Stefan Majchrowicz
| Data i miejsce urodzenia | 21 czerwca 1908 Starewo |
|---|---|
| Data śmierci | 1 lipca 1981 |
| Zawód, zajęcie | krytyk literacki, publicysta, filolog |
| Narodowość | białoruska |
Stefan Majchrowicz (ros. Степан Казимирович Майхрович; ur. 21 czerwca 1908 w Starewie koło Słucka, zm. 1 lipca 1981) – białoruski publicysta i krytyk literacki polskiego pochodzenia, filolog, redaktor polskojęzycznego Sztandaru Wolności.
Życiorys
Urodził się w polskiej rodzinie na Słucczyźnie[1]. W wieku dwudziestu lat wstąpił do WKP(b). W 1941 ukończył Instytut Pedagogiczny w Mińsku. Był redaktorem wychodzącego w stolicy Białorusi polskojęzycznego Sztandaru Wolności[1]. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej został wysłany na front, od 1943 walczył w partyzantce. Był członkiem podziemnego komitetu obwodowego KP(b)B w Białymstoku oraz redaktorem gazety „Biełastockaja prauda”.
Po II wojnie światowej stał na czele Wydawnictwa Państwowego BSRR (1944–1948). W 1959 obronił dysertację kandydacką z dziedziny nauk filologicznych. Od 1959 do 1970 pracował w Instytucie Wiedzy o Sztuce, Etnografii i Folklorze Akademii Nauk Białoruskiej SRR. Był jednym z czołowych badaczy literatury białoruskiej w Białoruskiej SRR.
Wybrane publikacje
- „Янка Брыль” (1961)
- „Георгий Скорина” (1966)
- „Слово о полку Игореве” (1968)
- „Пословицы и поговорки. Исторический очерк” (1976)
- „Иван Шамякин” (1978)
Przypisy
- ↑ a b Bohdan Urbankowski, „Czerwona msza”, Warszawa 1995, s. 37
Bibliografia
- „Белорусская ССР – краткая энциклопедия”, T. 5, „Биографический справочник”, Минск 1982