Stefan Pietrusiewicz

Stefan Pietrusiewicz
Data i miejsce urodzenia

24 lipca 1909
Klwów

Data i miejsce śmierci

9 lipca 1990
Warszawa

Przewodniczący Komitetu Budownictwa, Urbanistyki i Architektury
Okres

od 22 czerwca 1960
do 3 marca 1964

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Minister budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych
Okres

od 5 kwietnia 1957
do 25 marca 1960

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Następca

Marian Olewiński

Minister budownictwa
Okres

od 27 lutego 1957
do 5 kwietnia 1957

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Eugeniusz Szyr

Minister przemysłu materiałów budowlanych
Okres

od 1 marca 1955
do 5 kwietnia 1957

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia

Stefan Ireneusz Pietrusiewicz (ur. 24 lipca 1909 w Klwowie, zm. 9 lipca 1990 w Warszawie) – polski inżynier budownictwa lądowego i polityk. Minister przemysłu materiałów budowlanych (1955–1957), minister budownictwa (1957), minister budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych (1957–1960) oraz przewodniczący Komitetu Budownictwa, Urbanistyki i Architektury (1960–1964). Budowniczy Polski Ludowej.

Życiorys

Syn Konstantego i Emilii, uzyskał tytuł zawodowy inżyniera budownictwa lądowego. W latach 1928–1935 dozorca i robotnik, w 1935–1936 odbył służbę wojskową w Modlinie, następnie 1936–1939 kierownik budów wodno-melioracyjnych w Łodzi i Kaliszu. Jako podporucznik rezerwy saperów wziął udział w wojnie obronnej 1939. Wzięty do niewoli w Bitwie nad Bzurą. W latach 1939–1945 jeniec Oflagu II C Woldenberg (obecnie Dobiegniew).

Od 1945 członek Polskiej Partii Robotniczej, a następnie od 1948 Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Porucznik i kapitan w Głównym Zarządzie Politycznym Wojska Polskiego oraz dyrektor Społecznego Przedsiębiorstwa Budowy Warszawa. Podsekretarz stanu w ministerstwach odbudowy (1945–1949), budownictwa (1949–1950), budownictwa miast i osiedli (1951), budownictwa przemysłowego (1951–1955). Od 1 marca 1955 do 5 kwietnia 1957 był ministrem przemysłu materiałów budowlanych. Od 27 lutego 1957 do 5 kwietnia 1957 był również ministrem budownictwa. Od 22 marca 1957 do 20 marca 1960 był ministrem budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych. Od 14 czerwca 1960 do 3 marca 1964 przewodniczący Komitetu Budownictwa, Urbanistyki i Architektury. W latach 1964–1968 podsekretarz stanu w Ministerstwie Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, a następnie do 1974 dyrektor Instytutu Techniki Budowlanej.

W 1977 otrzymał Order Budowniczych Polski Ludowej.

Był żonaty z Jadwigą Marią Petrusiewicz (1911-1977). Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B35-2-17)[1].

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

POL Order Budowniczych Polski Ludowej (1960) BAR.svg
Baretka Orderu Budowniczych Polski Ludowej (wzór z rozetką).
Cyrankiewicz.jpg
Józef Cyrankiewicz, Prime Minister of Poland (People's Republic of Poland) 1947-1970
PL Bolesław Bierut (1892-1956).jpg
Bolesław Bierut, właśc. Bolesław Biernacki, ps. Janowski, Iwaniuk, Tomasz, Bieńkowski, Rutkowski, (ur. 18 kwietnia 1892 w Rurach Jezuickich, dziś dzielnica Lublina - zm. 12 marca 1956 w Moskwie) – polski działacz komunistyczny, przewodniczący Krajowej Rady Narodowej od 1944, pierwszy przywódca Polski Ludowej, prezydent RP od 1947, Przewodniczący KC PZPR od 1948, premier PRL od 1952.
POL Order Budowniczych Polski Ludowej (rozetka) BAR.svg
Baretka Orderu Budowniczych Polski Ludowej (wzór z rozetką).