Stefan Norris

Stefan Norris
Data i miejsce urodzenia

29 kwietnia 1894
Warszawa

Data i miejsce śmierci

24 grudnia 1979
Bukareszt

Zawód

scenograf

Stefan Norris (ur. 29 kwietnia 1894 w Warszawie, zm. 24 grudnia 1979 w Bukareszcie) – polski i rumuński scenograf filmowy.

Życiorys

Kształcił się w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie i na Politechnice Wiedeńskiej. Z zawodu architekt, także architekt wnętrz. Jako scenograf debiutował w 1924 filmem Śmierć za życie. Symfonia ludzkości. Był dekoratorem i autorem scenografii w ponad 100 filmach fabularnych nakręconych w kinie polskim w latach 1924–1939. Przy wielu z nich współpracował z innym utalentowanym scenografem, z wykształcenia także architektem – inż. Jackiem Rotmilem. Założył z nim firmę, która zmonopolizowała polski rynek dekoracji filmowej[1]. W okresie międzywojennym pracował przy ponad stu filmach. Wiele filmów z jego scenografią otrzymało wyróżnienia i nagrody na festiwalach filmowych w Wenecji, Lwowie i Moskwie[2].

W 1938 wyjechał do Bejrutu. W czasie wojny został internowany w Rumunii. Już w 1943 był scenografem filmu O noapte furtunoasă. Po wojnie osiadł w Bukareszcie, gdzie odnosił sukcesy jako scenograf i reżyser w teatrach Odeon i Narodowy (rum. Teatrul Odeon, Teatrul Național „Ion Luca Caragiale”) w Bukareszcie[3]. W latach 1943–1974 był scenografem przy sześciu filmach rumuńskich[4]. W latach 50. XX w. został dyrektorem techniczno-artystycznym Teatrul Național. Był autorem rumuńskich sztuk teatralnych, realizował także filmy i programy telewizyjne. W 1959 opracował gościnnie jako scenograf i reżyser Bezimienną gwiazdę Mihaila Sebastiana w Teatrze Rozmaitości w Warszawie[2].

Przetłumaczył na język rumuński Moralność pani Dulskiej.

Filmografia

1924

  • Śmierć za życie. Symfonia ludzkości – scenografia

1927

1928

1929

1930

1931

1932

1933

1934

1935

1936

1937

1938

1939

1943

  • O noapte furtunoasă

1946

  • Visul unei nopți de iarnă

1950

  • Răsună valea

1951

  • În sat la noi (W naszej wsi)

1964

  • Titanic-Vals

1975

  • Mastodontul[5].

Przypisy

  1. Jacek Rotmil. Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl. [dostęp 2015-08-16].
  2. a b Stefan Norris. Polskie Kino Lat 30stych. [dostęp 2015-08-06].
  3. Vera Molea. Un teatru în inima Bucureştilor: Odeon. „Biblioteca Bucureştilor”. 2012 (Anu l XV, nr. 3 – martie), s. 7–8. Biblioteca Metropolitană Bucureşti. ISSN 1454-0487. (rum.). 
  4. Călin Căliman: Istoria filmului românesc. MintRight Inc..
  5. Stefan Norris (1894–1979). Internet Movie Database (IMDb). [dostęp 2015-09-14]. (ang.).

Bibliografia