Stefan Małecki (żołnierz)

Stefan Małecki
major
Data i miejsce urodzenia	2 sierpnia 1915 Dubin
Data i miejsce śmierci	24 października 2017 Muszyna
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne
Jednostki	3 Dywizja Strzelców Karpackich
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Stefan Małecki (ur. 2 sierpnia 1915 w Dubinie^[1], zm. 24 października 2017 w Muszynie^[2]) – polski uczestnik II wojny światowej, major WP w stanie spoczynku, kawaler Orderu Virtuti Militari^[1].

Życiorys

Pochodził z Dubina w Wielkopolsce. W 1935 ukończył Seminarium Nauczycielskie w Rawiczu. Po wybuchu II wojny światowej brał udział w polskiej wojny obronnej września 1939. 2 września 1939 w trakcie potyczki z Niemcami, w okolicy Polskich Łęk, Stefan Małecki zniszczył 2 czołgi niemieckie, za co gen. Juliusz Rómmel odznaczył go Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari. Następnie brał udział w obronie Warszawy. Od 29 września 1939 (kapitulacja Warszawy) do kwietnia 1945 przebywał w niewoli niemieckiej, w różnych obozach jenieckich. Po wyzwoleniu przez wojska amerykańskie, w lipcu 1945 otrzymał przydział do 3 Dywizji Piechoty 2 Korpusu we Włoszech, zaś w 1946 został zdemobilizowany i rok później powrócił do Polski. 1 sierpnia 2015 w Muszynie, gdzie mieszkał z rodziną od 1949, odbyły się uroczyste obchody 100-urodzin kpt. Małeckiego w trakcie których, decyzją Ministra Obrony Narodowej Tomasza Siemoniaka, został mianowany na stopień majora^[1].

Wybrane odznaczenia

Źródło: Wojewódzki Sztab Wojskowy w Krakowie^[1]

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Złoty Krzyż Zasługi,
• Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari (V klasy),
• Medal Zwycięstwa i Wolności 1945,
• Medal za Warszawę 1939–1945

Przypisy