
- ↑ KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2009. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
- ↑ KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2010. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
- ↑ KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2011. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
- ↑ a b KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2012. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
- ↑ Puchar Kontynentalny 2011/2012. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2013-01-17].
- ↑ Anna Onuszczuk: Austriacy rozpoczęli już treningi i ogłosili kadry na nowy sezon. skokinarciarskie.pl, 2012-05-19. [dostęp 2012-05-20].
- ↑ a b KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
- ↑ Paweł Stawowczyk: Schlierenzauer z 44. zwycięstwem, zostaje liderem TCS, Stoch drugi. skokinarciarskie.pl, 2013-01-04. [dostęp 2013-01-06].
- ↑ Paweł Stawowczyk: TCS: Schlierenzauer wygrywa konkurs i Turniej, Kamil czwarty i... czwarty. skokinarciarskie.pl, 2013-01-06. [dostęp 2013-01-06].
- ↑ Paweł Guzik: PŚ w Wiśle: Maciej Kot pokazał lwi pazur i wygrał kwalifikacje!. skijumping.pl, 2013-01-08. [dostęp 2013-01-17].
- ↑ Paweł Stawowczyk: MŚJ: Złoty Hvala, srebrny Murańka, Kłusek tuż za podium. skokinarciarskie.pl, 2013-01-24. [dostęp 2013-01-24].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m KRAFT Stefan - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-30]. (ang.).
- ↑ KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
- ↑ a b c d KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
- ↑ a b c d ÖSV-Siegertafel: alle Medaillengewinner des ÖSV seit 1931. oesv.at. [dostęp 2018-06-22]. (niem.).
- ↑ Dominik Formela: TCS w Oberstdorfie: Życiowy sukces Krafta, Stoch tuż za podium!. skijumping.pl, 2014-12-29. [dostęp 2014-12-30].
- ↑ Paweł Guzik: TCS w Innsbrucku: Freitag wygrywa, padł trzynastoletni rekord Bergisel!. skijumping.pl, 2015-01-04. [dostęp 2015-01-04].
- ↑ Dominik Formela: TCS w Bischofshofen: Pierwsze zwycięstwo Hayboecka, Kraft pieczętuje sukces!. skijumping.pl, 2015-01-06. [dostęp 2015-01-06].
- ↑ a b c KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
- ↑ KRAFT Stefan - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
- ↑ Adam Bucholz: TCS w Ga-Pa: Tande wygrywa, Stoch drugi i zostaje liderem turnieju!. skijumping.pl, 2017-01-01. [dostęp 2019-08-03].
- ↑ Andrzej Mysiak: PŚ Oslo: Kraft wygrywa konkurs i obejmuje prowadzenie w PŚ!. skokinarciarskie.pl, 2017-03-12. [dostęp 2017-05-27].
- ↑ Adam Bucholz: Raw Air w Vikersund: Norwegia wygrywa przed Polską! Rekord świata Krafta! Rekord Polski Żyły!. skijumping.pl, 2017-03-18. [dostęp 2019-08-03].
- ↑ Adam Bucholz: Raw Air w Vikersund: Kamil Stoch wygrywa na Vikersundbakken! Stefan Kraft zwycięzcą turnieju. skijumping.pl, 2017-03-19. [dostęp 2019-08-03].
- ↑ a b c d KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
- ↑ a b KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-03]. (ang.).
- ↑ a b c d KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-06-14]. (ang.).
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Engelbergu: Reaktywacja Kamila Stocha!. skijumping.pl, 2019-12-21. [dostęp 2020-06-14].
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Engelbergu: Piętnasta wygrana R. Kobayashiego, Stoch dziewiąty. skijumping.pl, 2019-12-22. [dostęp 2020-06-14].
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Sapporo: Triumf Y. Sato, Kubacki trzeci!. skijumping.pl, 2020-02-01. [dostęp 2020-06-14].
- ↑ a b c KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-06-09]. (ang.).
- ↑ Adam Bucholz: Kraft i Hayboeck z pozytywnymi wynikami testu, start w Niżnym Tagile wykluczony. skijumping.pl, 2020-11-28. [dostęp 2021-06-09].
- ↑ Adam Bucholz: MŚwL w Planicy: Stefan Kraft z odnowioną kontuzją pleców (lista startowa kwalifikacji). skijumping.pl, 2020-12-10. [dostęp 2021-06-09].
- ↑ a b c d KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-30]. (ang.).
- ↑ Dominik Formela: D. Huber i Pinkelnig górą na Bergisel. skijumping.pl, 2021-10-17. [dostęp 2022-04-30].
- ↑ Tehvandi, Otepää. skisprungschanzen.com. [dostęp 2013-01-09]. (niem.).
- ↑ Sepp Bradl-Skistadion, Bischofshofen. skisprungschanzen.com. [dostęp 2013-01-09]. (niem.).
- ↑ Malinka, Wisła. skisprungschanzen.com. [dostęp 2013-01-09]. (niem.).
- ↑ Aufstellung aller seit ca. 1954 verliehenen staatlichen Auszeichnungen im Bereich des Sports (Staatliche Auszeichnungen inkl. Dezember 2016). sportministerium.at. s. 31. [dostęp 2018-01-22]. (niem.).
Bibliografia
- KRAFT Stefan - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
- KRAFT Stefan 1993.01.13 AUT. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2022-04-30].
| Złoty medal | |
|---|---|
| Srebrny medal | |
| Brązowy medal |
| Złoty medal | |
|---|---|
| Srebrny medal | |
| Brązowy medal |
| Złoty medal | |
|---|---|
| Srebrny medal | |
| Brązowy medal |
| Złoty medal | |
|---|---|
| Srebrny medal | |
| Brązowy medal |
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ski jumping
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a gold medal, based on Olympic rings.svg.
Flaga Finlandii
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Brązowy medal FIS
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Złoty medal FIS
.svg)
.svg)
.svg)
Flag of Switzerland at sea
.svg)
.svg)
Flag of Japan (bordered, unrounded corners)
.svg)
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Olympic Movement flag
Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.
- Colors as per http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
- blue: PMS 3005C
- yellow: PMS 137C
- black: PMS 426C
- green: PMS 355C
- red: PMS 192C
- Dimensions of the rings taken from http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
Baretka Odznaki Honorowej za Zasługi dla Republiki Austrii 10. Klasy
Autor: Special Olympics 2017, Licencja: CC0
Stefan Kraft, ambassador of the 2017 Special Olympics World Winter Games
Sport records icon to be used for world records.
Autor: Granada, Licencja: CC BY-SA 4.0
FIS Nordic Wolrd Ski Championships Seefeld 2019 - Medal Ceremony at the Medal Plaza. Picture shows Stefan Kraft (AUT)