Stefan Misiaszek

Stefan Misiaszek

Data i miejsce urodzenia	10 października 1904 Dąbrowa Górnicza
Data i miejsce śmierci	18 lipca 1988 Warszawa
Zawód, zajęcie	polityk
Stanowisko	poseł na Sejm PRL VI i VII kadencji (1972–1980)
Partia	KPP, PPR, PZPR
Odznaczenia

Nagrobek Stefana Misiaszka

Stefan Misiaszek (ur. 10 października 1904 w Dąbrowie Górniczej, zm. 18 lipca 1988 w Warszawie) – działacz społeczny i polityczny okresu II RP i PRL, poseł na Sejm PRL VI i VII kadencji. Budowniczy Polski Ludowej.

Życiorys

Od 1924 należał do Komunistycznego Związku Młodzieży Polski, a od 1927 do Komunistycznej Partii Polski; działał na terenie Śląska i Zagłębia. W sanacyjnych więzieniach spędził łącznie 6 lat, w tym kilka w jednej celi z Władysławem Gomułką. Pracował m.in. jako ślusarz.

Aresztowany przez Niemców we wrześniu 1939, przebywał w obozach koncentracyjnych Buchenwald i Ravensbrück do zakończenia II wojny światowej. W 1945 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, był I sekretarzem Komitetu Miejskiego w Katowicach, a po powstaniu Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej przewodniczącym Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej w Katowicach. Następnie był I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Bydgoszczy (1949–1951) i Poznaniu (1951–1952). W latach 1952–1958 pełnił funkcję zastępcy kierownika Wydziału Organizacyjnego Komitetu Centralnego PZPR, a od 1958 do 1968 kierownika Biura Spraw Kadrowych KC PZPR. Członkiem KC był od marca 1954 do lipca 1981. W latach 1971–1980 przewodniczący Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej PZPR.

Był posłem na Sejm PRL VI i VII kadencji (1972–1980) z okręgu Bytom. Przez kilka kadencji zasiadał w Radzie Naczelnej Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.

Odznaczony m.in. Orderem Sztandaru Pracy I klasy, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Budowniczych Polski Ludowej (1972)^[1]. W 1986 Sekretariat KC PZPR wyróżnił go Medalem im. Ludwika Waryńskiego^[2].

Mieszkał w Warszawie. Był żonaty z Marią Marzec-Misiaszek (1914–2002). Pochowany na wojskowych Powązkach (kwatera A4-tuje-9)^[3].

Przypisy

Bibliografia

• Informacje w BIP IPN