Stefan Nędzyński

Stefan Nędzyński
Data i miejsce urodzenia

1919
Poznań

Data i miejsce śmierci

10 stycznia 2008
Berno

Zawód, zajęcie

ekonomista

Stefan Nędzyński (ur. 1919 w Poznaniu, zm. 10 stycznia 2008 w Bernie) – polski ekonomista i działacz związkowy.

Życiorys

Absolwent Gimnazjum i Liceum im. św. Marii Magdaleny w Poznaniu, następnie student Uniwersytetu Poznańskiego. Po wybuchu II wojny światowej i przegranej Polski próbował przedostać się na Zachód do formowanych tam oddziałów WP. Aresztowany przez Sowietów był więziony w więzieniu NKWD w Przemyślu i łagrze w Obwodzie Archangielskim, a następnie przymuszany do pracy w fabryce skóry w Kuźniecku. Zwolniony w 1941 r., na mocy amnestii (układ Sikorski-Majski). Żołnierz 2 Korpusu WP, uczestnik walk o Monte Cassino, gdzie został ranny. Służył w 7 Pułku Ułanów Lubelskich, w stopniu kaprala podchorążego, a następnie podporucznika.

Po zakończeniu działań wojennych pozostał na emigracji, studiował ekonomię na Universita di Roma, London School of Economics i University of London (gdzie robił doktorat). Od 1951 do 1952 r. kieruje Związkiem Niezależnej Akademickiej Młodzieży Socjalistycznej, jest członkiem Polskiej Partii Socjalistycznej (członek kierownictwa Komitetu Głównego PPS w Wielkiej Brytanii)[1].

Od lipca 1952 r. był działaczem Międzynarodowej Konfederacji Wolnych Związków Zawodowych w Brukseli oraz Międzynarodowej Organizacji Związków Zawodowych Pracowników Łączności w Genewie. Współpracował z Międzynarodową Organizacją Pracy i Organizacją Narodów Zjednoczonych. Działa nadal w belgijskim komitecie PPS. Od lata 1952 r. organizuje odczyty w ramach Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego (m.in. Moje przeżycia w Rosji, Ruch robotniczy w Wielkiej Brytanii, Brytyjskie państwo dobrobytu, Przyszłość gospodarcza Europy).

Znany był jako bojownik o prawa pracownicze w krajach afrykańskich i azjatyckich. W latach 80. XX wieku, organizował pomoc dla polskich związków zawodowych. W 2001 r., ukazała się książka pt. Na antypodach wolności będąca wywiadem-rzeką Eugenii R. Dabertowej z dr Stefanem Nędzyńskim (Zarządu Regionu Wielkopolska NSZZ "Solidarność", Poznań, 2000 r., ISBN 83-85274-52-9)[2].

Pochowany 15 stycznia 2008 r., na cmentarzu Schosshalden w Bernie.

Odznaczenia i wyróżnienia

Przypisy

  1. ↑ A.Siwik, PPS na emigracji, s. 230-231
  2. ↑ WebOPAC Biblioteki Narodowej w Warszawie. [dostęp 2019-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-06)].
  3. ↑ Adam Sudoł: Polska Ojczyzna moja. Część II. Sanok: 1999, s. 139.

Bibliografia

  • Informacje o śmierci na stronie Regionu Wielkopolska NSZZ "Solidarność"
  • Informacje o przyznaniu Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski – dr Stefanowi Nedzyńskiemu na oficjalna strona prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego www.prezydent.pl (15 stycznia 2008 r.)
  • Artykuł pt. Zmarł żołnierz narodowej antify na stronie narodowaantifa.blox.pl (14 stycznia 2008 r.; źródło "Gazeta Wyborcza")
  • Anna Siwik, PPS na emigracji w latach 1945 – 1956, Kraków 1998