Stefan Miecznikowski
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce pochówku | |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Prezbiterat | 1950 |
Odznaczenia | |
Stefan Miecznikowski (ur. 25 sierpnia 1921 w Warszawie, zm. 27 grudnia 2004 w Gdyni) – duchowny katolicki, jezuita, kapelan łódzkiej „Solidarności”.
Życiorys
Dzieciństwo i młodość spędził w Warszawie, jego ojciec był elektromonterem. Prawdziwą szkołą charakteru było harcerstwo, które na całe życie wpoiło mu głęboki patriotyzm i wrażliwość na sprawy społeczne.
W wieku 17 lat wstąpił do Zakonu Jezuitów (S.J.), przyjął święcenia kapłańskie w 1950 (z rąk prymasa Stefana Wyszyńskiego). Studiował teologię w Rzymie. W Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim obronił rozprawę doktorską na temat duchowości ignacjańskiej. W latach 1953–1957 był duszpasterzem akademickim przy Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, później opiekował się nowicjatem jezuickim w Kaliszu. W 1967 został przeniesiony do Łodzi, gdzie był duszpasterzem akademickim; po aresztowaniach studentów z jego otoczenia, aktywnych w rozbitej przez Służbę Bezpieczeństwa opozycyjnej organizacji "Ruch", władze zakonne ponownie przeniosły go do Kalisza.
Powtórnie skierowany do pracy w Łodzi w 1978, obok środowisk akademickich zajął się duszpasterstwem rodzin. Został także kapelanem powstającej w Łodzi "„Solidarności”. Po wprowadzeniu stanu wojennego sporządzał listy aresztowanych i internowanych, podjął szereg inicjatyw na rzecz opozycji. Organizował pomoc dla rodzin zatrzymanych i samych aresztowanych, a także osób pozbawionych pracy i środków do życia. Powołał do życia Ośrodek Pomocy Uwięzionym i Internowanym, organizował specjalne spotkania dyskusyjne (tzw. spotkania środowe), odprawiał msze za Ojczyznę.
W 1989 został przeniesiony przez władze zakonne na Wybrzeże. Po upadku PRL został członkiem honorowym łódzkiego Regionu "Solidarności", w 1992 otrzymał także honorowe obywatelstwo miasta Łodzi[1]. W 1995 otrzymał tytuł Honorowego Członka NSZZ „Solidarność”[2].
Ukazało się kilka książek jego autorstwa: Kazania stanu wojennego, Rozważania o Ojczyźnie (1998), Almanach Harcerski (1999). Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie. Pochowany został w Łodzi w grobowcu Jezuitów, na Cmentarzu Katolickim na Dołach.
3 maja 2007 Prezydent RP Lech Kaczyński odznaczył pośmiertnie o. Stefana Miecznikowskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[3].
Przypisy
- ↑ Honorowe obywatelstwo miasta Łodzi [dostęp 2011-02-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-23] .
- ↑ Adam Sudoł: Polska Ojczyzna moja. Część II. Sanok: 1999, s. 139.
- ↑ M.P. z 2007 r. nr 52, poz. 596.
Media użyte na tej stronie
Autor: Gapcior, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Grobowiec Jezuitów na cmentarzu katolickim na Dołach w Łodzi