Stefan Tomicki
| 1/4 zwycięstwo | |
 podporucznik pilot | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | od 1939 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 _3r_BAR.svg){kind=small}  | |
Stefan Tomicki (ur. 1 lipca 1915 w Raduckim Folwarku k. Wielunia, zm. 9 kwietnia 1943 w Holandii) – podporucznik pilot Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii.
Życiorys
Stefan Tomicki służył jako podoficer w 1. Pułku Lotniczym w 217 Eskadrze Bombowej jako pilot samolotu PZL.37 Łoś.
We wrześniu 1939 roku latał bojowo w 217 eskadrze[1]. Poprzez Rumunię został ewakuowany do Francji, gdzie walczył w PSP we Francji w X Kluczu Kominowym porucznika Jana Falkowskiego. Razem z pozostałymi pilotami klucza 24 czerwca dotarł do Wielkiej Brytanii. Tutaj został przyjęty do RAFu (numer służbowy RAF 782361, polski numer P 1916[2]) i wkrótce został przydzielony jako pilot do 300 Dywizjonu Bombowego Ziemi Mazowieckiej.
Następnie został przeniesiony do Dywizjon 305. 6[3][4] sierpnia 1941 roku pilotowany przez niego Wellington W 5593 został zestrzelony przez Me-110 nad Holandią. Z sześcioosobowej załogi zginęło trzech (por. Jerzy Sukiennik, Mieczysław Saferna, Wacław Ryba), pozostali uratowali się (dowódca Szczepan Ścibior[5], Michał Kowalski i Stefan Tomicki). Tomickiemu i Kowalskiemu udało się uniknąć niewoli. Po blisko pół rocznym ukrywaniu i przemieszczaniu się z miejsca na miejsce, udało się im wrócić do Anglii, gdzie 4 stycznia 1942 roku zameldowali się w swojej bazie[6].
Ostatni lot bojowy Stanisław Tomicki odbył 9 kwietnia 1943 (Wellington Mk. X, HE 148, code BH-T[7]). Jako członek załogi Vickers Wellington Mk X wystartował z zadaniem bombardowania Duisburga. U wybrzeży Holandii samolot został zestrzelony przez niemiecką artylerię przeciwlotniczą. Cała załoga zginęła.
Zwycięstwa powietrzne
Na liście Bajana figuruje na 376. pozycji z 1/4 zestrzeleniem pewnym.
Ordery i odznaczenia
- Virtuti Militari V kl[2]
- trzykrotnie Krzyżem Walecznych
- Medal Lotniczy
Przypisy
- ↑ 14 września pilotował Łosia nr 72.210
- ↑ a b Tomicki Stefan. listakrzystka.pl. [dostęp 2019-07-22].
- ↑ wersja 6 sierpnia
- ↑ inna wersja - 5 sierpnia
- ↑ Dostał się do niewoli i jako jeniec wojenny przeżył II wojnę światową. W 1952 roku został skazany w PRL na śmierć jako rzekomy szpieg brytyjski. Wyrok wykonano 26 maja 1953.
- ↑ Patrz [1] i [2].
- ↑ szczegóły
Bibliografia
- Olgierd Cumft, Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1946. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07329-5.
- Wojciech Zmyślony: Lista Bajana. [dostęp 2009-09-07]. (ang.).
- Jerzy Jan Stanisław Sukiennik
Media użyte na tej stronie
Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.
.svg)
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Royal Air Force Roundel
Baretka: Krzyż Walecznych (1941) nadany trzykrotnie.
Roundel of the French Armee de l'Air (air force) before 1945. The blue and red tone changed during World War 2.
From 1944/45, French planes started to use the modern roundel.
Naramiennik podporucznika polskiego lotnictwa wojskowego (do 1952).
Baretka Medalu Lotniczego (za Wojnę 1939-45).