Stefan Suszyński

Stefan Suszyński

generał dywizji
Data i miejsce urodzenia	8 stycznia 1872 Bahrynów (pow. orszański)
Data i miejsce śmierci	23 grudnia 1941 gułag Dolinka (k. Karagandy)
Przebieg służby
Lata służby	1894–1927
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Wojsko Polskie
Jednostki	I Korpus Polski w Rosji
Stanowiska	dowódca • 2 Pułku Ułanów • 1 Pułku Ułanów • V Brygady Jazdy • VII Brygady Jazdy • VIII Brygady Jazdy, komendant miasta stołecznego Warszawy
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Stefan Suszyński (pierwszy z lewej)

Stefan Suszyński (ur. 8 stycznia 1872 w majątku Bahrynów w powiecie orszańskim, zm. 23 grudnia 1941 w obozie pracy Dolinka k. Karagandy) – pułkownik kawalerii Armii Imperium Rosyjskiego oraz generał dywizji Wojska Polskiego. Odznaczony Orderem Virtuti Militari.

Życiorys

Od 1894 w służbie wojskowej. Ukończył Oficerską Szkołę Kawalerii w Twerze i w 1905 Szkołę Wojskową w Petersburgu. Przeszedł kolejne szczeble dowódcze w jednostkach. Podczas I wojny światowej, w stopniu rotmistrza, dowodził szwadronem, pułkiem i brygadą kawalerii na froncie niemieckim. Pułkownik z 1916. Odznaczył się w walkach, za co był wyróżniany orderami.

W grudniu 1917 jako dowódca przystąpił do organizacji 2 pułku ułanów w I Korpusie Polskim w Rosji. W kwietniu 1918 objął dowództwo 1 pułku ułanów i sprawował je do lipca.

Od listopada 1918 w Wojsku Polskim, początkowo jako szef Sekcji Remontów Departamentu Organizacyjno Mobilizacyjnego Ministerstwa Spraw Wojskowych. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. 15 czerwca 1919 objął dowództwo V Brygady Jazdy. W kwietniu 1920 otrzymał nominację na stanowisko dowódcy VII Brygady Jazdy, na którym 1 maja 1920 został zatwierdzony w stopniu generała podporucznika z dn. 1 kwietnia 1920 roku. Od sierpnia do grudnia 1920 dowodził VIII Brygadą Jazdy. W styczniu 1921 został wyznaczony na stanowisko komendanta miasta stołecznego Warszawy (jego zastępcą był płk Stanisław Piotr Nowakowski)^[1][2]. Równocześnie pełnił funkcję przewodniczącego komisji weryfikacyjnej dla oficerów korpusów wschodnich i byłej armii rosyjskiej. Był także członkiem Oficerskiego Trybunału Orzekającego. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu generała brygady ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919^[3]. 1 grudnia 1924 awansował na stopień generała dywizji ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 i 12. lokatą w korpusie generałów^[4]. Podczas przewrotu majowego opowiedział się po stronie rządu i organizował w Warszawie opór przeciwko piłsudczykom. Fakt ten zadecydował o jego późniejszej, przedwczesnej dymisji. Z dniem 30 kwietnia 1927 został przeniesiony w stan spoczynku. Osiadł w Warszawie^[5].

Po agresji Niemiec na Polskę we wrześniu 1939 wyruszył na wschód. 7 listopada 1939 w Wilnie został aresztowany przez NKWD. Był więziony w Białymstoku, Mińsku, Orszy i Witebsku, a następnie został przewieziony do łagru Dolinka, wchodzącego w skład Karłagu. W obozie pracował w cegielni. W sierpniu 1941 przebywał w szpitalu obozowym. 9 grudnia 1941 odwiedził go tam ppłk Henryk Jacyna z dowództwa PSZ w ZSRR. Dwa tygodnie później, 22/23 grudnia 1941 zmarł w szpitalu tamże^[6]. Został pochowany na cmentarzu położonym kilometr od Dolinki.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (1922)^[7]
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1922)^[8]
• Krzyż Walecznych – dwukrotnie (po raz drugi 1921)^[9]
• Złoty Krzyż Zasługi
• Oficer Legii Honorowej – III Republika Francuska
• Krzyż Wielki Orderu Korony Rumunii I klasy – Rumunia
• Krzyż Wielki Orderu Orła Białego III klasy – Jugosławia
• Komandor Orderu Korony Włoch III klasy – Włochy (zgoda Naczelnika Państwa w 1922)^[10]
• Medal Międzysojuszniczy „Médaille Interalliée” – międzynarodowy

Przypisy

Bibliografia

• Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928.
• Zdzisław Nicman, Gen. dyw. Stefan Suszyński (1872-1941), „Polska Zbrojna”
• T. Kryska-Karski, S. Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991
• H.P. Kosk, Generalicja polska, t. 2, Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, Pruszków 2001
• Jarosław Szlaszyński, 1 Pułk Ułanów Krechowieckich im. płk. Bolesława Mościckiego, Augustów-Suwałki 2015, ISBN 978-83-61494-92-8

Linki zewnętrzne

• mmkoszalin.eu – Płyty mojego dziadka. mmkoszalin.eu. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)].
• Сушинский Стефан Игнатьевич