Stefan Radtke

Stefan Radtke
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

2 marca 1890
Dębogórze k. Pucka

Data i miejsce śmierci

29 października 1940
Sachsenhausen

Wyznanie

chrześcijańskie

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

14 czerwca 1924

Odznaczenia
Krzyż Żelazny (1813) II Klasy

Stefan Radtke (ur. 2 marca 1890 w Dębogórzu k. Pucka, zm. 29 października 1940 w Sachsenhausen (KL)) – polski duchowny katolicki, Sługa Boży Kościoła katolickiego.

Życiorys

Urodził się w kaszubskiej rodzinie. 1 lipca 1915 r. został wcielony do niemieckiego wojska, brał udział w walkach na froncie francuskim, gdzie dostał się do niewoli, do kraju wrócił w 1920 r. Został odznaczony niemieckim Krzyżem Żelaznym II klasy. Studiował teologię w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie, a następnie otrzymał święcenia kapłańskie 14 czerwca 1924 r. Podjął pracę jako wikariusz w Chełmży, Miłobądzu, w latach 1927–1930 w Papowie Biskupim. Został mianowany kuratusem nowo utworzonej parafii w Gdyni Małym Kacku. W parafii wybudował nowy kościół przy pomocy finansowej swojego brata wójta Jana Radtkego. Następnie został proboszczem w Rożentalu k. Lubawy.

W czasie okupacji niemieckiej w Polsce został aresztowany i osadzony w klasztorze oo. karmelitów w Oborach. Niemcy więzili go również w Olsztynku, Nowym Mieście, Brodnicy, Rypinie, Grudziądzu i w niemieckim obozie koncentracyjnym w Stutthofie, skąd został przewieziony do obozu koncentracyjnego w Oranienburgu-Sachsenhausen. Mógł zostać zwolniony z obozu dzięki pomocy brata oraz parafian, ale jego postawa jako księdza katolickiego wobec władz obozowych przekreśliła taką możliwość. Zmarł z wycieńczenia 29 października 1940 r.

Jest jednym z 122 Sług Bożych, wobec których 17 września 2003 r. rozpoczął się proces beatyfikacyjny drugiej grupy męczenników z okresu II wojny światowej.

Zobacz też

Źródła internetowe

Media użyte na tej stronie

SaintIcon.PNG
Autor: Tomasz Wachowski, Licencja: CC BY 3.0
ikona Święty
Emblem of the Papacy SE.svg
Emblem of the Papacy: Triple Tiara and Keys