Stefan Leder

Stefan Leder (ur. 12 listopada 1919 w Warszawie, zm. 31 października 2003^[1]) – polski psychiatra, profesor nauk medycznych.

grób Stefana, Poli i Lili Leder

Życiorys

Urodził się w Warszawie jako syn Władysława Ledera (1880–1938) i Lili Hiriszfeld (1885–1962). Rodzice byli działaczami SDKPiL. W latach 20. przebywał wraz z rodziną w Polsce, Niemczech oraz ZSRR. Studiował medycynę w Moskwie^[2]. W 1941 roku jako ochotnik brał udział w pracach fortyfikacyjnych w Moskwie. W październiku 1941 razem z innymi emigrantami politycznymi został ewakuowany do miasta Czkałow (Orenburg). Tam kontynuował studia medyczne w ewakuowanym z Charkowa Instytucie Medycznym. Po ukończeniu studiów lekarz w Armii Czerwonej. Od 1943 żołnierz i lekarz Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR^[3]. Po zakończeniu wojny wraz swoim pułkiem w Gryficach. Następnie został przeniesiony do Warszawy, gdzie pracował w szpitalu Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego. W 1952 zmienił specjalizację na psychiatrię. Początkowo pracował w Tworkach, następnie w Instytucie Psychoneurologicznym w Warszawie. Stworzył tam Klinikę Nerwic^[3] i kierował nią 30 lat (profesor nauk medycznych od 1979 roku). Po przejściu na emeryturę był aktywny jako lekarz i psychoterapeuta. Przez wiele lat był zastępcą prezesa Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego i przewodniczącym Sekcji Psychoterapii^[4]. Systematycznie współpracował z Antonim Kępińskim^[3]. Jego starszym bratem był Witold Leder, bratankiem zaś Andrzej Leder. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera BII28-11-18)^[5].

Wybrane publikacje

• (współautorzy: Jan Jaroszyński, Zdzisław Jaroszewski), Choroby psychiczne i opieka psychiatryczna : podręcznik dla średnich szkół medycznych, Warszawa: Państwowe Zakład Wydawnictw Lekarskich 1976.
• (współautorzy: Jerzy Aleksandrowicz, Anna Pohorecka), O chorobie inaczej, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich 1977.
• (redakcja) Psychoterapia grupowa, pod red. Stefana Ledera i Borysa D. Karwasarskiego, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich 1983.
• (redakcja) Alcoholism and other dependencies: World Psychiatric Association Regional Symposium proceedings: Warsaw, Poland 22–25 November 1987, ed. Andrzej Piotrowski, Stefan Leder, Barbara Gawrońska, Warszawa: Polish Psychiatric Association 1989.
• (redakcja) Psychiatria i etyka, pod red. Małgorzaty Siwiak-Kobayashi i Stefana Ledera, Kraków: Komitet Redakcyjno-Wydawniczy Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego 1995.
• (redakcja) Psychiatria konsultacyjna – psychiatria „liaison”: wybrane zagadnienia, pod red. Stefana Ledera i Celiny Brykczyńskiej, Kraków: Komitet Redakcyjno-Wydawniczy Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego 1996.
• (redakcja) Psychiatryczne i psychologiczne aspekty praktyki medycznej: wybrane zagadnienia psychiatrii konsultacyjnej / liaison /, pod red. Stefana Ledera i Celiny Brykczyńskiej, Kraków: Komitet Redakcyjno-Wydawniczy Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego 1999.
• (współautor: Witold Leder), Unbeirrbar Rot: Zeugen und Zeugnisse einer Familie, erzählt und ausgew. von Stefan und Witold Leder, hrsg. von Gerd Kaiser, Berlin: Edition Bodoni 2002.
• (współautor: Witold Leder), Czerwona nić: ze wspomnień i prac rodziny Lederów, Warszawa: Wydawnictwo Iskry 2005.

Przypisy

Bibliografia

• Stefan i Witold Lederowie, Czerwona nić: ze wspomnień i prac rodziny Lederów, Warszawa: Wydawnictwo Iskry 2005.
• Prof. dr hab. Stefan Leder, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2017-02-25] .
• Teresa Rzepa: Przyczynek do dziejów polskiej psychoterapii: od lat powojennych do końca PRL-u. W: Teresa Rzepa, Cezary W. Domański (red.): Na drogach i bezdrożach historii psychologii. T. 6. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2017. ISBN 978-83-7784-963-7.