Stefan Miecznikowski

Stefan Miecznikowski
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

25 sierpnia 1921
Warszawa

Data i miejsce śmierci

27 grudnia 2004
Gdynia

Miejsce pochówku

Cmentarz Doły w Łodzi

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

jezuici

Prezbiterat

1950

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
Grobowiec Jezuitów na łódzkim cmentarzu Doły, miejsce spoczynku Stefana Miecznikowskiego (21 maja 2007)

Stefan Miecznikowski (ur. 25 sierpnia 1921 w Warszawie, zm. 27 grudnia 2004 w Gdyni) – duchowny katolicki, jezuita, kapelan łódzkiej „Solidarności”.

Życiorys

Dzieciństwo i młodość spędził w Warszawie, jego ojciec był elektromonterem. Prawdziwą szkołą charakteru było harcerstwo, które na całe życie wpoiło mu głęboki patriotyzm i wrażliwość na sprawy społeczne.

W wieku 17 lat wstąpił do Zakonu Jezuitów (S.J.), przyjął święcenia kapłańskie w 1950 (z rąk prymasa Stefana Wyszyńskiego). Studiował teologię w Rzymie. W Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim obronił rozprawę doktorską na temat duchowości ignacjańskiej. W latach 1953–1957 był duszpasterzem akademickim przy Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, później opiekował się nowicjatem jezuickim w Kaliszu. W 1967 został przeniesiony do Łodzi, gdzie był duszpasterzem akademickim; po aresztowaniach studentów z jego otoczenia, aktywnych w rozbitej przez Służbę Bezpieczeństwa opozycyjnej organizacji "Ruch", władze zakonne ponownie przeniosły go do Kalisza.

Powtórnie skierowany do pracy w Łodzi w 1978, obok środowisk akademickich zajął się duszpasterstwem rodzin. Został także kapelanem powstającej w Łodzi "„Solidarności”. Po wprowadzeniu stanu wojennego sporządzał listy aresztowanych i internowanych, podjął szereg inicjatyw na rzecz opozycji. Organizował pomoc dla rodzin zatrzymanych i samych aresztowanych, a także osób pozbawionych pracy i środków do życia. Powołał do życia Ośrodek Pomocy Uwięzionym i Internowanym, organizował specjalne spotkania dyskusyjne (tzw. spotkania środowe), odprawiał msze za Ojczyznę.

W 1989 został przeniesiony przez władze zakonne na Wybrzeże. Po upadku PRL został członkiem honorowym łódzkiego Regionu "Solidarności", w 1992 otrzymał także honorowe obywatelstwo miasta Łodzi[1]. W 1995 otrzymał tytuł Honorowego Członka NSZZ „Solidarność”[2].

Ukazało się kilka książek jego autorstwa: Kazania stanu wojennego, Rozważania o Ojczyźnie (1998), Almanach Harcerski (1999). Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie. Pochowany został w Łodzi w grobowcu Jezuitów, na Cmentarzu Katolickim na Dołach.

3 maja 2007 Prezydent RP Lech Kaczyński odznaczył pośmiertnie o. Stefana Miecznikowskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[3].

Przypisy

  1. Honorowe obywatelstwo miasta Łodzi [dostęp 2011-02-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-23].
  2. Adam Sudoł: Polska Ojczyzna moja. Część II. Sanok: 1999, s. 139.
  3. M.P. z 2007 r. nr 52, poz. 596.

Media użyte na tej stronie

PL Lodz Doly Cemetery Grobowiec Jezuitow.jpg
Autor: Gapcior, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Grobowiec Jezuitów na cmentarzu katolickim na Dołach w Łodzi