Stefan Kwaśniewski

Stefan Kwaśniewski
Quas
Data i miejsce urodzenia

25 marca 1898
Radom

Data i miejsce śmierci

2 października 1944
Warszawa

Zawód, zajęcie

dziennikarz, felietonista

Alma Mater

Politechnika Warszawska

Grób Stefana Kwaśniewskiego i jego żony Ireny na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Stefan Kwaśniewski, pseud. „Quas” (ur. 25 marca 1898 w Radomiu, zm. 2 października 1944 w Warszawie[1]) – polski dziennikarz, felietonista, uczestnik powstania warszawskiego.

Biografia

Ukończył Gimnazjum Mariana Rychłowskiego w Warszawie i studia wyższe na Politechnice Warszawskiej[2]. Zdobył popularność jako autor humorystycznych felietonów; pisał m.in. dla „Expressu Porannego”, „Gazety Warszawskiej” i „Wieczoru Warszawskiego”[1]. W 1938 roku opublikował wybór felietonów Sposób na żonę[1], wznowiony w 1992 roku[3]. Był znaną postacią życia towarzyskiego przedwojennej Warszawy i bohaterem wielu anegdot[1]. W 1939 roku w czasie dorocznego Balu Mody organizowanego przez Związek Aktorów Dramatycznych w Hotelu Europejskim w Warszawie otrzymał tytuł „króla mody” (tytuł „królowej mody” przyznano aktorce Marii Malickiej, a tytuł najpiękniejszej uczestniczki balu tancerce Lodzie Halamie)[4].

Walczył w powstaniu warszawskim jako żołnierz batalionu „Sokół” w stopniu starszego strzelca. Poległ w jego ostatnim dniu, podczas ostrzału artyleryjskiego, który nastąpił po zawieszeniu broni; zginął przy ul. Żurawiej[5]. Był uważany za najlepszego strzelca wyborowego batalionu, w którym walczył[6]. Pochowany na Wojskowych Powązkach w Warszawie (kwatera A27-4-14)[7].

Żoną Stefana Kwaśniewskiego była Irena z domu Szyszko (ur. 19 sierpnia 1902 w Pabierowicach, zm. 12 lutego 2008 w Wielkiej Brytanii), która również walczyła w Armii Krajowej[8].

Przypisy

  1. ↑ a b c d „Kwaśniewski Stefan” [w:] Encyklopedia Warszawy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994, ISBN 83-01-08836-2, s. 405.
  2. ↑ „Kwaśniewski Stefan” [w:] Polski słownik biograficzny, t. 16 (1971), s. 343.
  3. ↑ Stefan Kwaśniewski: Sposób na żonę: zbiór felietonów (1992). worldcat.org. [dostęp 2020-12-30].
  4. ↑ Marian Marek Drozdowski, Warszawiacy i ich miasto w latach Drugiej Rzeczypospolitej, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973, s. 271.
  5. ↑ Adam Józef Borkiewicz, Powstanie warszawskie 1944: zarys działań natury wojskowej, Wydawnictwo Pax, Warszawa 1969, s. 544.
  6. ↑ Kronika powstania warszawskiego, Andrzej Krzysztof Kunert, współpraca Zygmunt Walkowski, Wydawnictwo Edipresse Polska i Zysk i Ska, Warszawa 2004, ISBN 83-7298-662-2, s. 196.
  7. ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-30].
  8. ↑ Nekrologi „Gazeta Wyborcza” 19–20 kwietnia 2008 r.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Irena Kwaśniewska, Stefan Kwaśniewski (grób) 01.jpg
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób dziennikarza Stefana Kwaśniewskiego i jego żony Ireny Kwaśniewskiej (uczestnicy powstania warszawskiego) na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie