Stefan Przezdziecki

Stefan Przezdziecki

Data i miejsce urodzenia	18 września 1879 Warszawa, Królestwo Polskie
Data i miejsce śmierci	3 grudnia 1932 Rzym, Królestwo Włoch
Dyrektor Protokołu Dyplomatycznego MSZ
Okres	od 1919 do 1928
Następca	Karol Adam Romer
Poseł RP we Włoszech, Ambasador RP we Włoszech
Okres	od 1 lipca 1928 (od 14 maja 1929 w randze ambasadora) do 26 września 1932
Poprzednik	Roman Knoll
Następca	Alfred Wysocki
Odznaczenia

Stefan Józef Leon Przezdziecki

Pierzchała
Rodzina	Przezdzieccy
Ojciec	Konstanty Leon Michał hrabia Przezdziecki
Matka	Elżbieta Izabela hrabina Plater-Zyberk

Stefan Józef Leon Przezdziecki herbu Pierzchała (ur. 18 września 1879 w Warszawie, zm. 3 grudnia 1932 tamże) – polski ziemianin, hrabia, dyplomata i prawnik, dyrektor protokołu dyplomatycznego w latach 1919–1928, poseł na Sejm w latach 1928–1932, ambasador RP we Włoszech w latach 1929–1932. Kawaler Maltański.

Życiorys

Syn Konstantego Leona Michała hrabiego Przezdzieckiego, mecenasa sztuk i nauk, założyciela Pogotowia Ratunkowego i Elżbiety Izabeli hrabianki Plater-Zyberk z Broelu herbu własnego. Był bratem bliźniakiem Konstantego (zm. 1966) oraz starszym bratem Rajnolda (1884–1955).

Ukończył gimnazjum w Libawie, następnie prawo na Uniwersytecie w Petersburgu. Był zawodowym dyplomatą w służbie Rosji, twórcą protokołu dyplomatycznego. W odpowiedzi na deklarację wodza naczelnego wojsk rosyjskich wielkiego księcia Mikołaja Mikołajewicza Romanowa z 14 sierpnia 1914 roku, podpisał telegram dziękczynny, głoszący m.in., że krew synów Polski, przelana łącznie z krwią synów Rosyi w walce ze wspólnym wrogiem, stanie się największą rękojmią nowego życia w pokoju i przyjaźni dwóch narodów słowiańskich^[1].

W maju 1918 przybył do Warszawy. Od czerwca 1918 do 1 listopada 1918 r. był przedstawicielem Rady Regencyjnej Królestwa Polskiego w Austrii. Towarzyszył prezydentowi Gabrielowi Narutowiczowi w chwili zamachu. W końcu XIX wieku został właścicielem pałacu w Policznie. Był właścicielem majątku w Zastarciu koło Kurszan. Był członkiem założycielem i pierwszym prezesem Polskiego Touring Klubu.

Zmarł 3 grudnia 1932 w Warszawie^[2]. Został pochowany w rodzinnym mauzoleum przy kościele św. Piotra i Pawła w Warszawie. Pogrzeb odbył się 6 grudnia 1932 roku. Wzięli w nim udział najwyżsi przedstawiciele władz polskich, między innymi prezydent Ignacy Mościcki, premier Aleksander Prystor, minister spraw zagranicznych Józef Beck.

Ordery i odznaczenia

• Order Polonia Restituta III klasy (2 maja 1922)^[3][4]
• Order Korony Włoskiej I klasy (Włochy)^[4]
• Order Legii Honorowej II i III klasy (Francja)^[4]
• Order Świętego Sylwestra I klasy (Watykan)^[4]
• Order Krzyża Wolności II klasy (wojskowy, Estonia, 29 kwietnia 1925)^[5]
• Order Wschodzącego Słońca III klasy (Japonia)
• Order Izabeli Katolickiej I klasy (Hiszpania)
• Order Korony I klasy (Rumunia)
• Order Danebroga II klasy (Dania, 1924)^[6]
• Order Gwiazdy Polarnej I klasy (Szwecja)
• Kawaler Honoru i Dewocji Orderu Maltańskiego (SMOM)

Przypisy

Bibliografia, literatura, linki

• Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M. Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1 s. 109
• M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego
• Kalendarz Historyczny