Stefan Tomicki
| 1/4 zwycięstwo | |
 podporucznik pilot | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | od 1939 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 _3r_BAR.svg){kind=small}  | |
Stefan Tomicki (ur. 1 lipca 1915 w Raduckim Folwarku k. Wielunia, zm. 9 kwietnia 1943 w Holandii) – podporucznik pilot Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii.
Życiorys
Stefan Tomicki służył jako podoficer w 1. Pułku Lotniczym w 217 Eskadrze Bombowej jako pilot samolotu PZL.37 Łoś.
We wrześniu 1939 roku latał bojowo w 217 eskadrze[1]. Poprzez Rumunię został ewakuowany do Francji, gdzie walczył w PSP we Francji w X Kluczu Kominowym porucznika Jana Falkowskiego. Razem z pozostałymi pilotami klucza 24 czerwca dotarł do Wielkiej Brytanii. Tutaj został przyjęty do RAFu (numer służbowy RAF 782361, polski numer P 1916[2]) i wkrótce został przydzielony jako pilot do 300 Dywizjonu Bombowego Ziemi Mazowieckiej.
Następnie został przeniesiony do Dywizjon 305. 6[3][4] sierpnia 1941 roku pilotowany przez niego Wellington W 5593 został zestrzelony przez Me-110 nad Holandią. Z sześcioosobowej załogi zginęło trzech (por. Jerzy Sukiennik, Mieczysław Saferna, Wacław Ryba), pozostali uratowali się (dowódca Szczepan Ścibior[5], Michał Kowalski i Stefan Tomicki). Tomickiemu i Kowalskiemu udało się uniknąć niewoli. Po blisko pół rocznym ukrywaniu i przemieszczaniu się z miejsca na miejsce, udało się im wrócić do Anglii, gdzie 4 stycznia 1942 roku zameldowali się w swojej bazie[6].
Ostatni lot bojowy Stanisław Tomicki odbył 9 kwietnia 1943 (Wellington Mk. X, HE 148, code BH-T[7]). Jako członek załogi Vickers Wellington Mk X wystartował z zadaniem bombardowania Duisburga. U wybrzeży Holandii samolot został zestrzelony przez niemiecką artylerię przeciwlotniczą. Cała załoga zginęła.
Zwycięstwa powietrzne
Na liście Bajana figuruje na 376. pozycji z 1/4 zestrzeleniem pewnym.
Ordery i odznaczenia
- Virtuti Militari V kl[2]
- trzykrotnie Krzyżem Walecznych
- Medal Lotniczy
Przypisy
- ↑ 14 września pilotował Łosia nr 72.210
- ↑ a b Tomicki Stefan. listakrzystka.pl. [dostęp 2019-07-22].
- ↑ wersja 6 sierpnia
- ↑ inna wersja - 5 sierpnia
- ↑ Dostał się do niewoli i jako jeniec wojenny przeżył II wojnę światową. W 1952 roku został skazany w PRL na śmierć jako rzekomy szpieg brytyjski. Wyrok wykonano 26 maja 1953.
- ↑ Patrz [1] i [2].
- ↑ szczegóły
Bibliografia
- Olgierd Cumft, Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1946. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07329-5.
- Wojciech Zmyślony: Lista Bajana. [dostęp 2009-09-07]. (ang.).
- Jerzy Jan Stanisław Sukiennik
Media użyte na tej stronie
.svg)
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.
Roundel of the French Armee de l'Air (air force) before 1945. The blue and red tone changed during World War 2.
From 1944/45, French planes started to use the modern roundel.
Naramiennik podporucznika polskiego lotnictwa wojskowego (do 1952).
Baretka: Krzyż Walecznych (1941) nadany trzykrotnie.
Royal Air Force Roundel
Baretka Medalu Lotniczego (za Wojnę 1939-45).