Stefan Stasiak

Stefan Stasiak
Data urodzenia1884
Data i miejsce śmierci9 lutego 1962
Londyn
Narodowośćpolska
UczelniaUniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie
WydziałHumanistyczny

Stefan Stasiak (ur. 1884, zm. 9 lutego 1962 w Londynie) – polski orientalista, indolog.

Życiorys

Urodził się w 1884. Odbywał studia na uczelniach w Zurychu, Wiedniu oraz na Sorbonie w Paryżu, gdzie uzyskał stopień doktora. Podczas I wojny światowej działał w Komitecie Polskim w Sztokholmie od 1915 do 1917. Podczas wojny polsko-bolszewickiej ochotniczo służył w Wydziale Lekarskim Polskiego Czerwonego Krzyża. W latach 1921-1925 ponownie studiował w Paryżu. W 1925 został pracownikiem naukowym Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Na tej uczelni w 1926 uzyskał habilitację, a w 1928 został pracownikiem i kierownikiem Zakładu Filologii i Kultury Indyjskiej UJK, po śmierci Andrzeja Gawrońskiego. Był członkiem Wydział I (filologicznego) Towarzystwa Naukowego we Lwowie. Na przełomie 1935/1936 przebywał w Indiach prowadząc badania naukowe oraz wygłaszając odczyty[1]. Był tłumaczem z sanskrytu i palijskiego. Jego uczniami byli m.in. Eugeniusz Słuszkiewicz, Ludwik Skurzak, Franciszek Tokarz, Mikołaj Ałtuchow, Włodzimir Szajan i Ewa Gruberówna. W styczniu 1938 był jednym z 26 profesorów-sygnatariuszy protestujących przeciw wprowadzeniu getta ławkowego[2]. Został kuratorem prawnym spadkobiercy prof. UJK Zygmunta Smogorzewskiego, jego brata Stanisława[3].

Po wybuchu II wojny światowej i nastaniu okupacji sowieckiej był kierownikiem Katedry Języków Wschodnich na przemianowanym Lwowskim Państwowym Uniwersytecie im. Iwana Franki we Lwowie[4]. Po ataku Niemiec na ZSRR i nastaniu okupacji niemieckiej przebywał w ukryciu, a od 1943 w Warszawie, pod 1944 pod Łodzią. W swych papierach osobistych przechował rękopis wspomnień z getta lwowskiego Maurycego Allerhanda, pt. Zapiski z tamtego świata. W 1947 wyemigrował do Londynu. Jego źródłem utrzymania były tłumaczenia[5].

Zmarł 9 lutego 1962 w Londynie wskutek potrącenia przez samochód.

Przypisy

  1. ↑ Uczony polski w Indiach. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 36 z 14 lutego 1936. 
  2. ↑ Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918-1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 66. ISBN 978-83-7188-964-6.
  3. ↑ Ogłoszenia urzędowe. „Gazeta Lwowska”, s. 4, Nr 123 z 30 maja 1935. 
  4. ↑ Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918-1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 81. ISBN 978-83-7188-964-6.
  5. ↑ Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918-1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 198-199. ISBN 978-83-7188-964-6.

Bibliografia