Stefan Olszowski
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 28 sierpnia 1931 |
|---|---|
| Minister spraw zagranicznych | |
| Okres | od 22 grudnia 1971 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister spraw zagranicznych | |
| Okres | od 21 lipca 1982 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
       | |
Stefan Michał Olszowski (ur. 28 sierpnia 1931 w Toruniu) – polski polityk, działacz komunistyczny, członek Biura Politycznego KC PZPR w latach 1970–1980 oraz 1981–1985, minister spraw zagranicznych w latach 1971–1976 i ponownie w latach 1982–1985. Poseł na Sejm PRL V, VI i VII kadencji.
Życiorys
Syn Stefana i Leokadii. Pochodzi z rodziny nauczycielskiej. Studiował filologię polską na Uniwersytecie Łódzkim. W 1952 został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1953–1956 był działaczem Związku Młodzieży Polskiej, należał również do Zrzeszenia Studentów Polskich. W 1956 reprezentował ZSP w Międzynarodowym Związku Studentów w Pradze, natomiast w latach 1956–1960 był przewodniczącym Rady Naczelnej ZSP. W marcu 1960 został sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Poznaniu. Trzy lata później przeszedł na stanowisko kierownika Biura Prasy Komitetu Centralnego, w ramach tej posady współpracował m.in. z Mieczysławem Moczarem. Od czerwca 1964 był członkiem, a od listopada 1968 sekretarzem KC (do grudnia 1971). W grudniu 1970 wszedł w skład Biura Politycznego KC. Od grudnia 1970 do grudnia 1971 był członkiem BP PZPR i KC PZPR odpowiedzialnym za oświatę[1].
Dwukrotnie pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych – w latach 1971–1976 i 1982–1985. W grudniu 1976 powrócił na stanowisko sekretarza KC. Za krytykę polityki Edwarda Gierka utracił funkcje we władzach partyjnych w lutym 1980 i został wysłany na placówkę dyplomatyczną do Niemiec Wschodnich (jako ambasador). W sierpniu 1980 ponownie wszedł w skład Biura Politycznego KC i został sekretarzem KC. Od lipca 1982 do listopada 1985 minister spraw zagranicznych. Opowiadał się za twardym kursem wobec „Solidarności”.
W latach 1981–1983 zasiadał w prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu. Członkiem Biura Politycznego KC był do listopada 1985, członkiem KC do lipca 1986. W 1983 wybrany w skład prezydium Krajowej Rady Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej.
W 1986 wyjechał na stałe do Stanów Zjednoczonych. Zamieszkał w Nowym Jorku. W 2007 razem z żoną Zofią i synem Mikołajem przeprowadził się do Eastport na Long Island. W 2008 została wydana książka autorstwa Andrzeja Mrozińskiego i Bogdana Rupińskiego pt. How are you doing Mr Olszowski, w której po raz pierwszy opowiedział o swoim życiu, pracy i wyjeździe do Stanów Zjednoczonych[2].
Odznaczenia
- Order Sztandaru Pracy I
- Order Sztandaru Pracy II klasy
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Krzyż Zasługi (1956)[3]
- Krzyż Wielki Orderu Infanta Henryka (Portugalia)
- Medal 100. Rocznicy Urodzin Georgi Dymitrowa (Bułgaria, 1983)[4]
- Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” (ZSRR, 1985)[5]
Przypisy
- ↑ Zbigniew Osiński, Nauczanie historii w szkołach podstawowych w Polsce w latach 1944–1989: uwarunkowania organizacyjne oraz ideologiczno-polityczne, Lublin 2010, s. 90.
- ↑ How are you doing, Mr. Olszowski.
- ↑ M.P. z 1956 r. nr 66, poz. 768
- ↑ „Wojskowy Przegląd Historyczny”, nr 1 (107), styczeń–marzec 1984, s. 116.
- ↑ „Wojskowy Przegląd Historyczny”, nr 4 (114), październik–grudzień 1985, s. 265.
Bibliografia
- Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Warszawa 1991.
- Informacje w BIP IPN.
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
Media użyte na tej stronie
Baretka: Order Sztandaru Pracy I klasy
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Wielkiego Orderu Infanta Henryka (Portugalia)
Józef Cyrankiewicz, Prime Minister of Poland (People's Republic of Poland) 1947-1970
25-lecie Głosu Wielkopolskiego - 16 lutego 1970, Poznań. Przemawia Stefan Olszowski. Pierwszy z prawej - Wincenty Kraśko.
Gen. Wojciech Jaruzelski przygotowuje się w studiu telewizyjnym do odczytania przemówienia informującego o wprowadzeniu stanu wojennego. Warszawa, 13 XII 1981
Ribbon bar for the Soviet medal "40 Years of Victory"
Source: Drawn by User:Zscout370Stefan Olszowski - polski komunista.
Autor: Bert Verhoeff for Anefo, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Bezoek van de Poolse premier Jaroszewicz aan het Pools oorlogskerkhof in Breda. Jaroszewicz in gesprek met o.m. kolonel Stasiak