Stefan Pietrusiewicz
Data i miejsce urodzenia | 24 lipca 1909 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 9 lipca 1990 |
Przewodniczący Komitetu Budownictwa, Urbanistyki i Architektury | |
Okres | od 22 czerwca 1960 |
Przynależność polityczna | |
Minister budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych | |
Okres | od 5 kwietnia 1957 |
Przynależność polityczna | |
Następca | |
Minister budownictwa | |
Okres | od 27 lutego 1957 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Minister przemysłu materiałów budowlanych | |
Okres | od 1 marca 1955 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
Stefan Ireneusz Pietrusiewicz (ur. 24 lipca 1909 w Klwowie, zm. 9 lipca 1990 w Warszawie) – polski inżynier budownictwa lądowego i polityk. Minister przemysłu materiałów budowlanych (1955–1957), minister budownictwa (1957), minister budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych (1957–1960) oraz przewodniczący Komitetu Budownictwa, Urbanistyki i Architektury (1960–1964). Budowniczy Polski Ludowej.
Życiorys
Syn Konstantego i Emilii, uzyskał tytuł zawodowy inżyniera budownictwa lądowego. W latach 1928–1935 dozorca i robotnik, w 1935–1936 odbył służbę wojskową w Modlinie, następnie 1936–1939 kierownik budów wodno-melioracyjnych w Łodzi i Kaliszu. Jako podporucznik rezerwy saperów wziął udział w wojnie obronnej 1939. Wzięty do niewoli w Bitwie nad Bzurą. W latach 1939–1945 jeniec Oflagu II C Woldenberg (obecnie Dobiegniew).
Od 1945 członek Polskiej Partii Robotniczej, a następnie od 1948 Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Porucznik i kapitan w Głównym Zarządzie Politycznym Wojska Polskiego oraz dyrektor Społecznego Przedsiębiorstwa Budowy Warszawa. Podsekretarz stanu w ministerstwach odbudowy (1945–1949), budownictwa (1949–1950), budownictwa miast i osiedli (1951), budownictwa przemysłowego (1951–1955). Od 1 marca 1955 do 5 kwietnia 1957 był ministrem przemysłu materiałów budowlanych. Od 27 lutego 1957 do 5 kwietnia 1957 był również ministrem budownictwa. Od 22 marca 1957 do 20 marca 1960 był ministrem budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych. Od 14 czerwca 1960 do 3 marca 1964 przewodniczący Komitetu Budownictwa, Urbanistyki i Architektury. W latach 1964–1968 podsekretarz stanu w Ministerstwie Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, a następnie do 1974 dyrektor Instytutu Techniki Budowlanej.
W 1977 otrzymał Order Budowniczych Polski Ludowej.
Był żonaty z Jadwigą Marią Petrusiewicz (1911-1977). Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B35-2-17)[1].
Przypisy
- ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Warszawie. Mapa cmentarzy. [dostęp 2020-04-04].
Bibliografia
- Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Warszawa: PWN, 1991, s. 410, ISBN 83-01-10386-8, OCLC 69290887 .
- Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych b. PRL - Stefan Pietrusiewicz. Biuletyn Informacji Publicznej. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2016-05-10].
Media użyte na tej stronie
Baretka Orderu Budowniczych Polski Ludowej (wzór z rozetką).
Józef Cyrankiewicz, Prime Minister of Poland (People's Republic of Poland) 1947-1970
Bolesław Bierut, właśc. Bolesław Biernacki, ps. Janowski, Iwaniuk, Tomasz, Bieńkowski, Rutkowski, (ur. 18 kwietnia 1892 w Rurach Jezuickich, dziś dzielnica Lublina - zm. 12 marca 1956 w Moskwie) – polski działacz komunistyczny, przewodniczący Krajowej Rady Narodowej od 1944, pierwszy przywódca Polski Ludowej, prezydent RP od 1947, Przewodniczący KC PZPR od 1948, premier PRL od 1952.
Baretka Orderu Budowniczych Polski Ludowej (wzór z rozetką).