Stefan Vogoride

Stefan Vogoride

Stefan Vogoride (bułg. Стефан Богориди, rum. Ştefan Vogoride; ur. ok. 1775, zm. 1859) – dostojnik osmański pochodzenia bułgarskiego, kajmakam Mołdawii w latach 1821–1822, książę Samos.

Biografia

Studiował w greckiej szkole w Bukareszcie. Pełnił ważne funkcje na dworze sułtańskim, m.in. był dragomanem w Egipcie. W okresie powstania antytureckiego wywołanego przez Aleksandra Ipsilantiego w 1821 został kajmakamem Mołdawii – do czasu powołania przez Wysoką Portę nowego hospodara Jana Sturdzy. Jego rządy przypadły na okres bezlitosnego tłumienia przez armię turecką powstania Ipsilantiego, m.in. podpalona została wówczas stolica Mołdawii, Jassy. W 1833 roku został księciem Samos.

Vogoride miał duże zasługi dla narodowego ruchu bułgarskiego. Sam pochodził z bułgarskiego rodu, posługiwał się językiem bułgarskim i nosił bułgarski ubiór. Mimo iż był lojalnym sługą sułtana i zdawał sobie sprawę z nierealności dalej idących reform imperium, wspierał bułgarską działalność kulturalną oraz niezależność organizacji kościelnej.

Bibliografia

• Philip Mansel: Constantinople. City of the Wolrd's Desire, 1453–1924. London: 1995, s. 286. ISBN 978-1-84854-647-9. [dostęp 2013-09-17].
• Constantin Jos. Jiriček: Geschichte der Bulgaren. Frankfurt am Main: Textor Verlag, 2008, s. 541. ISBN 3-938402-11-3. [dostęp 2013-10-06].

Władcy Mołdawii Hospodarstwo Mołdawskie Bogdan I (1359–1365/1363–1367) Latco (1365–1373/1367–1375/1365-1375) Costea (1373–1375) / Żurż (1375–1377) / Piotr I (1375–1391) Piotr I (1375–1391/1377–1391) / Costea (1386–1392) Roman I (1391–1394) Stefan I (1394–1399) Juga (1399–1400) Aleksander I Dobry (1400–1432) Bogdan (1400–1407, koregent) Eliasz I (1432–1434) Stefan II (1434–1435) Eliasz I (1435–1442) Stefan II (1442–1444) Piotr II (1444–1445) Stefan II (1445–1447) Piotr II (1447) Roman II (1447–1448) Piotr II (1448–1449) Ciubăr (1449) Aleksander II (1449–1449) Bogdan II (1449–1451) Piotr III Aron (1451–1452) Aleksander II (1452–1454) Piotr III Aron (1454–1455) Aleksander II (1455) Piotr III Aron (1455–1457) Stefan III Wielki (1457–1504) Bogdan III Ślepy (1504–1517) Stefan IV Młody (1517–1527) Piotr IV Rareș (1527–1538) Stefan V Szarańcza (1538–1540) Aleksander III Cornea (1540–1541) Piotr IV Rareș (1541–1546) Eliasz II (1546–1551) Stefan VI (1551–1552) Jan I Joldea (1552) Aleksander IV Lăpușneanu (1552–1561) Jan II Jakub Heraklid Despot (1561–1563) Stefan Tomșa I (1563–1564) Aleksander IV Lăpușneanu (1564–1568) Bogdan IV Lăpușneanu (1568–1572) Jan III Srogi (1572–1574) Piotr V Kulawy (1574–1577) Jan IV Podkowa (1577) Piotr V Kulawy (1578–1579) Jan V Sas (1579–1582) Piotr V Kulawy (1582–1591) Aron Tyran (1591–1592) Aleksander V Zły (1592) Piotr VI Kozak (1592) Aron Tyran (1592–1595) Stefan VIII Răzvan (1595) Jeremi Mohyła (1595–1600) Michał I Waleczny (1600) Jeremi Mohyła (1600–1606) Konstantyn I Mohyła (1606) Szymon Mohyła (1606–1607) Michał II Mohyła (1607) Konstantyn I Mohyła (1607–1611) Stefan Tomșa II (1611–1615) Aleksander VI Mohyła (1615–1616) Radu Mihnea (1616–1619) Kacper Grazziani (1619–1620) Aleksander VII Eliasz (1620–1621) Stefan Tomșa II (1621–1623) Radu Mihnea (1623–1626) Miron Barnowski-Mohyła (1626–1629) Aleksander VIII Dziecię (1629–1630) Mojżesz Mohyła (1630–1632) Aleksander VII Eliasz (1631–1633) Miron Barnowski-Mohyła (1633) Mojżesz Mohyła (1633–1634) Bazyli I Lupu (1634–1653) Jerzy I Stefan (1653–1658) Jerzy II Ghica (1658–1659) Stefan X Lupu (1659–1661) Istrate Dabija (1661–1665) Jerzy III Duca (1665–1666) Eliasz III Aleksander (1666–1668) Jerzy III Duca (1668–1672) Stefan XI Petriceicu (1672–1674) Dymitr I Cantacuzino (1674–1675) Antoni Ruset (1675–1678) Jerzy III Duca (1678–1683) Stefan XI Patriceicu (1684) Dymitr I Cantacuzino (1684–1685) Konstantyn II Kantemir (1685–1693) Dymitr II Kantemir (1693) Konstantyn III Duca (1693–1695) Antioch Kantemir (1695–1700) Konstantyn III Duca (1700–1703) Michał III Racoviță (1703–1705) Antioch Kantemir (1705–1707) Michał III Racoviță (1707–1709) Mikołaj I Mavrocordat (1709–1710) Dymitr II Kantemir (1710–1711) Mikołaj I Mavrocordat (1711–1716) Michał III Racoviță (1716–1726) Grzegorz Ghica II (1726–1733) Konstantyn IV Mavrocordat (1733–1735) Grzegorz Ghica II (1735–1739) okupacja rosyjska (1739) Grzegorz Ghica II (1739–1741) Konstantyn IV Mavrocordat(1741–1743) Jan VI Mavrocordat (1743–1747) Grzegorz Ghica II (1747–1748) Konstantyn IV Mavrocordat (1748–1749) Konstantyn V Racoviță (1749–1753) Mateusz Ghica (1753–1756) Konstantyn V Racoviță (1756–1757) Scarlat Ghica (1757–1758) Jan VII Teodor Callimachi (1758–1761) Grzegorz Callimachi (1761–1764) Grzegorz Aleksander Ghica III (1764–1767) Grzegorz Callimachi (1767–1769) Konstantyn IV Mavrocordat (1769) okupacja rosyjska (1769–1774) Grzegorz Aleksander Ghica III (1774–1777) Konstantyn VI Moruzi (1777–1782) Aleksander Mavrocordat I (1782–1785) Aleksander Mavrocordat II (1785–1786) Aleksander Ipsilanti (1786–1788) Emanuel Giani-Ruset (1788–1789) okupacja rosyjsko-austriacka (1789–1792) Aleksander XI Moruzi (1792) Michał IV Suțu (1792–1795) Aleksander XII Callimachi (1795–1799) Konstantyn VII Ipsilanti (1799–1801) Aleksander XIII Suțu (1801–1802) Aleksander XI Moruzi (1802–1806) Scarlat Callimachi (1806) Aleksander XI Moruzi (1806–1807) Aleksander XIV Hangerli (1807) Scarlat Callimachi (1807–1810) okupacja rosyjska (1810–1812) Scarlat Callimachi (1812–1819) Michał V Grzegorz Suțu (1819–1821) Aleksander Ipsilanti (1821) Stefan Vogoride (kajmakam, 1821–1822) Jan VIII Sturdza (1822–1828) okupacja rosyjska (1828–1834) Michał VI Sturdza (1834–1849) Grzegorz Aleksander Ghica (1849–1853) okupacja rosyjska (1853–1854) Grzegorz Aleksander Ghica (1854–1856) Teodor Balș (kajmakam, 1856–1857) Mikołaj Vogoride (kajmakam, 1857–1858) Anastazy Panu, Bazyli Sturdza i Stefan Catargiu (zastąpiony przez Jana Cantacuzino) (kajmakami, 1858–1859) Zjednoczone Księstwa Mołdawii i Wołoszczyzny (jedynie unia personalna) Aleksander Jan Cuza (1859–1862) 1862 – oficjalnie zjednoczenie Mołdawii i Wołoszczyzny w Zjednoczone Księstwa Mołdawii i Wołoszczyzny (zobacz: władcy Rumunii).